รู้จักที่จะรักก็จะไม่โดนขบกัด

*** “รู้จักที่จะรักก็จะไม่โดนขบกัด” ***

ความรัก..แม้ไม่พยายามอะไร เขาก็รัก ถ้ามันรัก

ความรัก..แม้อยู่นิ่งๆนั่งโง่ๆ เขาก็รัก ถ้ามันรัก

ความรัก..ไม่ปรุงแต่งอะไรนักมันก็รัก ถ้ามันรัก

ความรัก..ไม่เซ้าซี้อะไรมากมายเขาก็รัก ถ้ามันรัก

ความรัก..แม้งี่เง่าสาหัสแค่ไหนเขาก็รัก ถ้ามันรัก

ความรักนี่ ไม่มีเหตุ ไม่มีผล ถ้ามันจะรัก มันรักได้ทั้งนั้น แต่นั่นแหละ

รักที่งี่เง่า รักที่ครอบงำ รักที่ดีแต่เพ่งโทษ รักที่แสนเฮงซวย มันก็มีเหมือนกัน ไม่ว่าจะรักซักแค่ไหนมันก็พัง

มีรัก พึงเข้าใจในความรักเถิด อย่าเอาเหตุเอาผลอะไรมากนัก

มีรัก พึงรักษาไว้เถิด อย่าไปทำลายด้วยอคติแห่งตน จนรักนั้นวุ่นวาย

มีรัก พึงเข้าใจเขาเข้าใจเรา อย่าเอาแต่เราโดยไม่ฟังเขาบ้าง

มีรัก พึงถนอมน้ำใจกัน อย่าทำลายและจากกันด้วยความรัก

มนุษย์นั้น มีรักกันทุกคน แต่เรารู้จักความรักได้ดีแค่ไหน

รักแบบพ่อแม่ รักแบบพี่น้อง รักแบบชู้สาว รักแบบเพื่อน รักแบบเห็นแก่ตัว เยอะแยะมากมายความรัก

อย่าเป็นรักที่แค่ถูกใจ รักที่ถูกใจ วันที่ไม่ถูกใจมันก็พัง

พึงเป็นรักที่เข้าใจกัน ให้โอกาสเขาได้มีอิสระจากความครอบงำเราบ้างก็ดี

อย่าเอาความรู้สึกเราไปครอบงำใครด้วยตรรกะเรา เพราะอ้างความรัก

อย่าเอาความหึงหวง หลงเสน่ห์ในเนื้อหนังมังสา เป็นหมาหวงก้าง เพราะอ้างความรัก

อย่าเอาแต่ไร้เหตุผล ไม่ฟังความกันไม่ว่าจะอธิบายเช่นไรก็ไม่ฟัง เพราะอ้างความรัก

รักนั้น..พึงเห็นใจและเข้าใจกัน

รักนั้น..อย่าเห็นแก่ตัว เอาแต่ใจตน

รักนั้น..พึงนึกถึงใจเขาใจเรา ต่อคนที่เรารัก

รักนั้นไม่ว่าจะรักเช่นไร..สุดท้ายจากกันทั้งสิ้น

เราพึงรู้จักรัก และพึงทำใจพร้อมที่จะจากไปกับมันด้วย

โลกนี้เต็มไปด้วยความรัก และเต็มไปด้วยความรักที่มันป่วยๆ

อย่าป่วยกับความรักจนเจ้าของท้อแท้หมดสิ้นชีวิต

อย่าจมแช่กับความรักที่มันจบๆเป็นอดีตไป

อย่าไปเศร้าตรมอะไรมากมายกับความรักที่โดนทอดทิ้ง

เศร้าเขาก็ทิ้ง ไม่เศร้าเขาก็ทิ้ง เราเป็นผู้เลือกอารมณ์ที่จะจมแช่ไปกับมันเช่นไร

เราเป็นผู้เลือกชีวิตที่เราจะเดิน ข้าขอเป็นกำลังใจให้แก่ทุกคน ที่ล้มลงเพราะโดนความรักตัดขา

ลุกขึ้นมา ชีวิตยังมีอีกยาวนานกับกาลเวลา

เดินไปข้างหน้าด้วยกำลังและความรักกับตัวเราเอง

ขอเป็นกำลังใจให้แก่ทุกคน…

พระธรรมเทศนา ณ วันที่ 3 มกราคม 2563

โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง