คนเราผ่านอดีตกันมาอย่างยาวนาน
มันผ่านไปแล้ว อย่าได้ไปจมกับอดีตอะไรมากมายนัก
ยิ่งทุกข์ยิ่งวิตกกับอดีตที่เคยทำ มันก็ยิ่งย้อมใจเราให้เข้มข้นหมักหมมและเน่าเหม็น
ทำวันนี้ให้ดี มองสาดออกไปอย่างผู้เห็นความจริงแห่งธรรมดา
ใจที่เข้าถึงความเป็นธรรมดา ธรรมทั้งหลายย่อมเข้าถึงความเป็นยุติธรรม
อดีตชาติเราเคยเลวร้ายมากกว่านี้
วันนี้ เรายังมีชีวิตที่เป็นอยู่อย่างที่เราเป็น
เราเริ่มต้นซะนับจากวันนี้
อย่าไปใส่ใจว่าอดีตของเรามันแสนอัปปรีย์
วันนี้ยังมีให้แก้ตัว อย่าไปกลัวสิ่งที่ตนเองทำ
สัตว์ทั้งหลาย ย่อมดำเนินกระทำใดๆไปด้วยความไม่รู้เป็นเหตุ นี่..เป็นธรรมดา
หากเรารู้จริงเห็นจริงตามธรรมดา เราก็คงไม่กล้าทำชั่ว
หากเราย้อนกลับไปได้ เราคงย้อนกลับไปแก้ไขในทุกสิ่ง
แก้ใจเราซะวันนี้ วันหน้าเราจะได้พอมีความภูมิใจ กับแห่งห้วงเวลา ที่พอะมีภาชนะ เหลืออยู่ พอให้ภูมิใจได้
อย่าได้ไปย้อมใจเพียงเพราะอดีตที่เรามี ว่าเรานี้มันแสนจัญไร
วิบากอะไรมันก็เป็นแค่อากาศสัญญา
มีแต่ใจนี้แหละหนา เอาสัญญามาเป็นทุกข์ให้เกิดพิษ
อากาศที่เป็นพิษ เกิดจากใจเจ้าของที่ไปยึดและก่อรูปอากาศนั้น ให้เป็นพิษ
พึงยอมรับความเลวที่เรากระทำลงไปบ้าง เมื่อมันหวลกลับมาให้ผล
ใจที่มันยอมรับผล ย่อมต้านทานอากาศพิษ และอยู่ร่วมกับมันได้
สำคัญใจเรามันเลวร้าย มันไม่ยอม
เมื่อไม่ยอม วิบากแห่งอากาศที่ก่อเป็นพิษ มันก็กลายเป็นไฟเผาใจเรา ให้มอดไหม้ ไร้กำลังที่จะต้านทานเลยเชียว
เริ่มใหม่ยังไม่สายสำหรับชีวิตที่ยังมีลมหายใจ วันนี้ยังมีความเป็นเรา ใช่ความเป็นเรา อยู่ที่อดีตหรือ อนาคต
เรามันอยู่ที่ปัจจุบัน อย่าได้เอาควันพิษแห่งอดีตและอนาคตที่มันไม่มี
มาทำลาย ทำร้ายปัจจุบันที่เรามี
เรา..มันเป็นเจ้าของผู้เลือกที่จะทำลาย หรือไม่ทำลายใจ ด้วยตัวเราเอง…!!
เรา..อย่าเสือกไปโทษใครเขา ให้ใจเราเกิดความอัปปรีย์ก็แล้วกัน..!!
พระธรรมเทศนา จากบทธรรม เรื่อง ** ความจริงซ่อนเร้น ที่ไม่เคยเห็นแม้ตั้งอยู่เบื้องหน้า ** ณ วันที่ 7 สิงหาคม 2558 โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง
