ใกล้สิ่งไหนใจเราก็ไหลไปสู่สิ่งนั้น

**** “ใกล้สิ่งไหนใจเราก็ไหลไปสู่สิ่งนั้น” ****

คนบางคนเป็นคนอ่อนหวาน พูดดี มีสกุล

แต่เมื่ออยู่ในกลุ่มคนพูดหยาบ พูดโลน พูดเพ้อเจ้อ

ไม่นาน เราจะติดกับดักคำเหล่านั้น ไปใช้กับคนใกล้ตัว คนที่รัก และครอบครัวโดยไม่รู้ตัว

บางคนไม่ดื่มเหล้า ไม่เล่นการพนัน โลกสวย ไม่เที่ยวกลางคืน

แต่เมื่อคบเพื่อนที่เอาสิ่งพวกนี้ คลุกคลีกับสิ่งเหล่านี้

ไม่นาน เชื้อแห่งราตรี ผีพนัน และกลิ่นอายในการร่ำสุรา จะก่อตัวขึ้นมาในกายใจตน และซึมอยู่กับสิ่งเหล่านี้

สาวๆหลายคน ไม่เคยคิดจะขายตัว ไม่มั่วผู้ชาย ไม่เสพยา

เมื่อมีเพื่อน และอยู่ในกลุ่มเหล่านี้ ที่สุดก็เป็นกระหรี่ขี้ยาไปจนได้เช่นกัน

คนขี้ขลาด เมื่ออยู่ในหมู่นักเลง ที่สุดมันก็สู้คน

คนผอมแห้ง แรงน้อย เมื่ออยู่ในหมู่นักกล้าม ที่สุดมันก็ออกกำลังและมีกล้าม

ชีวิตนั้น…มันอยู่ที่เราอยู่ใกล้กับอะไร ใจเราก็จะเสพกับสิ่งนั้น

จะน้อยจะมากมันก็เสพ

ความใกล้ชิด มันมีเชื้อไวรัสทางพลังงาน มันติดต่อกันได้

คนโง่เมื่ออยู่ในหมู่ปราชญ์ มันก็เป็นปราชญ์ขึ้นมาเหมือนกัน เมื่อคลุกคล้ากันอยู่นานๆ

ผู้ฉลาดจึงควรเลือก ที่จะอยู่ใกล้ต่อสิ่งใด เพื่อการย้อมใจ ในทิศทางที่ตนเห็นสมควร

พระดีๆเมื่ออยู่ใกล้พระทุศีล ไม่นานพระดีๆเหล่านั้น ก็ทุศีล และทุศีลไปโดยไม่รู้ตัว

คนขี้เกียจอยู่กับหมู่คนขยันไม่ได้ ที่สุดหากอยู่ด้วยกันได้ มันก็ต้องมีความขยันอย่างขี้เกียจนั่นแหละ

ชีวิตคู่ แม้จะต่างขั้วกัน แต่เมื่ออยู่ร่วมกัน ไม่นาน มันก็ย่อมมีนิสัยออกมาคล้ายๆกัน

เพื่อความสมานฉันและการครองคู่อยู่ร่วมกัน นี่เป็นธรรมดาของการใกล้ชิดที่จะอยู่ร่วมกันบนโลก

ชีวิตนั้น จะดีจะชั่วเราเลือกได้ ไม่ใช่พระเจ้ามาเป็นผู้เลือกให้

ไม้ดี มันยิ่งใหญ่และเติบโตด้วยตัวมันเอง ป่าใหญ่ได้ก็ด้วยไม้ดีที่มันคงทน ใช่เถาวัลย์ไร้ค่า ที่อาศัยไม้ดีปกคลุมดิน

ผืนแผ่นดินไทย ถ้าเหล่าจัญไรได้เป็นใหญ่และครอบครองผืนแผ่นดิน

เหล่าลูกหลานผู้อยู่ร่วมผืนแผ่นดิน ก็จะเดือดร้อน

ถ้าไม่อยากเดือดร้อน แผ่นดินนั้น ก็ต้องเป็นแผ่นดิน ที่จัญไรกินใจไปทั้งผืนแผ่นดิน

ผืนแผ่นดิน ที่เต็มไปด้วยลูกหลานจัญไร มีหรือมันจะรักษาผืนแผ่นดินไทยไว้ได้

ไม่นาน..ๆ..ๆ แผ่นดินไทยอาจสูญสิ้น เป็นคนผู้ไร้แผ่นดิน อย่างผู้คน ที่ต่างพากันเร่ร่อน มีให้เห็นในปัจจุบัน

นี่..เกิดจากพวกจัญไรได้ครองเมือง แล้วไม่มีใครลุกขึ้นมาปกป้องผืนแผ่นดิน ด้วยความรักและหวงแหนออกมาจากใจ

ช่วยๆกันเถิดพี่น้องเอ๋ย แม้แต่ศาสนาก็อยู่ไม่ได้ หากสิ้นชาติ

อยุธยาที่เสียแผ่นดิน ก็เพราะคนในชาติ มันขาดการร่วมใจ ที่จะปกป้องรักษาไว้

แผ่นดินสำรองเราไม่มีนะจะบอกได้ แผ่นดินนี้เป็นแผ่นดินสุดท้าย

ขอให้พี่น้องชาวไทย พึงร่วมใจกอบกู้และรักษามันไว้ อย่าให้สูญสลาย กลายไปเป็นผืนแผ่นดินของใครอื่นเลย..

โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง
วันที่ 16 กันยายน 2560
ณ พุทธอุทยานบุญญพลัง อ.ศรีสวัสดิ์ จ.กาญจนบุรี