การไม่ทำชั่ว ทำตัวว่างๆ เป็นผู้มีศีลบริสุทธิ์หรือ

*** “การไม่ทำชั่ว ทำตัวว่างๆ เป็นผู้มีศีลบริสุทธิ์หรือ” ***

#คนขี้สงสัยถาม … “” หลวงพ่อครับ.. มีคนไทยกลุ่มหนึ่ง เขามองว่า ศีลห้าทำให้คนเป็นคนดี

เช่นนี้..คนอยู่บ้านเฉยๆ ไม่ทำอะไรเลยดั่งเช่นคนมีศีลห้า ก็เป็นคนดีเหมือนกัน ความเห็นเช่นนี้ หลวงพ่อว่าไง..!! “”

#คนโดนถามตอบ…” ถ้าคิดในเชิงตรรกะ มันก็จริงอย่างเขาว่าแหละ เพราะเขาไม่ทำชั่วอะไร

แต่การไม่ทำชั่วอะไร ไม่ใช่เป็นคนดีหรอกนะ แค่เป็นคนไม่ทำชั่วอะไร

อิกัวน่าที่ข้าเลี้ยงไว้ มันก็ไม่ทำชั่วอะไร วันๆเกาะคอนอยู่นิ่งๆ ไม่เบียดเบียนใคร ไม่โกหกใคร ไม่ขโมยของของใคร ไม่เป็นชู้ใคร

มันก็คืออิกัวน่าที่ไม่ได้ใบเซอร์มาการันตีว่า มันคือยอดอิกัวน่าแห่งความศรีวิไลย์อะไรเลยนี่

ข้าเคยอยู่ถ้ำกับนักปฏิบัติท่านหนึ่ง เขาชอบวิสัยสงบ สงัด บ้าพลังและสมาธิ

วันหนึ่งข้าถามว่า เมื่อท่านมาอยู่ถ้ำ ท่านเป็นผู้บริสุทธิ์หรือเปล่า

เขาบอกว่า บริสุทธิ์ซิ..

” อะไรทำให้ท่านบริสุทธิ์เพราะเหตุแห่งการอยู่ถ้ำ..

เขาบอกว่า… เขาไม่ได้ทำชั่วอะไร การไม่ทำชั่วอะไร ทำให้เขานั้นบริสุทธิ์ มีศีลอันบริสุทธิ์..

ข้ามองหน้าและอธิบายให้เขาฟังว่า..ท่านเข้าใจผิดละ

การอยู่ถ้ำ การฝึกปฏิบัติอันเนื่องด้วยถ้ำ เพราะเหตุแห่งความเป็นถ้ำ เพราะเหตุแห่งสงบ สงัด ไร้ผู้คนมารบกวน

สิ่งเหล่านี้ ไม่ได้ทำให้ท่านนั้นเป็นผู้บริสุทธิ์ หรือทำให้ท่านมีศีลบริสุทธิ์

การอยู่ถ้ำ เราไม่เบียดเบียนใครอยู่แล้ว ไม่ขโมย ไม่โกหก ไม่เป็นชู้ ไม่ดื่มสุรา ไม่นอนฟูก ไม่มีเครื่องเสียง ฯลฯ อะไรต่ออะไรอยู่แล้ว

ถ้าหากท่านนำเอาเหตุเพราะไม่ได้ทำอะไรต่ออะไรอยู่แล้ว มาเป็นตัวยืนยันความบริสุทธิ์ของท่าน

เช่นนี้ แมลงต่างๆที่อยู่ในถ้ามันก็บริสุทธิ์ไม่ต่างจากท่านด้วย

#หรือคนที่นอนอยู่กับบ้านไม่ทำอะไร เขาก็บริสุทธิ์ ไม่แตกต่างอะไรกับท่านที่อยู่ในถ้ำด้วย

เขามีเงิน นั่งกินนอนกิน ไม่ทำชั่วอะไรในข้อศีล เช่นนี้เขาได้ใบเซอร์ไปเกิดในสวรรค์ได้ด้วยรึ..

ท่านเข้าใจข้อศีลผิดล่ะ ศีลนั้น ไม่ใช่อยู่เฉยๆ อยู่สงบ อยู่สงัด ไม่ผัสสะกับสิ่งใดๆ แล้วจะมากล่าวตู่ว่า

การกระทำเช่นนี้ เป็นคนดี เป็นคนบริสุทธิ์ เพราะไม่ได้กระทำชั่วด้วยเหตุแห่งการผิดศีลในข้อไหนๆ

ตรรกะเช่นนี้ มันเกิดจากอัตตาตนที่คิดเอาเอง ว่าถูกว่าใช่ เป็นคนดีเพราะเหตุแห่งไม่ทำชั่วด้วยการผิดศีล

ข้อศีลในทางพุทธนั้น ไม่ใช่ว่าท่านอยู่เฉยๆ ไม่ทำชั่วทั้งปวงแล้วจะเป็นคนดี เป็นผู้บริสุทธิ์

ข้อศีลนั้น เป็นข้อบัญญัติสมมุติของการอยู่ร่วมกันในสังคม

มันเป็นพื้นฐานของความเป็นมนุษย์ชาติ ที่จะอยู่ร่วมกันโดยสันติสุข

ถ้าเราต่างไม่ฆ่ากัน ไม่ขโมยกัน ไม่โกหกกัน ไม่เป็นชู้กัน สังคมนั้น ก็จะเป็นสังคมแห่งความสงบสุข

มันก็จะเป็นคนดี เป็นคนบริสุทธิ์ ในกลุ่มของสังคมนั้นๆที่เราให้นิยามกัน

ทุกศาสนา เขาก็มีศีลเช่นนี้กันทุกศาสนากันอยู่แล้ว เพื่อความปรองดอง เพื่อความสุขสงบในการอยู่ร่วมกัน

แต่ทางพุทธศาสนานี้ไม่ใช่ความหมายแค่เช่นนี้น่ะ

ในทางพุทธศาสนานั้น ท่านนำข้อศีลเหล่านี้ มาสร้างความตระหนักถึงใจเขาใจเราในชีวิตพื้นฐานเบื้องต้น

เช่นถ้าเขามาทำร้ายเรา มาโกหกเรา มาขโมยของของเรา มาเป็นชู้กับคนของเรา เช่นนี้..เราชอบหรือเปล่า

แน่นอน..เราย่อมไม่ชอบ..!!

เมื่อเราไม่ชอบ..ที่เขามาทำกับเรา แต่เราดันชอบไปทำกับคนอื่น ด้วยการกระทำเช่นนี้

นี่..เช่นนี้มันคนดีหรือคนเลวเล่าท่าน..!!

ถ้าเขาทำกับเรา เราไม่ชอบ เราก็ควรจะตระหนักในใจเราว่า ผู้อื่นก็คงไม่ชอบด้วยเช่นกัน

เราจึงควรพึงระวัง กาย วาจา ใจ ของเรา ไม่พึงไปเบียดเบียนผู้อื่น ขโมย โกหก หรือเป็นชู้กับผู้อื่น

บุรุษเช่นนี้ ที่มีการสังวรสำรวมใจพิจารณาเช่นนี้อยู่เนืองๆ ในการ คิด พูด ทำ

เมื่อมีเหตุปัจจัยในการผัสสะ เขาก็มีปัญญาคิดได้ ว่าทำหรือไม่ทำด้วยสติสัมปชัญญะของเขา

เช่นนี้เป็นคนดีหรือคนชั่วเล่าท่าน..!!

เห็นไหม..การเป็นคนดี การเป็นผู้บริสุทธิ์ การเป็นผู้มีศีล ไม่ใช่แค่อยู่ถ้ำ หรืออยู่เฉยๆโดยไม่ทำอะไร แล้วเข้าใจว่าเป็นคนดี เป็นคนบริสุทธิ มันไม่ใช่น่ะ..

คนดี คนบริสุทธิ์ขึ้นมาได้ มันอาศัยการโยนิโสพิจารณา การมีสติ การสำรวม ใจเขาใจเรา เมื่ออยูร่วมกัน

ศีลเป็นขั้นพื้นฐานของการอยู่ร่วมกัน ไม่ใช่อยู่ถ้ำ หรือนอนอยู่บ้านเฉยๆ แล้วจะเป็นคนดีเป็นผู้บริสุทธิ์ เพราะเหตุที่ไม่ผิดข้อศีล ไม่ใช่อย่างนั้น..

บางคนเลยทำตัวว่างๆ แล้วประกาศตนว่าตนเป็นผู้มีศีล มีความบริสุทธิ์ บริสุทธิ์เพราะไม่ได้ทำเหี้ยอะไร..

แต่การประพฤติปฏิบัติตน ไม่ได้สำรวม กาย วาจา ใจ เอาแต่อัตตาตนเป็นที่ตั้ง

และเอาความเห็นตนว่าสิ่งที่ตน คิด พูด ทำ นี่ถูกต้อง แต่ขาดการโยนิโส ขาดการพิจารณา ขาดสติ ขาดสัมปชัญญะ ขาดการสำรวม

เช่นนี้ ไม่ใช่ผู้ทรงคุณหรือผู้มีศีลอะไร เป็นได้แค่สัตว์ตัวหนึ่งที่ทำตัวว่างๆ เลียนแบบแม่ไก่กกไข่หรือกบจำศีลก็แค่นั้น

แล้วมาประกาศว่า ตนนี้ เป็นคนดีเป็นผู้บริสุทธิ์หลอกชาวบ้านโง่ๆก็แค่นั้นเอง

โอเคนะไอ้น้อง หวัดดียามเช้าขอให้เจริญ..

พระธรรมเทศนาวันที่ 17 เมษายน 2562

โดยพระอาจารย์ ธรรมกะ บุญญพลัง