ตัวสัจธรรม ไม่ใช่อยู่ที่ตำราหรือการชี้

เรามาว่าถึงธรรมชาติแห่งความจริงกัน เพื่อความเข้าใจในธรรมที่แสวงหากัน

ธรรมชาติแห่งธรรมนั้น ไม่ได้อยู่ในความคับแคบแห่งทัศนะของความคิด แต่ตัวความคิด เป็นผู้ชี้และแนวคิดแห่งหนทางไปสู่โฉมหน้าแห่งสัจธรรม

ธรรมชาติแห่งธรรม ไม่ได้อยู่ในแนวของ..ปรัญญา แต่ตัวปรัญญา เป็นตัวชี้ไปสู่โฉมหน้าแห่งสัจธรรม

ธรรมชาติแห่งธรรม ไม่ได้ไหลไปตาม..ร่องแห่งตรรกะ แต่ตัวตรรกะ เป็นตัวชี้ไปสู่โฉมหน้าแห่งสัจธรรม

ธรรมชาติแห่งธรรม ไม่ได้อยู่ในตำรา การบอกเล่า ความเชื่อ หรือความรู้สึกรู้หมายคาดเดาไปตามปรุงแต่งแห่งตัวตน ที่จดจำมา

แต่สิ่งเหล่านี้เป็นตัวชี้ ให้มิงเห็นอีกสิ่งหนึ่งที่เป็นโฉมหน้าแห่งสัจธรรม

ธรรมะนั้น ว่ากันไปตามประจักษ์จิต ตามภูมิปัญญาที่มี ที่เข้าถึง ที่เห็นแจ้ง

ไม่ได้ขึ้นอยู่กับความเชื่อ หรือไม่เชื่อ

พระพุทธองค์ทรงชี้สรรพสิ่งตรงตามความเป็นจริง

ผู้รับคำชี้ หากยึดคำชี้ โดยขาดการวินิจฉัย มันก็จะกลายเป็น.. ลัทธิ

และลัทธินี้ ในพุทธศาสนา มันเกิดขึ้นมาอย่างมากมาย หลากหลายนิกาย

นี่..เป็นเหตุจากความเห็นต่าง ที่เป็นอัตตาตัวตนเอาทิฏฐิตนเข้าไปเป็นธรรม

ธรรมเช่นนี้จึงเป็นธรรมที่คับแคบและตีบตัน

เอาความเชื่อแห่งตนมาเป็นสัจธรรม ทิ่มแทงต่างพวกต่างลัทธิเป็นเรื่องเหลวไหลไม่ตรง ตามสัจจธรรมแห่งตน

ความถือดี ทะเลาะเบาะแว้งตัวตน อัตตากูถูกมึวผิดก็เกิดระเบิดตามมา

บ้างเอาตำราเป็นสัจธรรม ผิดจากตำรา เป็นพวกนอกศาสนา ผิดพระธรรมวินัย

เป็นลัทธิ กูถูก มึงผิด ผิดไปจากกูรู้ มึงผิดทั้งเพถ้าไม่ว่าตามกู

ลัทธิ เออๆๆ กูก็ว่า กับ กูคิดว่า มันก็เลยตันอยู่แค่ปากอ่าง

มันวนเวียนอยู่รอบๆ อ่าง ด้วยสัจธรรมที่ว่า กูรู้แล้ว

ธรรมทั้งหลาย มันเป็นเครื่องมือชี้มูลไปหาสัจธรรมความจริง

ไม่ใช่ธรรมทั้งหลาย เป็นของจริงหรือเป็นตัว สัจธรรม

ปากบอกว่า โน่นเห็นไหมภูเขา

ปากเป็นเครื่องชี้ให้เห็นภูเขา ไม่ใช่ปากเป็นภูเขาซะเอง

คนยึดคิดอยู่แค่ลมปาก มันก็ได้ยินแค่ว่าภูเขา มันมองไม่เห็นภูเขาอันใหญ่โตตามความเป็นจริง

ที่มองความจริงไม่เห็น เพราะมันต่างยึดเอาแค่ปากที่พ่นลมแต่คำว่าเอาภูเขาออกมา

เราชี้นิ้วไปที่ดอกไม้สวย นั้นเห็นไหม ดอกไม้สวย

นิ้วเป็นแค่เครื่องมือชี้ ส่งไปหาผลแห่งสัจธรรมที่เป็นดอกไม้สวย

คนโง่ย่อมยึดเอาเครื่องมืออันเป็นนิ้ว ว่านิ้วนี้เป็นดอกไม้สวย เพราะมันคือเหตุของการชี้ทาง ไปสู่ดอกไม้สวย

คนเช่นนี้ ย่อมไม่เห็นดอกไม้สวย

คงเห็นได้แต่นิ้วชี้ ที่ชี้ไปยังดอกไม้สวย เพราะเข้าใจว่าดอกไม้สวยนั้น คือนิ้วชี้

นิ้วนี่ เป็นตัวชี้ให้เห็นสัจธรรม นิ้วไม่ใช่เป็นตัวสัจธรรม

ธรรมทั้งหลายก็เช่นกัน ต่างล้วนแล้วแต่เป็นอัตตาสมมุติเพื่อชี้ให้เห็นความเป็นสัจธรรม

ไม่ใช่ธรรมทั้งหลาย เป็นตัวสัจธรรม

ท่านจึงให้เรา พึงตระหนักเอาไว้ว่า

แม้ธรรมทั้งหลายก็ไม่ควรยึดมั่นถือมั่น

เพราะธรรมทั้งหลาย เป็นแค่นิ้วที่ชี้ทางธรรมให้เห็นตัวสัจธรรม

ตัวสัจธรรม จึงไม่ใช่ สิ่งที่ นึกเอา คิดเอา คาดคะเนเอา

ไม่ใช่ปรัญญา ไม่ใช่ตรรกะ ไม่ใช่ตำรา หรือการบอกล่าวสืบๆ กันมา

แต่มันเป็นสัจธรรมความจริงโดยเจ้าของต้องประจักษ์ใจด้วยตนเอง

ตถาคต..เป็นแค่ผู้ชี้ ให้เห็นโฉมหน้าที่แท้จริงแห่ง สัจธรรม

ตถาคต..ไม่ใช่ตัวสัจธรรม ที่เป็นตำรา ว่านี่ใช่นี่ไม่ใช่ นี่ถูก นี่ผิด อย่างบางลัทธิมันยัดเยียดให้กับ ตถาคต..!!

พระธรรมเทศนาจากบท แปล เรื่อง ” เชื่อผี หรือเชื่อความจริงดี ” ณ วันที่ 28 พฤษภาคม 2558 โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง