**** “เข้าถึงมรรคผลไม่ได้เพราะความเป็นเจ้าของธรรม” ***
ธรรมะเดี๋ยวนี้ เขาชอบเล่นคำวลีกัน อย่างเช่น
การละการวาง เขาก็จะบอกว่า แม้การละการวาง ก็ถือว่าเป็นกรรม เพราะยังมีเจ้าของวาง เจ้าของละอยู่
ธรรมะแนวนี้นี่ หัวดอจริงๆ การเริ่มฝึกอบรมจากน้อยๆ ไป สู่ธรรมที่ยิ่งๆ ขึ้นไปตามกำลังแห่งปัญญา มันก็ต้องมีตัวตนเป็นผู้จูงทั้งนั้นแหละ
ผู้เข้าถึงธรรมแล้ว ก็ใช่ว่าจะเป็นไม้ท่อน ไม่รู้สึกอะไร มันก็ ร้อน อ่อนหนาวเหมือนคนทั่วๆ ไปนั่นแหละ
เพียงแต่ท่านเข้าใจ ว่ามันก็เป็นของมันอย่างนั้น
จะมีหรือไม่มีตัวตน มันก็เป็นของมันอย่างนั้น เสือกให้ทุเลาเบาบางจางคลายลงบ้าง ถ้าจะดีเด้อ..!!
ธรรมที่แสดงนี้ ได้แสดงให้แก่ผู้มีปัญญาฟัง คนยึดธรรมฉลาดมากไป ฟังกันไม่รู้เรื่องหรอกครับ
คนที่ยึดตำรา โดยไม่วาง และไม่เคยวินิจฉัยธรรม ในตำราที่ยึด ย่อมเกิดแรงต้าน เป็นธรรมดา
เขาย่อมไม่เข้าใจ ว่าผู้แสดง ก็รู้เห็นในมุมมองตามตำราไม่แตกต่างไปจากผู้ยึดตามตำรา
แค่เรายอมวางความยึดที่มั่นหมาย ใช้ปัญญาวินิจฉัยธรรมอีกมุมมองอื่นบ้าง ภาชนะแห่งการรองรับธรรมก็จะกว้างขึ้น
แต่ผู้ฉลาดมากไป กลับปัดและผลักใส ไม่วินิจฉัยในเหตุและผล ที่แสดงอยู่ให้เห็นในปัจจุบัน จะเอาแต่อดีตบันทึกแต่ตำรา
นี่มันดึงดัน และไม่รับฟังเหตุ ฟังผล ก็พากันตัดสินกันซะแล้ว
ธรรมะย่อมขวางใจตามกระแสโลก นี่เป็นธรรมดา
หากรู้สึกว่า ธรรมนี้มันขวาง ให้รีบมาส่องใจเจ้าของก่อน
ว่าเราวินิจฉัยธรรมตามเหตุตามผล เรียบร้อยดีรึยัง ก่อนตัดสินใน ว่าใช่ หรือไม่ใช่
ผู้มีปัญญา ย่อมตรองก่อนที่จะเชื่อ เชื่อแล้วก็ต้องทำ ทำแล้วจึงจะมาวินิจฉัยผล ดูและพิจารณาผลที่ประจักษ์ เท่าที่ปัญญามี ว่าใช่หรือไม่ไช่
และที่สุด จะใช่หรือไม่ใช่ ผู้มีปัญญา ย่อมที่จะวางกองไว้ทั้งคู่ แม้ธรรมทั้งหลาย ก็ยึดไม่ได้
เพราะธรรมทั้งหลาย ต่างล้วนแล้วเป็นสมมุติธรรมที่ใจปรุงแต่งทั้งสิ้น
เรา…ต่างบ้ากันไปเอง ยึดความรู้ในธรรม ว่าเป็นตัวธรรม ธรรมทั้งหลาย เกิดจากใจนี่ ไม่ใช่เกิดจาก ตำรา
แหกใจออกมาเห็น เรื่องราวแห่งธรรมกันเป็นรึเปล่า หากเป็น ก็จะมีดวงตาเห็นธรรม
หากไม่เป็น ก็จะมีแต่ดวงตาที่เห็นตำรา ก็จะเป็นดวงตาแบบ
นกมองฟ้า แต่มองไม่เห็นฟ้า
ปลามองน้ำ แต่มองไม่เห็นน้ำ
หนอนมองขี้ แต่มองไม่เห็นขี้
นี่…ท่านเรียกว่า ยังไม่มีดวงตาเห็นธรรม..!!
พระธรรมเทศนาจากบทธรรม โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง 24 เมษายน 2560
