ทุกข์อยู่ตรงไหน

*** “ทุกข์อยู่ตรงไหน” ***

ชีวิตนั้น หากเราอยู่อย่างเข้าใจ ความทุกข์ทั้งหลายที่มี มันก็จะผ่อนคลายไป

แต่เป็นเราที่ไม่รู้ว่า เราเข้าใจอะไรบ้างในชีวิตเราที่เราไม่เข้าใจ

เรามักจมอยู่กับความถูกใจและไม่ถูกใจ สลับเวียนวนกันไป

เพื่อนๆเอ๋ย ชีวิตนั้นหากเราเชื่อแต่ตำรา ฟังเขามา อ่านมา จำมา

โดยไม่ได้ตรึกตรอง ปัญญาเราก็จะจำนนอยู่เพียงแค่นั้น

เมื่อตอนเช้าตรู่ น้องมันเข้ามาถามว่า เขาฝึกปฏิบัติดีปฏิบัติชอบนี้ สมควรแก่เหตุไหมที่ได้เกิดมา

ข้าพยักหน้า ถามว่า ปฏิบัติไปเพื่ออะไรรู้ไหม

เขาตอบว่า เพื่อหาทางพ้นทุกข์…

พ้นทุกข์เพื่อไปไหน..ข้าถาม

เขามองหน้า และอึ้งไปไม่ถูก

ข้าจึงชี้ไปที่ ภูเขา แผ่นฟ้า แม่น้ำ ชี้ให้ฟังเสียงลม เสียงสัตว์และสรรพสิ่งรอบๆตัวถามว่า..อะไรทำให้เราเป็นทุกข์..

น้องมันมองหน้าส่ายหัว
แล้วเรากำลังหนีอะไร และไปไหน ข้าถาม..

สรรพสิ่งไม่ได้ทำให้ใครทุกข์ น้องเข้าใจไหม
สิ่งที่ทำให้เราทุกข์ก็คือ
ใจเราที่ยึดนั่นนี่ ที่เป็นอดีตและอนาคตน่ะ

ดูเบื้องหน้าซิ มีอะไทำให้เราเศร้าหมอง เรามองไม่เห็นใช่ไหม

ลองย้อนมามองใจเราซิ เมื่อวันวานและอดีตที่ผ่านมาใช่ไหม ที่เราทุกข์กับมัน

อนาคตที่ยังมาไม่ถึงใช่ไหม ที่เราเป็นทุกข์กับมัน

ทั้งอดีตและอนาคต มันไม่มีสุขเลยเหรอ เราคิดดูให้มันดีๆ

เราจะเห็นว่า ทั้งอดีตและอนาคต มันก็มีสุขเปื้อนปนอยู่ในกาลเวลานั่นเสมอ

ทำไมเราไม่เลือกสุขมาอาบเอิบรดหัวใจเราเล่า

เราไปเอาทุกข์เหล่านั้นมาเป็นฟืนเป็นไฟเผาหัวใจเราทำไม

ในเมื่อความคิดและความทรงจำเหล่านั้น มันเป็นแค่อากาศ

เราเอาอากาศแห่งอดีตและอนาคตมาเป็นไฟเผาใจเราทำไม ในเมื่อในทุกข์เราก็มีสุขเจืออยู่ในกาลเหล่านั้นอยู่เสมอ

เราปฏิบัติเพื่อหนีทุกข์ เราจะหนีไปไหน ในเมื่อในทุกข์นั้น มันก็มีสุขเป็นเงาซ่อนอยู่

และทั้งสุขและทุกข์ มันเป็นอาการแห่งตัณหา

ที่เราหนีจากสิ่งหนึ่งเพื่อไปแสวงหาอีกสิ่งหนึ่ง ที่เป็นอาการตัณหาอยู่เช่นเดียวกัน

ทุกข์ที่เราหนี ก็เพื่อไปหาสุข สุขนั้นก็คือตัณหานั่นแหละ ทุกข์ที่เราหนีก็เป็นตัณหาเช่นเดียวกัน

เราหนีจากสิ่งหนึ่งไปสู่สิ่งหนึ่งที่เป็นสิ่งเดียวกัน นั่นแหละๆๆๆ เรามันขาดการพิจารณา เพราะเอาแต่ฟังเขามา

เราพึงอยู่กับความเป็นจริง และความเป็นจริงนั้น เราเสือกไม่ค่อยจะยอมรับมัน นี่คือปัญหาของเราทุกคน..

การจะเข้าถึงความเป็นจริงได้นั้น พึงหัดยอมรับอะไรที่ไม่ถูกใจเราซะบ้าง เริ่มตรงนี้ ทำได้ไหม

ถ้าทำได้..เราก็จะเริ่มคุยกันรู้เรื่องขึ้นล่ะ ไม่เชื่อก็ถามเมียข้างๆดู.

พระธรรมเทศนา ณ วันที่ 31 มีนาคม 2563

โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง