หวัดดี เป็นไงเหล่ามนุษย์สาธุชน ผู้มีกำลังบุญ เมื่อวานคงเหนื่อยและโหยเอามากๆ เราเริ่มขนหินทรายมาเทเสาเอกกันด้วยความทรหดอดทน
เสาเอกของเรา เสร็จลงด้วยดี เสาขนาด 2?2 เมตร สูง 2.40 เมตรนี่ ใช้กำลังคนเทปูนทีละถัง มันต้องใช้กำลังใจสูง และต้องเทสูงต่อไปถึงสี่สิบกว่าเมตร
น้องๆ สาวๆ หนุ่มๆ ต่างใช้กำลังใจในการขนหินทรายปูน เพื่อมาแสดงเจตนารมณ์ ให้เสาเอกแห่งบุญญพลัง ตั้งตะหง่านขึ้นมาบนโลก
นี่…เป็นเรื่องที่เหลือเชื่อและยอดเยี่ยมมากๆ
น้องๆ หลายคน เกิดมาในชีวิตนี้ ไม่เคยเลยที่จะมาใช้ชีวิตขนหินขนปูน แต่พวกเธอก็ดีใจ สู้ ภูมิใจ ยิ้มอย่างแสนชื่นบาน ที่ได้มีส่วนในกองกำลังแห่งการรบ
น้องๆ หลายคน เอาหินทรายทับถมขึ้นบนบ่า ขอเพิ่มอีกถุงเหอะ ขออีกถุง ขอเพิ่มทับถมลงมาบนหัวใจอันแข็งแกร่ง และขอสร้างความภูมิใจ ให้แก่ใจดวงนี้
ถุงแล้วถุงเล่า พี่น้องเอ๋ย ที่ทับลงบนไหล่ ที่ไม่เคยแบกขน ห้าถุงมันแสนหนัก แต่มันเบาไปสำหรับหัวใจที่ยิ่งใหญ่
เธอขอเพิ่มลงไปเป็น ถุงที่หก ถุงที่เจ็ด ถุงที่แปด
ที่สุด… หินทรายกว่าเก้าถุง กองพะเนินเทินอยู่บนไหล่ของเธอ ก้าวแต่ละก้าว มันแสนหนัก เธอรู้ไหม แต่พวกเธอก็ทำได้
ไอ้เหี้ยยยย.. ที่สุดกูก็ทำได้ กูชนะใจของกู กูชนะสงสครามที่เป็นสงครามชนะได้ยากยิ่ง อย่างเป็นผลสำเร็จ
เธอภูมิใจและกู่ร้องร่ำให้ออกมา อย่างน้อย ก็เป็นเสียงที่สะท้อนออกจากใจข้า ที่ได้หันมาชื่นชมและเฝ้าดู
โน่น นธี เสียงโวยวายร่ำร้อง เอาอีกๆๆ
นั่นโจลี่หุ่นแสนบางเมื่อเทียบกับฮิบโป นับคร่าวๆ ก็ เก้าถุง เดินแบกรี่มา
นี่…. เจ้าลักษ์ นั่นเจ้ารุ้ง นู่นเจ้าเอ๋ง เจ้าจ๋า อ้าวเจ้ายักษ์ยุ้ย เจ้าบูล จ่าต้อม จ่าวิน เจ้าโรจน์ เจ้าจอมมารแปง และอีกหลายคนต่างมาขนกันอย่างรีบเร่ง
เจ้านิด เจ้าฝ้าย เจ้านุ่น เจ้านกฮูก เจ้านพ เจ้าเดี่ยว เจ้าแสง เจ้าอิฐ เจ้าแหม่ม และกลุ่มหระรีใครต่อใคร ต่างวิ่งแซงกันขน
เจ้านัท จารย์น้อง พี่สมชาย กับเหล่าลูกน้อง ขนกันไม่หวั่นไหว
เจ้าหน่อง โกเอ๋ น้องทหาร และเหล่าพี่น้องของต๋อ มาขนและมาร่วมช่วยเป็นกำลังใจ
เจ้าปอ เจ้าเดีย เจ้ทราย และใครอีกหลายคนมาช่วยหนุนในหน่วยเสบียง
หลายคนไม่ได้เอ่ยนาม ได้ช่วยๆ กันแบกหาม ขนหินปูนทรายอย่างภูมิใจหลาย
ที่สุด…. เสาเอกแห่งบุญญพลังก็ตั้งขึ้นมาได้ เราเทกันเสร็จลงได้ในเวลา 21.51 นาฬิกา
ข้าเป็นคนดูเวลา ก่อนลงมาช่วยๆ กันเก็บทำความสะอาดกัน
น้องๆ หลายคนต่างแป้กันเต็มที่ แต่ใจนี้แสนยินดี ที่ได้มีส่วนร่วม เราทำกันด้วยกำลังใจและสองมือที่แสนจะยิ่งใหญ่
ขอจงภูมิใจ ที่พวกเราได้ รวมกลุ่มกันเป็น “บุญญพลัง”
ยามเรามาแผ่เมตตา ร่วมกันโมทนาขอขมากรรม เหล่าพรหมเทวาทุกชั้นเทวดาทุกองค์ ยังไหวหวั่น ปลื้มปีติใจในลูกหลาน ที่ล่วงหน้ามาทำกันก่อน
ขอให้ภูมิใจ ที่พวกเราได้เกิดมาชดใช้ ด้วยภูมิกำลังแห่งใจ
นี่… เป็นใจที่ยิ่งใหญ่ ของเหล่านักรบไทยแห่งกองทัพธรรม
มาอีกวัน เรายังลุยกันต่อ
เราได้ช่วยกันสร้างถนนเพื่อการลำเลียงวัตถุสิ่งของ เพื่อสร้างองค์พระ ถนนนี้หากไม่มี เวลาหน้าฝนเราจะเดินลำบาก
ต่อแต่นี้ไป เราจะทำงานกันได้ง่ายขึ้น บนทางแห่งการลำเลียงที่เราช่วยกันทำ
เจ้าลักษ์สาวน้อยแสนจะภูมิใจ นั่งร้องให้ใหญ่เมื่อทางแล้วเสร็จ
นี่…เป็นหนทางแห่งความภูมิใจ ที่เธอได้ทำสำเร็จลงไปด้วยมือทั้งสอง
เธอนั่งมองเส้นทางร่ำให้น้ำตาเนืองนอง ใจดวงนี้ได้เป็นเจ้าของแห่งกุศล ที่ร่วมใจกันทำ
นี่… ความยิ่งใหญ่แห่งหัวใจ ที่เกิดมา ไม่โมฆะ
ขอให้ผองน้องพี่ชาวเรา ระลึกถึงไว้อยู่เนืองๆ เถิด จะเอาหรือไม่เอา วิมานสวยโคตรๆ ใหญ่โตพร้อมหมู่นางฟ้า มันก็รอเจ้าของอยู่
ใครจะเชื่อหรือไม่เชื่อ ข้าเห็นอยู่ ข้าบอกให้ จงภูมิใจที่ใจดวงนี้ ได้สละแรงกายแรงใจ เราทำไปเพื่อส่วนรวมและตอบแทนต่อคุณแผ่นดิน
ใจยิ่งใหญ่เช่นนี้ เป็นพวกที่ นรกมันไม่ต้อนรับ
ที่เหลือต่อแต่นี้ หมั่นรักษาความดี อย่าให้ความชั่วมันมาครองใจ แล้วเราทั้งหลาย จะได้เดินร่วมทางกันเป็นคณะไป
เราจะดำเนินทางกันไป ..จุดหมายคือ ไม่กลับมาเกิดบนโลกใบนี้.. เพื่อเผชิญทุกข์อย่างที่เราเป็นอีกต่อไป
ข้าขอเป็นกำลังใจ และอยู่เคียงข้างอย่างพี่ใหญ่ ที่จะโอบน้องๆ ไว้ อย่างไม่ทิ้งขว้างใครคนไหนเลยเชียว
ข้าขอสัญญา
และขอเป็นกำลังใจให้น้องๆ ทั้งหลาย เดินตามทางพี่ใหญ่เข้าสู่เส้นชัยแดนแห่ง นิพพานกันทุกๆ คน
คืนนี้หวัดดี เหล่ากองกำลังทุกๆ คน แห่งกองทัพธรรมในนาม “บุญญพลัง”
พระธรรมเทศนา ณ วันที่ 16 มีนาคม 2558 โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง
