
เพราะความปิตินี้ ให้เอาสติปัญญาเข้าไปตรอง ให้เกิดกำลังแห่ง ความละอายชั่วกลัวบาป ใจดวงนี้ ก็จะมีใจที่มีศีลวิมุติได้
ใครมีศีลวิมุติ ได้ชื่อว่า เป็นพระผู้ประเสริฐ ปิดอบายภูมิได้แน่นอน..
>> ลูกศิษย์ : ขอกราบนมัสการครับ…ผมของท
<< พระอาจารย์ : Meena Mana นึกว่ามันจะลืมไปแล้วซะอีก เมื่อวานยังพูดๆ เรื่องนี้กันอยู่ ข้านี้มันเป็นหนี้คนเยอะ ต้องตามชดใช้กันขี้แหกเหมือ
เรื่องการดื่มสุราในศีลข้อ 5 นี้ ต้องสาวไปที่เหตุก่อน ใครจะว่าไรก็ช่าง ข้าว่ากันตามป่าๆ ที่รู้เห็นละ
สมัยก่อน ข้อศีลเหล่านี้ คือ ศีล 5 ศีล 8 ศีล 10 ศีล 227 ศีล 311 ข้อ อะไรนี้ ในพุทธศาสนา ไม่มี
พระพุทธองค์เจ้าทุกๆ พระองค์ทรงชี้ แต่ปาฏิโมกข์ศีล คือ ไม่ทำความชั่ว ทำแต่ความดี และรักษาความดีนี้ให้เจริญ ยิ่งๆ ขึ้นไป ท่านให้รักษาใจแต่เพียงเท่า
ส่วนข้อศีลทั้งหลายนั้น เป็นเรื่องของพวกนอก ศาสนาที่เขาพากันประพฤติกัน
สมัยนั้น ก็ไม่ต่างจากสมัยนี้ คือความโง่ที่มีที่ยึดกัน และแตกแยกความคิดเห็นของควา
คำว่าศีล 5 นี่ มันเกิดภายหลัง อรรถาจารย์ นำเอามารวบรวมเป็นข้อศีลของ
แต่นอกศาสนาไม่ได้เรียกว่า ศีล 5 แต่เป็นข้อศีลที่รวมๆ กันอีกหลายๆ ข้อ เพื่อความเป็นไปแห่งความพอใ
ครั้งพุทธกาล พระพุทธองค์ ท่านได้กล่าวย่อในข้อศีล ที่เหล่าปวงชนทั้งหลายยึดๆ กัน ว่านั้นดี ว่านี่ดี ท่านแค่ชี้ให้เห็นว่า ข้อศีลที่ยึดๆ กัน ว่านั้นดี ว่านี่ดี มันยังไม่ดี มันยังเป็นข้อศีลแห่งปุถุชน
เพราะผู้ปฏิบัติตามข้อศีล ทุกลัทธิเขาก็จะ ไม่ฆ่าสัตว์ ไม่ลักทรัพย์ ไม่เป็นชู้ ไม่พูดปด ฯลฯ อะไรต่ออะไรมากมายอยู่ก่อนแ
แต่ความดีนี้ เป็นความดีที่เป็นตัวตน เรียกว่าเป็นศีลแห่งอัตตา ทำขึ้นมาเพื่อรักษาการบำเพ็
เป็นศีลที่ขาดความละอาย เป็นการยึดที่ว่างเปล่า เพราะเมื่อถึงทิฐิ ข้อศีลที่ตั้งขึ้นมาในใจนี้
นี่..คือใจที่ยังไม่ได้รับก
เหล่านี้เรียกข้อศีลที่ยึดน
พระพุทธองค์ท่านได้แสดงยกตั
ซึ่งในเมืองมันก็มีหลายศาสน
พระพุทธองค์ได้แสดงเหตุและผ
ท่านแสดงให้เห็นว่า ความทุกข์ทั้งหลายที่เรามี เราเป็น ล้วนมีเหตุ เหตุนี้เรียกว่า สมุทัย เกิดจากตัณหาที่ผุดขึ้นมาไม
ทุกข์ทั้งหลายนี้ เกิดจากมนุษย์ทั้งหลาย มันมีใจที่ขาดการอบรมศีล ยังเป็นใจ ที่ไม่มีศีล นี่..ท่านกล่าวตรัสมาอย่างน
แต่ทุกคนก็กล่าวแย้งกันออกม
เขามีศีล
เขาไม่ฆ่าไม่เบียดเบียนใคร โดยเฉพาะ มนุษย์ด้วยกัน
เขาไม่ขโมยของใคร
เขาไม่เป็นชู้กับใคร
เขาไม่โกหกใคร
เขาไม่นอนฟูกหรือเตียงอันสบ
เขาทานอาหารแค่นิดเดียว
เขาไม่ใช้เครื่องหอมทากาย
เขาไม่เสพสิ่งบันเทิง
เขาไม่อะไรอีกหลายอย่างตามข
พระพุทธองค์ท่านทรงตรัสว่า มันยังไม่ถึงทิฏฐิ ข้อศีลเหล่านี้ พอถึงทิฏฐิ มันก็แตกกระจาย เพราะเจ้าของมันยึดถือกันขึ
ข้อศีลที่ทำให้บริสุทธิ์ได้
พราหมณ์ถามว่า ศีลแบบไหน ที่บริสุทธิ์ ศีลแบบไหนที่มาจากใจ ศีลที่เขาปฏิบัติกันอยู่แล้
ศีลอันมากข้อ มันไม่ได้บริสุทธิ์ ด้วยการยึด ในข้อศีล แต่ใจที่ได้รับการอบรมและชี
้แนะ ตรงตามความเป็นจริง และเห็นได้ นี่..เป็นใจที่มีศีล
พราหมณ์ถามว่า ใจเช่นนั้น อบรมอย่างไร ปฏิบัติอย่างไร ให้ใจมันบริสุทธิ์ด้วยข้อศี
พระพุทธองค์ทรงตรัสว่า ข้อศีลทั้งหลาย ที่ยึดกันเป็นข้อๆ หากใจขาดความละอายต่อบาป แค่ข้อเดียว ศีลทุกข้อ ไม่มีศีลข้อไหน บริสุทธิ์
ความละอายนี้ เกิดจากใจที่ได้รับการอบรมช
คนดี ที่มีข้อศีล เจ้าตัวจะไม่ฆ่าสัตว์ แต่ยังให้ผู้อื่นฆ่า และยินดีในการฆ่า รู้เห็นเป็นใจในการฆ่า ยังไม่เรียกว่าดี ให้คนอื่นทำ แต่ตนเองไม่ทำ กลัวตนเองจะผิดศีล แม้พระทุกวันนี้ก็เป็น นี่..ผู้มีศีลแบบเหี้ยๆ
คนดีมีข้อศีล เจ้าตัวไม่ขโมยของใคร แต่ยังยินดี ให้เจ้าขโมย ไปขโมยที่อื่น ที่ไม่ใช่แหล่งของพรรคพวกหร
คนดีมีข้อศีล ในกลุ่มดีไม่ทำ แต่ยินดีให้ไปทำกับศัตรู นี่..อะไรอย่างนี้
แม้เจ้าตัวจะตั้งมั่นในข้อศ
พราหมณ์ถามว่า แล้วศีลที่บริสุทธ์ในความเป
นี่..เหมือนยุคนี้เลย อะไรก็ต้องตำรา ยึดตำราเป็นเทพเจ้า ผิดจากตำรา โคตรพ่อโคตรแม่มันก็จะบอกว่
ขอพักไว้ก่อน ตอนเที่ยงจะมาอธิบาย มหากับเณร รอกินข้าว เขาหิวกันแล้ว หวัดดี เดี๋ยวมาโม้ต่อ
พระธรรมเทศนา จากบทธรรม เรื่อง จิตเป็นเหตุ…ใจจึงมี ณ วันที่ 7 สิงหาคม 2557 โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง