ใช้ชีวิตให้เป็นก่อนไร้ชีวิต

ใช้ชีวิตให้เป็นก่อนไร้ชีวิต

469
0
แบ่งปัน

*** “ใช้ชีวิตให้เป็นก่อนไร้ชีวิต” ***

เราเกิดมาใช่ว่าจะมีชีวิตยืนยาวนานอะไรนัก

หากเรามีญานชัด เราจะเห็นว่า การเกิดดับมันมีมามากมาย การเกิดตาย กองเป็นภูเขานับไม่ถ้วน

ชีวิตหนึ่งนี้มันแสนสั้น..

เราพึงอยู่กับมันให้สมภูมิด้วยปัญญาที่ได้เกิดมา

อย่ามัวเอาแต่ไปแช่กับความคิดเดิมๆ ที่เป็นอดีตผ่านไปแล้วมากมายนัก

หนทางแห่งผู้มีปัญญา ย่อมยาวไกลแต่แสนสั้นในการเดินทาง

เราพึงเดินทางด้วยปัญญา ที่เข้าใจโลกเถิด

อย่าให้โลกต้องมาทำความเข้าใจเรา..

หากการได้ทำอะไรดีๆวันนี้ ทำให้เรามีความรู้สึกดีๆกับใครซักคน

เราก็พึงหาเวลาในการกระทำความดีนั้นกันเถิด อย่าปล่อยให้มันผ่านพ้นไป

คนดีนั้น ย่อมดึงดูดคนดีๆให้เข้าหา นี่เป็นกฎอย่างหนึ่งของธรรมดา

คนดีย่อมอยู่ร่วมกับคนเลวลำบาก นี่เป็นกฎธรรมดา

คนเลว ย่อมมองไม่เห็นความเลวตน นี่เป็นธรรมดา

คนดี หากไม่รู้ว่าตนเองดี นี่ก็เลวเหมือนกัน

เมื่อตนเลว ตนเองก็ไม่รู้ว่าเลวเช่นกัน

เราจึงหมั่นตรวจสอบใจตนว่า เรามันเลวหรือดี

ธรรมชาตินั้น เรามีทั้งดีและเลว

ในแต่ละวัน เราอาจนำเหลี่ยมเลวๆของเราไปใช้กับตนและคนอื่น

หากเราไม่รู้จักพิจารณาตน เราก็จะไม่รู้ว่าตนกำลังทำเลวและดีเช่นไรกับผู้อื่น

หัดพิจารณาตัวตนของเราก่อนนำเอาเลวและดีไปใช้กับใคร

บางทีสิ่งดีๆที่เราใช้ มันอาจเป็นเลวของใครบางคนได้เช่นกัน

ดีเลวนี่เป็นสมมุติ หากเราทำอะไรโดยไม่คิดและพิจารณาดีๆด้วยปัญญา

สิ่งดีๆที่เราคิด มันอาจเป็นเลวสำหรับใครๆเขา ที่เขาไม่ต้องการก็ได้

แยกชีวิตที่เราจะใช้จ่ายหัวใจในแต่ละวันให้ดีๆ

วันนี้ เราดีกับคนรอบข้างหรือยัง…

สิ่งที่ทำให้คนเราผิดหวังมากๆก็คือ ความคาดหวังที่ไม่ได้ดั่งใจ

แต่..โลกมันเป็นของมันเช่นนั้น พึงยอมรับมัน

พระอาทิตย์ไล่หมอก ไม่มีใครสงสารหมอกหรือเกลียดชังพระอาทิตย์

ชีวิตหากเราหัดยอมรับธรรมชาติ ย่อมไม่มีใครทุกข์

ที่ทุกข์..เพราะมนุษย์เราชอบฝืนธรรมชาติ…

คนเรานั้น มันคิดว่าตนเองถูกเสมอ โดยลืมความเห็นของอีกฝ่ายว่า เขาก็ถูกของเขาตามเหตุตามผลเช่นกัน

แต่คนที่มีแต่อารมณ์ตน โดนอารมณ์ตนครอบงำ

ตนก็จะเอาความเห็นตนเข้าไปครอบงำเขาเสมอเช่นกัน

คนที่ถูกอารมณ์ครอบงำ หากมาทางอคติในสิ่งที่ตนเพ่งโทษ

ยากมากที่จะหันกลับมาดูแลใจตน ว่าตนเป็นผู้ที่ถูกความคิดตนครอบงำใจตนเอง และกำลังทำลายผู้อื่น

หากเราไม่พอใจผู้อื่น เพราะเหตุแห่งผู้อื่นไม่ได้ดั่งอารมณ์ตน

เราก็ควร ไม่พอใจ ใจตนเองด้วย ที่มักไปเพ่งโทษผู้อื่น

ใจเช่นนี้นับว่าเป็นมนุษย์ที่สูงขึ้น

พระธรรมเทศนา โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง

วันที่ 28 พฤศจิกายน 2562