*** "ชีวิต เราเป็นผู้เลือกเดิน" ***
ชีวิต ปรับได้ก็พึงปรับซะ
อย่าดักดานกับชีวิตเดิมๆที่ไม่มีแรงจูงใจอะไร
เราต้องก้าวไปข้างหน้าเสมอ
หยุดเมื่อไหร่ ตราบใดที่ยังมีชีวิต ไม่ใช่การพอ
แต่เราโดนผู้อื่นเขาแซงไปแล้ว เพราะพอแล้ว ไม่เดินแล้ว
ความพอ..จะทำให้เราอยู่อย่างอึดอัด
เพราะโลกมันบีบรัดให้เราต้องต่อสู้
เราดูเหมือนพอใจในสิ่งที่มี นั่นเป็นเพราะเรามันถูกใจในสิ่งที่มี
เมื่อไม่ถูกใจขึ้นมา ซึ่งมันต้องเกิดเป็นธรรมดากับใจดวงนี้
เราจะรู้สึกว่าโลกมันไม่ยุติธรรม แต่จริงๆ มึงนั่นแหละเป็นเอง
ที่ว่างสำหรับคนอ่อนแอมันแสนแคบน่ะ
วันที่เราอ่อนแอล้มลง โลกก็จะรุมย่ำยีเรา
ลุกขึ้น ..!!
เดินไม่ได้ก็ให้ยืน..
อย่างน้อยก็ยังมีขาที่จะก้าวออกเดินตามโลกได้
ล้มไม่ลุก..แม้แต่หมามันยังพัฒนาไปไกลกว่า ในการออกเดิน
พวกคิดแต่เส้นทางเดิมๆ คิดต่างไม่เป็น
เดินมานานแสนนานก็ไม่ก้าวหน้า
มึงหาวิธีออกจากเส้นทางเดิมได้แล้ว
จัญไรแมนบ้าง เพื่ออะไรที่มันยิ่งใหญ่ขึ้นมาทันกับการเปลี่ยนแปลงของโลก
ดูเหมือนข้าชี้ให้เป็นคนเลว..
แต่ความจริง ข้าชี้ให้เห็นความเป็นจริงในเส้นทางที่ต้องเดิน
โลกสวยกลัวคนก่นด่าว่าระยำ
แต่ดันอับจน เงยหัวไม่ขึ้น แล้วบ่นๆๆๆๆ ว่าไอ้เห้..แม่งโลกไม่ยุติธรรม
มึงไปบวชและอยู่รูซะ กะความคิดแบบควายๆวิ่งในทุ่งหญ้า เขียวสวยจินตนา
ความคิดและการแสดงออก...