ผีบอก

*** “ผีบอก” ***

“ความรู้สึก..เมื่อมองผ่านความคิดออกไป มันเห็นอะไรมากมายในความรู้สึกนั้น

ยามรู้สึกดีๆ..เรารู้สึกไหมในความคิดเห็น
ยามรู้สึกแย่ๆ..เรารู้สึกไหมในความคิดเห็น

เรามักเป็นเจ้าของความรู้สึก จนลืมมองเห็นความรู้สึกที่เราเป็น

ความรู้สึกนี่ มันเกิดจากการปรุงแต่งจิตอาศัยผัสสะจากอายตนะ น่ะ

พอรู้สึก..ตัณหาก็จะเข้าไปปรุงแหละ
ตัณหาปรุง..อุปาทานก็เข้าไปเป็นเจ้าของแหละ

อุปาทานนี่..เป็นสัญญายึดในสิ่งที่ปรุงมาจากผัสสะ อาศัยตัณหาที่มาจากความรู้สึก

อุปาทานเกิด เหตุมันก็เกิด เหตุเกิด ผลมันก็เกิด.

ถ้าขาดสัมปชัญญะ มันก็จะขาดการตรึกตรอง เราก็จะไม่เห็นความรู้สึก

หากมีการตรึกตรอง เราก็จะเห็นความรู้สึกผ่านความคิด

เมื่อความรู้สึกมีความคิดผ่านด้วยสัมปชัญญะ เราจะมองเห็นความรู้สึกที่เราเป็น

เมื่อมองเห็นความรู้สึก ตัณหาที่เกิดก็จะไม่โดนครอบงำตามธรรมชาติ

เราก็จะเป็นผู้รู้จักตัณหา อันเป็นเหตุของอุปาทาน

เมื่อมองเห็น เราจะเลือกได้ว่าจะไปต่ออย่างไรกับหนทางชีวิตในการที่จะเดิน

นี่..มัชฌิมาปฏิปทา ที่ท่านทั้งหลายเรียนรู้มาเรียกว่าทางสายกลาง

..คำพูดเล็กๆน้อยๆจากนักบวชฮินดูที่เหลือแต่วิญญาน มาพร้อมกษัตริย์แห่งนครชัยปุระ

ศาสตร์แห่งคนโบราณที่ตกทอดลงมาถึงเรา ทำให้ข้ามองเห็นว่า

มนุษย์นั้นต่างมีปัญญามองเห็นความจริงได้ด้วยกันทั้งสิ้น

ความหมายแห่งการหลุดพ้นนั้น..คือมีปัญญาเข้าใจธรรมชาติในสิ่งที่เราเป็น

แต่นักบวชไทยเรา เอาตัวเข้าไปเป็นและแช่อยู่กับสิ่งที่เรียนที่รู้ที่จำปฏิบัติกันมา ด้วยการทำตัวว่างๆ

เข้าใจว่า ทำตัวว่างๆเป็นความดี เป็นตอแห่งกิ่งก้านความหลุดพ้น

ฟังจากผีชาวฮินดู..บางทีความเข้าใจเรา มันยังโง่หลายน่ะท่าน..

พระธรรมเทศนาจากบทธรรม โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง วันที่ 28 มกราคม พ.ศ. 2563