*** “ชีวิต เราเป็นผู้เลือกเดิน” ***
ชีวิต ปรับได้ก็พึงปรับซะ
อย่าดักดานกับชีวิตเดิมๆที่ไม่มีแรงจูงใจอะไร
เราต้องก้าวไปข้างหน้าเสมอ
หยุดเมื่อไหร่ ตราบใดที่ยังมีชีวิต ไม่ใช่การพอ
แต่เราโดนผู้อื่นเขาแซงไปแล้ว เพราะพอแล้ว ไม่เดินแล้ว
ความพอ..จะทำให้เราอยู่อย่างอึดอัด
เพราะโลกมันบีบรัดให้เราต้องต่อสู้
เราดูเหมือนพอใจในสิ่งที่มี นั่นเป็นเพราะเรามันถูกใจในสิ่งที่มี
เมื่อไม่ถูกใจขึ้นมา ซึ่งมันต้องเกิดเป็นธรรมดากับใจดวงนี้
เราจะรู้สึกว่าโลกมันไม่ยุติธรรม แต่จริงๆ มึงนั่นแหละเป็นเอง
ที่ว่างสำหรับคนอ่อนแอมันแสนแคบน่ะ
วันที่เราอ่อนแอล้มลง โลกก็จะรุมย่ำยีเรา
ลุกขึ้น ..!!
เดินไม่ได้ก็ให้ยืน..
อย่างน้อยก็ยังมีขาที่จะก้าวออกเดินตามโลกได้
ล้มไม่ลุก..แม้แต่หมามันยังพัฒนาไปไกลกว่า ในการออกเดิน
พวกคิดแต่เส้นทางเดิมๆ คิดต่างไม่เป็น
เดินมานานแสนนานก็ไม่ก้าวหน้า
มึงหาวิธีออกจากเส้นทางเดิมได้แล้ว
จัญไรแมนบ้าง เพื่ออะไรที่มันยิ่งใหญ่ขึ้นมาทันกับการเปลี่ยนแปลงของโลก
ดูเหมือนข้าชี้ให้เป็นคนเลว..
แต่ความจริง ข้าชี้ให้เห็นความเป็นจริงในเส้นทางที่ต้องเดิน
โลกสวยกลัวคนก่นด่าว่าระยำ
แต่ดันอับจน เงยหัวไม่ขึ้น แล้วบ่นๆๆๆๆ ว่าไอ้เห้..แม่งโลกไม่ยุติธรรม
มึงไปบวชและอยู่รูซะ กะความคิดแบบควายๆวิ่งในทุ่งหญ้า เขียวสวยจินตนา
ความคิดและการแสดงออก จะเป็นตัวบ่งบอกและประทับตราในตัวบุคคล
ว่าเขามีศักยภาพและวิสัยทัศน์เช่นไร
ผู้ชนะ..ผู้แพ้เรียกไอ้จัญไร ที่ดันไปชนะมัน
แต่ผู้พ่าย..เป็นไอ้จัญไรมากกว่า
เพราะไม่มีเหี้ยอะไรที่จะมีสิทธิ์ไปเขียนประวัติศาสตร์ ให้มันดูดี
ประวัติศาสตร์ ผู้ชนะเป็นผู้เขียนเท่านั่น
ผู้แพ้ไม่มีใครฟังมึงหรอก..
อนุสาวรีย์ สร้างขึ้นมาเพื่อเกียรติภูมิของผู้ชนะ
ไม่มีอนุสาวรีย์ไหน สร้างขึ้นมาเพื่อระลึกเกียรติภูมิของผู้แพ้
มีชีวิตแค่น้อยนิด เทียบกับเวลาเอาเกือกยัดลงไปในตีนแล้วเดินออกมาจากความจำเจ
อย่าหมกตัวด้วยความเท่ห์ ที่สาปสางด้วยความงี่เง่าแฝงเงาในการเป็นคนดี ให้เขานิยม
วันที่เป็นผีมันใกล้มาเยือน ทำอะไรก็ทำๆไป ก่อนไม่มีอะไร ลอยมาให้มึงทำ
ข้า..ชี้ให้คนกล้าเดิน ไม่ชี้ให้คนใจหีมดเดิน
ข้าเดินมาแล้ว มันถึงได้ชี้ได้ ว่าควรเดินอย่างไร
ความหวานของเกษรดอกเข็มทั้งสวน มันหวานไม่เท่ากับได้เลียไม้ไอติมที่เขาทิ้งขว้าง
บางครั้ง..ลองออกจากความหวานแห่งดอกเข็มซะบ้าง
จะได้รู้ว่า แท่งแม็กนั่มเคลือบช๊อกโกแล็ก มันอร่อยกว่ากันเป็นไหนๆ
โลกมันเปลี่ยนแปลงไปแล้ว ยังจะบ้าทนทึกอยู่กับชีวิตเดิมๆทำไม
ปฏิวัติใจตนเองซะ แล้วเดินออกมาสู่โลกใหม่
อะไรๆอาจทำให้ชีวิตคุณ..สดสวยขึ้นมา
โอเคยามเย็น..!!
ไอ้พวกขี้เกียจอ่าน
หวัดดียามเช้าๆ ให้มีแต่ความสุข
ทางเดินที่เต็มไปด้วยกองขี้หมา
มัวแต่เดินย่องแหย่งหลบแต่กองขี้หมา เมื่อใหร่จะถึงเส้นชัย
เหยียบแม่งมันไปเลยตั้งแต่แรกเจอ
กองที่เหลือมันก็ไม่มีผลอะไรกับใจที่หวงห่วงตีน
โลกสวยไว้ใช้ยามพักผ่อน
โลกจริงมันต้องวิ่งให้ทันโลก
เราหยุด..โลกทิ้งเรา
ก้าวให้ทันโลกด้วยตีนเรา ที่ยัดเข้าไปใส่ในความคิด
ใส่ตีนลงไปในความคิด ให้มันโลดเล่น วิ่งให้ทันโลก
เวลาชีวิตแต่ละคนเหลือไม่มากนักที่จะยืนอยู่
มัวแต่ห่วงอนาคตและอดีตมันจะไม่ทันการ
ทำวันนี้ให้ดี เท่าที่กำลังเรามี
วิ่งไปให้สุดตีนก่อนที่โลกจะมาเหยียบย่ำเรา
เรา..เป็นผู้สร้างโลก ไม่ใช่โลกมันมาสร้างเรา
“ กราบเรียนพระ อ.
ผมมีเรื่อง อยากถาม1เรื่อง
การให้ที่ได้บุญสูงสุด
เป็นการให้ธรรมะ หรือการให้อภัยคนครับ “
เขาถามมาแกลองตอบซิ
ทาน
อภัยทาน
ธรรมทาน
ตอบกันมามากมาย แต่สรุปให้พระอาจารย์ตอบ
พระอาจารย์ตอบ >>> โจรมันก็ให้ธรรมะได้
แต่โจร ให้อภัยใครไม่ค่อยได้
การให้อภัย น่าจะได้กุศลสูง สำหรับใจตน
ส่วนธรรมนั้น คือผู้มีปัญญา ถึงจะให้ได้
ผู้เข้าถึงธรรม เขาก็ไม่ต้องการบุญ
บุญสูงสุด คือบุญที่ไม่เอาบุญ
การให้อภัยถือเป็นบุญสูงสุดของปุถุชน
ลูกศิษย์ <<<< อ้าวว..นึกว่าธรรมทาน
ความคิดเห็นที่ 1 >>> ความกลัวเราสร้างมันขึ้นมาเอง
พระอาจารย์ตอบ <<< ไม่ใช่เรา แต่เป็นโปรแกรมจิตอย่างหนึ่งในการรักษารูป มันสร้างขึ้นมา
ส่วนเรา แค่เข้าไปเป็นเจ้าของ จึงหลงในความกลัวเพราะนึกว่าเป็นเรา
ความคิดเห็นที่ 2 >>> เรียนถามพระอาจารย์เกี่ยวกับวิญญาณที่มาทำให้เจ็บปวดตามขาบ้างครั้งปวดหัวมากแก้ยังงัยครับ
พระอาจารย์ตอบ <<< หาน้ำมนต์ที่หลวงพ่อมีพลังทางจิตดีๆ ให้ท่านทำให้ อาการจะทุเลา
แต่ส่วนใหญ่เกิดจากเราปรุงกรรมอันเกิดจากวิบาก
ความคิดเห็นที่ 3 >>> พระอาจารย์ เจ้าคะไม้ตะเคียนกลางบ้านไม่กล้าเอาออกเจ้าค่ะ ถ้าเอาออกจะเป็นไรป่าวเจ้าค่ะ
พระอาจารย์ตอบ <<< ไม่ต้องเอาออก ทำบุญแผ่กุศลให้ก็ถึง ไม่เป็นไร
ความคิดเห็นที่ 4 >>> เมื่อคืนดูพระอาจารย์ไลฟ์สด พระอาจารย์ให้ท่อง นะโมตัสสะภะคะวะโตอะระหะโตสัมมาสัมพุทธัสสะ วันนี้ลูกศิษย์ท่อง ได้ 108 จบเจ้าค่ะ รู้สึกจิตใจหนักแน่นสงบเย็น น้อมกราบขอบพระคุณพระอาจารย์ด้วยเศียรเกล้า กราบสาธุเจ้าค่ะ
พระอาจารย์ตอบ <<< ที่ให้หัดท่องนี่ ใช้ลมหายใจเดียว เป็นการฝึกกสิณจิต ไม่ใช่หลายลมหายใจจนครบ 108 จบ
ความคิดเห็นที่ 5 >>> ถ้าเราผาติกรรมของวัดล่ะครับ ถือเป็นกรรมไหม
พระอาจารย์ตอบ <<< อยู่ที่เจตนาเป็นหลัก ถ้าสมควรก็ไม่เป็นไร
ความคิดเห็นที่ 6 >>> เรียนถามค่ะถ้าทำผิดแล้วมีวิธีแก้ไหมค่ะ
พระอาจารย์ตอบ <<< กลับไปตั้งต้นใหม่ที่ถูก
พระธรรมเทศนาโดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง
วันที่ 19 กันยายน 2561
ณ พุทธอุทยานบุญญพลัง จ.กาญจนบุรี
