มีฤทธิ์อภิญญา ใช่ว่าปัญญาจะเกิด

สมัยหนึ่ง ได้ไปพักและเยี่ยมเยือนพระสองรูป ซึ่งอาศัยอยู่ในถ้ำ ทางป่าไปทางองค์จุ

รูปแรกเป็นพระรูปลักษณ์คล้ายฤษี มีญานติดต่อกับเจ้าที่เทวดาและผีแถวที่อยู่ตรงนั้นได้

อีกองค์อยู่ถ้ำเล็ก ลึกเข้าไป ในหลังเขา เป็นพระที่ไม่ชอบสุงสิงกับใครสำหรับองค์นี้

ตอนไปเยี่ยม ข้าได้พาพระและโยมศรัทธาไปหลายคน เอาอาหารเอาสิ่งของไปถวาย

ที่นั่นเป็นถ้ำ ข้าจึงขอตัวไปเยี่ยมชม แต่คณะศรัทธา ชอบพระพิมพ์นี้ จึงปล่อยให้นั่งส่องกันไป

พระรูปนี้เป็นพระกระเหบี่ยง รูปร่างท่าทางเป็นพระพิมพ์นิยม ของคอหวย และดูจะเป็นไอดอลของพวกพระที่ติดตามกันมา ข้าจึงแยกตัวไปหาพระอีกองค์

ตอนข้าไม่อยู่ พระท่านนี้ได้แสดงอภินิหารให้แก่เหล่าผู้ติดตามข้าไปหลายเรื่อง เจ้าพวกชอบของแปลกมันเล่าให้ฟัง

แต่พอตอนข้าเข้ามา เขาจะไม่แสดง พระท่านบอกว่า แสดงแล้วอายพระอาจารย์ มันเป็นเรื่องขอวเด็กเล่น

ข้าขอให้เขาแสดง แต่เขาบอกว่า กำลังที่เขาทำได้นั้น สู้ข้าไม่ได้ เขาจึงไม่แสดง

เมื่อถามน้องๆ ที่ไปด้วย ได้ความว่า

พระท่านนี้ สามารถทำให้น้ำในแก้ว แข็งก็ได้ ร้อนก็ได้ เย็นก็ได้

ที่น่าสนใจเพราะพวกเด็กๆ มันฝึกกันก็คือ ทำให้เทียนลุกโชนขึ้นมาได้ โดยไม่ต้องใช้ไม้ขีดไฟ ทำกันให้เห็นกันตรงนั้นจะๆคาตากันเลย

ทำให้ลมพัดมาก็ได้ เรียกว่า เรียกลมได้ให้ประจักษ์ใจผู้ชมได้รับไอเย็นทันที

แต่พออยู่ต่อหน้าข้า พระท่านกลับไม่ทำ บอกว่าทำไม่ออก กลายเป็นคนอมภูมิที่มีไปเลย เมื่อมาอยู่ต่อหน้า

พระท่านบอกว่า ข้าก็ทำได้ แต่ข้านั้นไม่ทำ กลัวลูกศิษย์หลง

แต่จริงๆ แล้วข้านั้นทำไม่ได้หรอก มันเคยทำได้เหมือนกัน แต่ไม่แน่นอน มันไม่ได้ดั่งใจ และไม่มีประโยชน์อะไรที่จะไปทำ

เพราะทำขึ้นมาก็เพื่อแสดให้ใครๆ เห็นว่า ตัวเรานั้น มันเก่งและทำอภินิหารได้

แต่จริงๆ มันทำไม่ได้ตลอด ทำร้อยครั้งพันครั้ง ถึงจะได้จะเป็นซักครั้ง

มันเป็นญานเก่าๆ ที่เราเคยทำมาแล้วมันมาให้ผลในบางครั้งเท่านั้น เมื่อเหตุปัจจัยมันสมดุลย์

จึงเป็นอันว่า แม้เจอผู้มีอภิญญา ทำอะไรแปลกๆ ได้ แต่ก็ไม่สามารถมาอธิบายยืนยันได้ ว่าทำไมถีงทำได้

ให้พระท่านสอน ท่านก็หัวเราะ บอกว่า ข้าน่ะทำได้สบาย แต่ไม่ยอมแสดงให้พวกลูกศิษย์ชม

ตอนข้าไม่อยู่ พระท่านก็จะคุยเรื่องการทำสมาธิจิต ญานและอารมณ์ต่างๆ

แต่ตอนข้าออกมา พระท่านก็จะโบ้ยมาทางข้าว่า ให้พระอาจารย์แสดงให้ฟังจะดีกว่า

เพราะเขาน่ะ สู้พระอาจารย์ไม่ได้ กลายเป็นอย่างนั้นไปซะอีก

ข้าก็เลยอดฟังอารมณ์จิตของพระที่อยู่ถ้ำ ว่าอารมณ์ของผู้ที่แยกตัวออกมาจากโลก เขามีความหนาแน่นทางปัญญาอย่างไร

อีกองค์ที่อยู่ถ้ำเล็ก ท่านนั้น จะหนักไปทางนั่งสมาธิ เพื่อให้เห็นหวย

และพระสององค์นี้ มักจะมาถามใถ่กันเรื่องหวย และชอบฝากพวกกระเหลี่ยงออกไปซื้อหวย

ที่สำคัญ.. พวกเขาได้เฮกันแทบทุกงวด

นัยว่า ได้เงินมาเพื่อจะนำมาสร้างพระนอนในถ้ำ

และเขาก็สร้างได้จริงๆ ซะด้วย นี่ได้เงินมาจากการนั่งสมาธิ ถามผีฤษี ผีถ้ำ และผีตามต้นไม้แถวนั้น ว่าหวยงวดนั้นงวดนี้จะออกอะไร

นี่..อย่างนี้คนชอบ พวกติดตามข้าก็ชอบ ต่างตั้งสินบนว่าจะให้นั่นนู่นนี้กันเลยทีเดียว ถ้างวดนี้ ออกมาตรงๆ

ภายหลังข้าได้กลับขึ้นไป ปรากฏว่า พระสร้างเสร็จแล้ว มีขนาดใหญ่สวยงาม

แต่พระสององค์นั้น ทราบว่า ได้สึกออกไปซะแล้ว โดนอีนางฉกเข้าให้ สงสัยติดใจ จึงสึกตามออกไปฉกอีนางต่อ

นี่..พวกได้อภิญญา ทำอะไรได้หลายอย่าง เป็นเรื่องจิตโดยเฉพาะ ที่จริงการแสดงธรรมก็งดงาม เข้าใจธรรมชาติ

แต่ที่สุดก็พ่ายแพ้แก่กระแสใจตน พ่ายตัณหาที่ผุดขึ้นมาไม่รู้จบจากใจดวงนี้

พระนี่..ลงว่าเล่นหวย แทงบอล อยากได้นั่นนี่นู่น ด้วยกิเลสแห่งใจตนโดยขาดปัญญาตรองละก็ จมกิเลสตายทุกราย

อยู่ถ้ำมาหลายปี สึกออกไป เป็นไอ้ขี้เมา ที่มีดีแต่โม้ว่าเคยเป็นเคยทำ นั่นนี่โน่น ให้คนชมคนนิยม ออกไปตั้งสำนักหลอกลวงหากิน

อาศัยมูลเหตุเก่าๆที่บวชที่อยู่ถ้ำ ติดต่อผีติดต่อเทวดา มาบอกมาเล่ามาหากินเพื่อเลี้ยงดูอีนาง

เป็นพระไม่ดี เป็นฤษีดีกว่า หนวดเคราไว้ยาวขมวดมวยผม ใส่ผ้าลายเสือทำท่าทางผู้เจนตัดทรงคุณ มันหาตังค์ได้ดี

คนมันก็บ้าเน๊อะ เป็นพระอยู่ดีๆดันสึกออกไปเป็นฤษี

นี่มันเป็นใจที่พ่ายและเป็นเรื่องของโลก ที่ต่างอยากได้ลาภสักการะ สรรเสริฐ ยศ สุข ตามโลกเขานิยม

ตายไปก็ยังเป็นสัตว์เหมือนเดิม ทั้งๆ ที่สร้างพระนอนองค์ใหญ่ แต่ไม่เคยได้อบรมใจตน ให้เห็นความเป็นจริง ในขณะมีชีวิตอยู่

บุญสร้างพระใหญ่ขนาดนั้น ก็ช่วยใจท่านไม่ได้

นี่..เป็นเรื่องราวสมัยหนึ่งที่เคยประสพมา จึงนำมาเล่าให้ฟัง

พระธรรมเทศนาจากบทธรรม เรื่อง *** อภิญญากับการบรรลุธรรม ไม่เกี่ยวกัน *** ณ วันที่ 26 พฤษภาคม 2558 โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง