*** “ทาสทาน” ***
ที่อินเดีย..มีผู้คนหลากหลายมาวางขายสินค้ามากมาย.
สินค้าคุณภาพดีก็มี คุณภาพเลวก็มี มากมายดุจเม็ดทรายและฝุ่นที่ล่องลอย
พวกเราหลายคนเฮกันไปซื้อสินค้าราคาถูกกัน นัยว่า..เอาไปฝากคนที่เมืองไทย
ผ้าถูกๆ สินค้าถูกๆ ซื้อเยอะๆ เพื่อนำไปแจกจ่ายให้แก่เพื่อนๆทางโน้น ด้วยความใจดี..
ใจเราน่ะดี ที่คิดถึงคนทางโน้น อยากเอาของฝากจากที่นี่ไปฝากเขาเป็นที่ระลึก..ใช่ไหม
ของบางอย่างมันถูกไปน่ะท่าน..ผู้รับแค่เอาไปวางอย่างไร้ค่า ในคุณค่าต่อใจท่านที่มอบให้ไป
ของบางอย่าง ราคาถูก แต่คุณภาพดีเยี่ยม หรือหายากสำหรับเมืองไทย เช่นนี้..ควรซื้อฝาก
แต่ของดีถูกๆในโลกนี่ไม่มี มีแต่เรานี่แหละ ที่ชอบซื้อของถูกๆ ที่ดูว่ามันแพง
คนที่ชอบของถูก มักได้สินค้าที่คุณภาพไม่ดี มีมากมายกลาดเกลื่อนทั่วไป ไม่ทรงคุณค่าทางใจเท่าใดนัก
หากเราเป็นคนราคาถูก สินค้าที่เราซื้อ ก็มักถูกตาม
เราเป็นคนราคาถูก แม้สินค้าชั้นดีราคาแพง ก็เป็นของถูกๆไร้ค่าเช่นกัน
ของดี มีคุณภาพ เมื่ออยู่ในมือของคนราคาถูก..สิ่งนั้นราคาถูกและไร้ค่าในสิ่งที่คนราคาถูกมี
เขาย่อมไม่รู้คุณค่า เพราะความที่เขาเป็นคนราคาถูกโดยสันดาน นี่พึงสังวร.
เราเลือกคุณภาพของสินค้าที่ดี ตามกำลังที่เรามีและมอบให้ใครซักคน ที่มีคุณค่าต่อใจเรา
เราพึงเลือกสิ่งที่ดีเท่าที่เราพอมีกำลัง ที่สำคัญ เราต้องเป็นคนที่มีใจราคาแพงด้วย
คนที่ใจราคาแพง ย่อมแสวงหาแต่สิ่งดีๆมอบให้แก่ผู้อื่นโดยสันดานที่เป็นของดีมีคุณภาพเสมอ
อย่าทำตัวราคาถูกในการรับและให้ ไม่เช่นนั้น สิ่งที่รับและให้ จะกลายเป็นของราคาถูก
วันหนึ่ง..แม้สิ่งที่รับและให้ จะเป็นของหายากและมีราคาแพง
มันก็จะกลายเป็นของราคาถูก เมื่ออยู่ในมือเราที่เป็นคนราคาถูกในสายตาของใครๆ
คนรวยจริง ไม่มีอะไรแพง รวยในที่นี้คือคนมีปัญญา รู้ว่า อะไรควรอะไรไม่ควรต่อใครๆที่ตนจะหยิบยื่นให้
ถามตัวเราซิ..ว่าไอ้ชีวิตเสร็งเคร็งๆของเรานี้ มันเป็นคนราคาถูกหรือราคาแพง
คนที่มีราคาแพง ทุกอย่างที่ออกมาจากเขา แม้จะเป็นของถูกๆ มันก็มีราคาและคุณค่าต่อผู้ที่เขาได้รับ
คนที่มีราคาถูกในสายตาของใครๆ แม้จะมีสิ่งที่มีมูลค่าหายากและราคาแพง มันก็เป็นของถูกๆ เพราะเขาไม่ได้ให้เครดิตคุณ
มีดเลอค่าอยู่ในมือลิง สิ่งเดียวที่ลิงจะได้รับคือบาดคมแห่งมีดที่ฝากรอยแผลไว้แก่มือลิง
บางคนทำตัวราคาถูก แต่ใช้ชีวิตที่แสนแพง ไอ้นี่ก็อับจนไม่ต่างจากหมากัดกินปลากระป๋องเช่นกัน.
หัดใช้ของดีที่มีคุณภาพแม้ราคาจะแพงซักหน่อย เวลาจะซื้ออะไรมอบให้ใครซักคน มันจะได้เป็นของดีๆต่อผู้รับ
เคยได้ยินและเห็นผู้รับ รับด้วยความยิ้มแย้ม ขอบคุณที่มีผู้มอบของฝากให้
แต่พอผู้ให้จากไป เขาสรรเสริญตามหลังว่า ” ไอ้สัดดด.ด ของกระจอกกก.ก เอามาให้กุ.”
..คนราคาถูกพึงควรระวัง
พระธรรมเทศนา โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง วันที่ 29 มกราคม 2563