*** "คุยธรรมกับผี 2" ***
ขอสาธุคุณให้มีแต่ความสุขความเจริญ
เรื่องวิญญาณนั้น มันไม่สาธารณะ ใครก็พูดกันได้
แต่สิ่งที่ข้าเผชิญนั้น มันเป็นประสบการณ์ เราก็แค่มาคุยๆกันไปสนุกๆ
เจ้าตรัยบันทายนี่ เขาไม่ทำชั่วเลยนะ
เขาอยากให้ทุกคนเข้าใจถึงความเป็นจริง
ว่าการยึดมั่นถือมั่นนั้น มันมีแต่ความทุกข์
การไม่ยึดมั่นถือมั่นนี่ซิ เป็นหนทางแห่งความหลุดพ้นออกไปจากความทุกข์ทั้งปวง
เขาจึงชี้และสั่งสอนให้ผู้คน อยู่กับความว่าง ที่ไม่ต้องทุกข์กับสิ่งใดๆ
แต่สิ่งที่บันทายไม่รู้ก็คือ การไม่ยึดมั่นถือมั่นนั้น มันก็เป็นความอยากและอัตตาของตน ที่ตนยึดอยู่
ข้าถามว่า บันทาย เจ้ามองเห็นต้นไม้ไหม
เขาบอกว่าเห็น
ข้าถามว่า ทำไมไม่ว่างจากการเห็นด้วยละบันทาย
เขาอึ้งและนิ่งมองหน้า
บันทายได้ยินเสียงไหม เขามองหน้าไม่กล้าตอบ
เออ..ทั้งผีทั้งคน เวลาคุยๆไปกะข้าซักพักแล้วมักไม่ค่อยกล้าตอบ ระแวงกันไปหมด..
ข้าบอกว่า
บันทายก็ต้องว่างจากการได้ยินด้วยซิ
เวลารู้สึกร้อน อ่อน แข็งที่เราสัมผัส
บันทายก็ต้องว่างจากการสัมผัสที่รู้สึกนั้นด้วย
นี่ถึงจะเรียกว่าว่างจากสรรพสิ่งที่กำลังเป็น
แต่นี่...