*** "ยามเช้าที่ชายทะเลปราณ" ***
ชีวิตนั้นมีอะไรมากมายที่รออยู่เบื้องหน้า
บางชีวิต หนทางข้างหน้า มันไม่น่าหวาดหวั่นอะไรอีกแล้ว
เพราะกาลที่ผ่านมาอันยาวนาน มันได้เผชิญสิ่งร้ายๆและเหตุการณ์อันน่าหวาดหวั่นมาจนถึงวันนี้ได้ชีวิตก็ยังอยู่ได้
ชีวิตต่อไปที่เหลือ ย่อมมีประสบการณ์ที่จะแก้ไขอะไรต่ออะไรที่จะเข้ามาในชีวิตได้สบายๆ
มันจะเหลือชีวิตอีกซักกี่วัน ที่จะได้เผชิญกับมัน
ผ่านครึ่งร้อยไปหลายปีแล้ว ปล่อยๆมันไป
แต่อีกหลายชีวิต ที่เพิ่งเริ่มต้นที่จะเดินทาง ยังไร้ประสบการณ์ กาลเวลายังทอดอีกยาวไกล
เส้นทางชีวิต ยังต้องเผชิญ สิ่งร้ายๆที่คาดไม่ถึงอีกมากมาย
ขอให้พึงมองผู้ที่เดินไปล่วงหน้า พวกเขาก็ยังเดินนำพาชีวิตประคองไปกันได้
บางคนตอนนี้อาจท้อแท้ สิ้นหวัง ไร้เรี่ยวแรง ไม่มีแรงจูงใจที่จะหาหนทางเดิน
ขอให้จงมองไปยังเบื้องหน้า ที่ชีวิตทั้งหลายที่เขาผ่านไปแล้ว
เขาก็ยังนำพาตนเองผ่านไปได้ เราก็อย่าพึงท้อแท้
พึงเหลียวมองไปทางเบื้องหลังที่เราได้ผ่านมาจนถึงวันที่เราท้อแท้สิ้นหวัง ว่าเราเองก็ยังผ่านพ้นมาได้ถึงวันนี้
พึงสู้ชีวิตด้วยการมองเบื้องหน้าและที่ผ่านมาที่เราทิ้งไว้เบื้องหลังด้วยปัญญา
เราจะเห็นว่า การอยู่กับความเป็นจริงไม่บิดเบือนธรรมชาติแห่งจิตใจเรา
เรา..จะอยู่อย่างผาสุข อย่าไปกังวลกับสิ่งที่ผ่านมาและสิ่งที่จะก้าวไปเผชิญเบื้องหน้า
เพราะไม่ว่าเราจะกลัวหรือกล้า ชีวิตเราก็ต้องเผชิญกับมันเป็นธรรมดา
หากเราเข้าใจในความเป็นธรรมดา...