*** “รู้ตัวว่าทำอะไร ด้วยการเฝ้ามองกาย” ***
หลายคน..พอปฏิบัติธรรม เรียนรู้ธรรม เข้าใจภาวะธรรมขึ้นมาหน่อย ต่างก็เอาตัวเข้าไปเป็น
เช่น..ทำตัวเป็นผู้มีศีล เป็นคนดี เป็นคนมีภูมิ ทำตัวเงียบๆ พูดน้อย หนักลงไปในการให้ใครๆเห็นว่าเป็นผู้ปฏิบัติ ฯลฯ
แต่ลับหลังผู้คน ทำกันข้ามน่ะ นั่นเพราะเอาตัวเข้าไปเป็น ยังไม่รู้จักตัวตนเอง ว่าตัวตนเองมีจริตเป็นธรรมชาติแบบไหน
พึงเป็นในสิ่งที่ท่านเป็นเถอะ อย่าไปแคร์ไปง้ออะไรต่อใครๆเขามากนัก
เราหยาบก็ให้รู้ว่าหยาบ แสดงอย่างหยาบๆตามคติตน แต่มีสติและเจตนาที่ดี
เรากวนตีนก็ให้รู้ว่ากวนตีน แต่ตั้งเจตนาและสติให้รู้ว่า เออ..มึงกวนตีนอยู่
ทำอะไรก็ให้รู้ตัว ไม่จำเป็นต้องปกปิดเพื่อให้ใครอื่นชมว่าเป็นคนดีอะไรนัก
เวลาจริตสันดานโผล่ คนเขาจะได้ไม่ว่าเอา จนเจ้าของต้องทุรนทุรายรับไม่ได้
คนดีคือคนที่รู้ตัว ว่าตัวเองกำลัง คิด พูด ทำ ด้วยสติเจตนาที่รู้สึกตัว
มันอาจไม่ถูกใจใคร แต่ความรู้สึกตัวในการแสดงออก ด้วยคติแห่งความรู้สึกตามธรรมชาติเรา
นั่นแหละตัวตนของเรา และธรรมชาตินั้น จะทำให้เราเข้าใจธรรมชาติ ด้วยการ มีความรู้สึกอยู่กับตัวเรานี่แหละ
สะกิดเมียข้างๆ บอกเธอว่า ที่มีกิ๊กแปดเก้าคน ฉันทำไปด้วยความรู้สึกตัวนะ อาจารย์เขาสอนมา นี่ธรรมชาติของคนหล่ออย่างฉัน..
ผลการปฏิบัติเป็นไง หลังจากชี้ให้เมียเห็น ก็บอกกุด้วยนะ..!!
พระธรรมเทศนา
โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง
วันที่ 29 พฤษภาคม 2563
วัดป่าบุญญพลัง จ.กาญจนบุรี
