*** "คิดถึงพ่อบ้าง" ***
สมัยหนึ่งลูกผู้ชายที่กำลังเดินขึ้นไปตามทางบันได รู้ได้ถึงความตื่นเต้น กระหยิ่ม ใจเต้นรัวทำตัวไม่ถูก
มันยิ่งกว่าความตื่นเต้น ที่ก้าวเข้าไปเจอสาวครั้งแรกซะอีก
พยาบาลเข็นเด็กน้อย ตัวเล็กๆ ห่อผ้าเหลือแต่วงหน้าอยู่ในเปลเข็น
มันตื่นเต้น มันอยากเห็น หน้าตาจะเหมือนใครน้อ..!!
เด็กตัวน้อยๆ สีแดงๆแรกเกิดไม่กี่ชั่วโมง กำลังนอนหลับตาพริ้มในห่อผ้า
มันตื้นตัน มันอ่อนไหวต่ออารมณ์ มันหนักอึ้งตื่นเต้นและเบาหวิวอยู่ในที
นั่น..เขาเรียกว่า " ลูก "
ลูกที่เป็นเด็กน้อยแดงๆ ตัวเล็กๆ อันเกิดจากเขาคนนั้น จากความรัก ที่ก่อเกิดขึ้นมากับแม่ผู้ให้กำเนิดเขา
พยาบาลยกเด็กน้อยขึ้นมาส่งให้ชายคนนั้น
" นี่ลูกคุณ ......