ปัญญาแห่งเจโต ที่ไม่ต้องมีเราพิจารณา

***** ” ปัญญาแห่งเจโต ที่ไม่ต้องมีเราพิจารณา ” ****

<<<< ท่านมหาเหรียญ…ถามมา..!!

กราบพระอาจารย์ครับ

ทำไมการนั่งสมาธิ นั่งหลับตาอย่างที่ทำๆกัน
มันไม่ช่วยให้ละหรือเข้าใจกิเลสได้เลย

การนั่งพิจารณา สาวผลไปหาเหตุ เท่าทันความคิด
ถือเป็นสิ่งที่ดีกว่า นั่งหลับตาไหมครับ?

สมาธิในระดับไหน ถึงจะทำให้เรามีปัญญาได้ครับ~~~

<<<<<< กราบสาธุครับท่านมหา..

ต้นไม้แม้ไม่มีปุ๋ย มันก็เจริญเติบโตได้น่ะท่านว่าไหม

แต่ถ้าได้ปุ๋ย มันก็จะช่วยให้เจริญเติบโตและแข็งแรงดียิ่งขึ้น

สมาธินี่ ไม่ใช่ตัวปัญญา ไอ้น้อง

สมาธิมันเป็นปุ๋ยให้ปัญญา มันเจริญเติบโตได้อย่างตั้งมั่น

จะพิจาณาหรือไม่พิจาณา ปัญญามันเกิดได้เสมอกัน

ไม่พิจารณา มันจะเกิดปัญญามาทางเจโตวิมุติ

พิจารณา มันจะเกิดปัญญา มาทางปัญญาวิมุต

ไม่เกี่ยวกับจะนั่งหลับตาหรือลืมตา

สมาธิทุกระดับ เกิดปัญญาได้หมด ปัญหาคือเราไม่รู้ว่าอะไรคือปัญญา

ข้าจะอธิบาย สมาธิ ที่เกิดปัญญาให้ฟังโดยไม่ต้องพิจารณาอะไร

วันนี้ได้คุยกับจารย์ต๋องและโกเบ้งเขาถึงเรื่องนี้

>> ลูกศิษย์ : นิมนต์ค่ะ

<<<< พระอาจารย์ : เราก็ลองยื่นแขนดำๆ แบบป้านิลออกมา มองไปยังหลังมือนิ่งๆ มองนิ่งๆ ไม่ต้องคิดอะไร ไม่ต้องพิจารณาอะไร

มองแบบจิกลงไปด้วยสมาธิจิต มองมันเฉยๆอยู่อย่างนั้น

จุดหนึ่งแห่งสมาธิที่เรามองนิ่งๆ เราจะเกิดแวบความรู้ขึ้นมาเลยว่า..

นี่..มันคืออะไร ..!!

มันไม่ใช่หลังมือหรืออะไรที่เราเข้าใจ มันเป็นอะไรไม่รู้ที่ยื่นออกมา

มันเป็นเหมือนก้อนมวลชิ้นส่วนของสัตว์อะไรซักอย่างหรือกิ่งไม้แห้งๆ

มันจะมีความแว๊บด้วยปัญญาขึ้นมา และมันจะเห็นความจริงกันเช่นนี้ทุกคน

เราลองทำกันดู…

เมื่อญานมันหนาแน่น มันจะเกิดญานรู้ขึ้นมาว่า…

ที่เราหลงไหลในกายนี้ เราหลงไหลอะไร..?? นี่…การพิจารณาภาวะมันจะเกิดตามมาหากเราค้นหา

เราหลงไหลในสิ่ง ที่เป็นอะไรก็ไม่รู้ ที่รู้มันเป็นแค่สมมุติที่เราสร้างขึ้นมาว่านี่หลังฝ่ามือเท่านั้น

ภาวะนี้แหละ เรียกว่า เจโต..!!

หวัดดี ลองเพ่งดู

ญานรู้พวกนี้แหละ หากมันมีกำลังหนาแน่น เราจะถดถอยออกจากกามตัณหาที่จะหลงรูป

ข้านี่มองขาคนที่ยืนใส่บาตรรับพร

มันเพ่งลงไปที่ตีนพวกเขา

มันเหมือนท่อนอะไรซักอย่างของสัตว์ที่ไม่รู้จัก

มันแค่ยื่นออกมายันพื้นไว้

จะขาขาวขาดำขาเล็กขาใหญ่

มันไม่ใช่ขาที่เราเคยรู้จัก

มันเป็นก้อนอะไรไม่รู้ ที่ยื่นออกมายันพื้นไว้ ให้เจ้าก้อนใหญ่ๆได้ตั้งขึ้นมา

มองเห็นเช่นนี้

แม้เป็นสาวสวยยืนแก้ผ้า

หำเหิมมันก็ไม่สะดุ้งขึ้นมาได้ด้วยสัญญาแห่งสัญชาติญาน

นี่..อำนาจเจโต

มันถอดถอนราคะได้ด้วยปัญญาแห่งเจโตวิมุติ

มันมีในพวกเราทุกคน

หัดแหกตาขึ้นมาดูมันบ้าง

ไม่ใช่จมลงไปแต่ในกระแสเงาแห่งความเงี่ยนอย่างเดียว

หวัดดีรอบที่พันสองร้อย

สมาธินี่ มันเกิดปัญญารู้ได้ โดยไม่ต้องพิจารณา

อย่างเช่น เรายืนเพ่งพื้นโต๊ะเบื้องหน้า เพ่งจุดใดจุดหนึ่งเฉยๆ

เราจะเห็นรายละเอียดต่างๆที่เราไม่เคยเห็นมาก่อน

สีที่เราเห็นว่าสีนั่นสีนี่ เราจะเห็นว่า มันมีสีอื่นสกปรกซอนแทรกไปทั่วพื้นโต๊ะ

เสี้ยนไม้ก็มีหลากสี เราลองเพ่งดู เราจะเห็นและยืนยันด้วยตัวเอง

นี่…แม้ไม่ต้องพิจารณา มันก็เกิดภาวะขึ้นมา

และเป็นการชี้ให้เห็นว่า รูปนามมันก็ปรุงของมันได้เองโดยที่ไม่ต้องมีเราเข้าไปเสือก….!!

พระธรรมเทศนา ณ วันที่ 18 พฤษภาคม 2559 โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง