โทษเขาโทษเราก่อนดีกว่า

*** “โทษเขาโทษเราก่อนดีกว่า” ***

#ขอถาม หนูว่า หนูไม่ได้ทำตัวเลวๆนะคะ แต่ทำไมคนนั้นคนนี้อยู่ๆเขาก็ไม่ชอบใจหนู หลวงพ่อช่วยอธิบายหน่อยค่ะ..

#พระอาจารย์ ดีเลว ชอบใจไม่ชอบใจ มันเกิดจากเขาตัดสินน่ะหนู

เมื่อเขาตัดสิน เขาก็ย่อมตัดสินจากการแสดงของหนูที่แสดงออกมานั่นแหละ

เราบังคับเขาไม่ได้ แต่ยังไงมันก็ต้องมีเหตุ

เราหันมาดูตัวเราก่อน ในการย้ำหัวตะปูความคิดเรา ว่าทำไมเขาจึงไม่ชอบใจเรา

คนบางคนบินสูงเกินไปด้วยความเป็นอินทรีย์ แต่อาจคบหานกกระจอก

แน่นอน นกกระจอกเขาไม่ชอบใจหนูหรอก กำลังใจมันแตกต่างกัน

การตัดสินใจจากมุมมองนกกระจอก ถ้าเราแคร์เพราะต้องอยู่ร่วมแดกข้าวเปลือกกับนกกระจอก

เราก็ควรเก็บปีกอินทรีย์เอาไว้ และทำตัวอย่างนกกระจอกเขา

นกกระจอกก็จะไม่กล่าวว่า แสดงปรปักษ์กับความเป็นนกอินทรีย์

อินทรีย์ที่อยู่อย่างนกกระจอก แม้เป็นอินทรีย์ แต่มันก็คือไอ้กระจอกนั่นแหละ อินทรีย์ยอมรับไหม

คนเรานั้น มักมั่นใจในความถูกต้องของตนเอง เราแสดงตัวตนของเรา จนเป็นสันดานโดยไม่รู้ตัว

เราอาจคิดว่า เราไม่ได้ผิดอะไร ทำไมเขาจึงไม่ชอบใจเรา

แต่เราไม่รู้ตัวหรอกว่า ธรรมชาติแห่งสันดานเรา ที่เรามีและเราเป็น

คนอื่นเขาอาจไม่ชอบใจ ในการแสดงออกของเราที่กระทำลงไป ในบางอย่าง

คนอื่นตัดสินเราอยู่เสมอ นั่นเกิดจากสิ่งที่เราแสดงตัวตนออกมา

เราคิดว่าเราแสดงออกไปดีแล้ว แต่มันอาจไม่ตรงกับความรู้สึกของคนอื่น

แน่นอน..เราไม่อาจทำให้ทุกคนเข้าใจเราได้ในทุกๆเรื่อง

แต่สิ่งที่คนอื่นไม่ชอบใจ อย่างแรกเลยที่เราไม่รู้ตัวก็คือ

เรามักชอบใจในการกระทำไปตามสันดานความคิดเรา โดยขาดการตรึกตรอง

อาหารที่เราปรุง มันอาจไม่ตรงกับลิ้นความรู้สึกของผู้คนบางคน

ถ้าเราคิดว่าเราทำดีอยู่แล้ว เราก็ไม่ควรที่จะไปทุกข์ร้อนกับใครเขา ที่เขาไม่ชอบใจเรา

เราปรุงปลาร้าแสนอร่อย แต่มันเป็นของเหม็นอ้วกแตกอ้วกแตนของใครบางคน

เราบังคับให้เขาชอบเราไม่ได้ในทุกๆเรื่อง เราต้องหัดยอมรับความเป็นจริง

ถ้าเราแคร์เขา เราก็จงหุบปีกที่จะบินอย่างอหังการ์ให้เขาเห็น

และพึงอยู่อย่างที่เขาเป็น เราก็จะได้ไม่ทุกข์ร้อนใจ ในสิ่งที่เขาตัดสิน

ทุกคนต้องโดนตัดสินจากคนรอบข้างด้วยกันทั้งสิ้น

ถ้าเราอยากให้ทุกคนรอบข้างมองเราในแง่มุมดีๆ

เราก็พึงฝึกมีสติ ในการ คิด พูด ทำ อย่าให้ไปบินสูงเกินหน้าใครนัก

อินทรีย์เหินเวหางามสง่าในที่สูง สิ่งที่อินทรีย์ไม่รู้ก็คือ ความโดดเดี่ยว ที่โดนสร้างขึ้นมาจากความสง่าในการเหินบิน

คนรอบกายเคมีเขาไม่ตรงกับเรามันก็มี เราไม่อาจบังคับความรู้สึกในเคมีของเขา

ความน่ารัก น่าคบหาที่เรามี ที่เราคิดว่าดีและแสดงออกไปอย่างเคยๆ

แต่ความจริงมันเป็นสันดานเรา ที่เราทำบางอย่างจนเคยชิน

โดยไม่รู้ว่า สิ่งที่เราทำ มันอาจขวางหูขวางตาเพราะความไม่ตรงกัน ในเครื่องแกงที่เราเอามาปรุง

หัดยอมรับที่จะไปบังคับใคร ให้เขาได้ดั่งใจเรา

พึงทำตัวและใจเรา ให้เข้าใจในสิ่งที่ใครเขาเป็น ว่ามันเป็นธรรมชาติของเขา

เราบังคับและฝืนใจใครให้มาเข้าใจและชอบใจเราในทุกๆเรื่องๆไม่ได้

สิ่งที่เราทำได้ นั่นก็คือ เข้าใจธรรมชาติของคนที่อาจแตกต่างกันกับเราทางด้านเคมี..

พระธรรมเทศนาวันที่ 7 เมษายน 2562

โดยพระอาจารย์ ธรรมกะ บุญญพลัง