ลูกศิษย์: สาธุ ในธรรมเจ้าค่ะ ไม่มีอะไรเลย ว่างเปล่า สาธุ
สมมุติ ยึดแล้วติด ปล่อยวาง ไม่มีเวลา มีแต่ความว่างเปล่า สาธุค่ะ
ขอ พอจ เมตตาในธรรม ขององค์พระพุทธ สั่งสอน ชาวโลก ให้หลุดพ้น สาธุ ในธรรมเจ้าค่ะ
พระอาจารย์: ความว่างเปล่า มันคือใจที่ว่างเปล่าในสิ่งที่มี Sukita…
ความว่างเปล่าที่มี ต้องอาศัยกระบวนการ เห็นชัดประจักษ์ใจ
การเห็นชัดประจักษ์ใจ ต้องอาศัย ปัญญา
การมีปัญญา ต้องอาศัย สมาธิ
การมีสมาธิ ต้องอาศัย ศีล
การมีศีล ต้องอาศัย สติ
การมีสติ ต้องอาศัยการ โยนิโส คือการพิจารณา ในสิ่งที่มี
การโยนิโส ต้องอาศัยศรัทธา
การมีศรัทธา ต้องอาศัย การได้รับการชี้แจงธรรม จากสัตบุรุษ
การได้รับคำชี้แจง ต้องอาศัย การน้อมตนเข้าหา สัตบุรุษ
การน้อมตนเข้าหาสัตบุรุษ ต้องอาศัย การลดตัวตน
การลดตัวตน ต้องอาศัย ใจที่ต้องการ ออกจากความทุกข์ทั้งปวง..!!
ความว่างในสิ่งที่มีทั้งหลาย มันอาศัยเหตุกันมาอย่างนี้
ไม่ใช่ว่างเพราะคิดเอา ว่างเพราะคิดว่า มันเป็นของมันอยู่แล้ว ว่างเพราะฟังเค้าว่ามา ว่างเพราะ คิดว่า ไม่ต้องเอา ไม่ต้องยึดอะไร ว่างเพราะเจ้าของไม่เอาอะไรแล้ว พอแล้ว ถึงแล้ว ได้แล้ว บรรลุแล้ว
นี่…ใจมันยังไม่ว่างไปจากการปรุงอะไรเลย มันแค่…คิดเอาว่าว่าง..!!!
เรียกว่า ว่าง เพราะยังไม่มี แต่พอมี มันดันไม่ว่างซะนี่ มันมีให้ยึดอยู่ร่ำไป..!!!!
พระธรรมเทศนา ถาม-ตอบ ในคอมเม้นท์
ณ วันที่ 20 เมษายน 2557
โดยพระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง
