ขอสาธุโมทนาให้มีแต่ความสุขความเจริญ
ธรรมที่แสดง ชี้กันแบบให้เห็นตรงๆ ตามความเป็นจริง ชาวพุทธเรา ควรจะคิดเป็น ไม่ควรงมงายในภาษา อักษร ตำรา
ตามที่เขาว่ามา.. โดยที่เราไม่มีสิทธิวินิจฉัย
พวกโง่งมงาย มักจะหลับตาพูด เอาสวรรค์มาล่อ เอานรกมาขู่
แม้เราจะไม่รู้ เราก็ฟังๆ กันอย่ายึดมั่นอะไรนัก
ไม่ใช่ว่า คำโบราณอะไรจะไม่ดี แต่อย่างน้อยก็ขอให้เราหัดวินิจฉัยอะไรให้มันพอรู้เหตุรู้ผลบ้าง
ไม่ใช่เชื่อแม่งทุกอย่าง คิดอะไรไม่เป็น ต้องโดนยัดเยียดความเชื่อที่งมงายอะไรหลายๆ อย่าง มาตั้งแต่เกิด
ในพุทธกาล หลายๆ ท่าน เข้าถึงความเป็นอรหันต์ โดยไม่ต้องผ่าน โสดาบงโสดาบันอะไรเลยละ
หากเรามีปัญญา มาวินิจฉัยอย่างเป็นกลางๆ จะเห็นว่า..
การเข้าถึงมรรคผลอะไรนี่ เป็นเรื่องของกำลังใจแห่งปัญญาของแต่ละคน
เศรษฐีคนหนึ่งตกต่ำมาเป็นขอทาน
พระพุทธองค์ทางตรัสว่า
” ถ้าตอนเธอเป็นเศรษฐี เรากล่าวธรรมแค่ไม่กี่วลี เธอจะเข้าถึงความเป็น.. อนาคามี
ต่อมาเมื่อตกมาเป็น อนุเศรษฐี หากได้ฟังเรากล่าวไม่กี่วลี เธอก็จะเข้าถึงความเป็น.. สกิทาคามี
ต่อมาเมื่อตกมาเป็น คหบดี หากแม้เธอได้ฟังธรรมไม่กี่วลี เธอก็จะเข้าถึงความเป็น.. โสดาบัน
มาบัดนี้ เธอเป็นขอทาน แม้เราจะกล่าวธรรมพร่ำเพ้อเพียงใด เธอก็ไม่อาจมีดวงตาเห็นธรรม “
เมื่อพระอานนท์ทูลถามว่า ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น ในเมื่อพระพุทธองค์ทรงตรัสว่า ตราบใดที่ยังมีลมหายใจ คนเราย่อมเข้าถึงมรรคผลได้ทุกคน
พระพุทธองค์ทางตรัสว่า.. คนที่มีทิฏฐิจัด ยึดแต่ในสิ่งที่เคยมี ปล่อยวางไม่ได้ ไม่ยอมรับตามความเป็นจริง จะเป็นเหตุทำให้ความคิดเหล่านี้ เป็นตัวขวางมรรคผล
นี่..พวกเราพอเข้าใจกันไหม..!!
ตำราทั้งหลาย มันก็เหมือนผลไม้ที่มีเปลือก
คนฉลาดย่อมรู้จักว่านี่เปลือก นี่เนื้อเยื่อ อย่างไหนทานได้อย่างไหนไม่ควรทาน
ไม่ใช่ ใครส่งให้มา รับแล้วก็จับยัดเข้าปาก กัดกร้วมๆ โดยไม่รู้ว่า มันมีเปลือกห่ออยู่
แล้วจะมาบอกว่า ผลไม้นี้ไม่หวาน ไม่อร่อย ฝาด
อย่างนี้ไม่รู้ผลไม้มันโง่รึ คนแดกมันโง่ ที่ปอกเปลือกไม่เป็น
แล้วมาแสดงอวดภูมิเวลากิน ว่าการกิน มันต้องกินกันอย่างนั่นนี่ โดยไม่รู้ว่ามันเป็นการกินผลไม้ทั้งเปลือก ที่ปอกไม่เป็นไม่รู้จักการปอก
พระธรรมเทศนา จากบทธรรม เรื่อง “” เส้นทางพระโสดาบัน ท่อน 6 “” ณ วันที่ 13 พฤษภาคม 2558 โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง
