*** “ยึดดีแต่ตำหนิผู้อื่นนี่มันก็เลว” ***
ผู้ประพฤติธรรมนั้น การให้เป็นสิ่งสำคัญ
รู้ธรรมมาก อ่านตำรามาก ยึดมาก
ยิ่งแก่นี่ ยิ่งอัตตาเยอะ
เอาความรู้ที่ตนรู้มาเพ่งโทษผู้อื่น
เช่นนี้ ประพฤติมาเพื่อเลว
ธรรมวินัยก็ดี พระสูตรก็ดี ท่านชี้ไว้
เพื่อให้ทุกคนที่ใฝ่รู้
ถือเป็นเครื่องมือดำเนินไป
ผิดไปบ้าง ไม่เอาบ้าง ไม่ทำตามบ้าง
นี่เป็นเรื่องปกติของผู้คน
พูดได้ เอามาชี้ได้
เพื่อให้เห็นความเป็นจริงตามความหมาย
แต่ถ้าทุกคนต้องทำตามที่ตนรู้ ที่ตนอ่าน ที่ตนมีความเห็น
ใครผิดไปจากบริบทนี้ เป็นคนเลว ต้องลงนรก
นี่..ใช้ไม่ได้
ไอ้คนเพ่งโทษเขาด้วยธรรม ด้วยความรู้
นั่นแหละเลว
เป็นพวกยึดธรรม
ถืออัตตาจัด
เป็นธรรมแห่งใจ
ที่หนาแน่นไปด้วยอคติ
กับผู้ที่เป็นปรปักษ์
กับความคิดความเห็นแห่งตน
สมัยหนึ่ง ข้าได้เดินทางไปกับพระรูปหนึ่ง
ท่านเป็นคนยึดดี
นั่นก็ไม่ได้ นี่ก็ไม่ได้ ผิดธรรมวินัยไปซะหมด
บวชมาเพื่อคอยตำหนิคนอื่น
คิดว่าตนนั้น เป็นพระดี
อ่านมาก รู้มาก ทำตัวเป็นพหูสูตร
เป็นจอมตำรา ยึดตำรา เอาตำรามาเป็นพระพุทธเจ้า
ข้านี่ทำอะไร ก็ผิดวินัยของท่านเยอะแยะ
แต่ไม่กล้าตำหนิ
กลัวข้าให้ฆวย
แต่กับคนอื่นนี่ตำหนิจัง
เพราะไม่ยอมลงให้กับใคร
เจอใครก็ต้องฟาดฟันกันด้วยธรรมแห่งอัตตา
วันหนึ่งท่านก็สีหน้าไม่ดี
ตัวสั่นขนลุกขนพองเดินมาหา
ข้าถามว่าเป็นอะไร
ท่านบอกว่า ห้องน้ำเต็ม ท่านปวดท้องเยี่ยวเป็นอันมาก
ข้าบอกว่า โน่นไง โคนต้นไม้เอาเลยท่าน
พระท่านบอกไม่ได้ ผู้คนเดินกันเยอะ
ข้าเลยไปนั่งยองๆถกสบง แกล้งเยี่ยวให้ดู
เสร็จแล้วก็บอกว่า เชิญเลย ไม่เป็นไร ข้าเยี่ยวแล้ว
ท่านส่ายหน้า บอกว่าไม่เหมาะ เราเป็นพระควรสำรวม
ข้าบอกว่า เข้าห้องน้ำซิ เชิญเลย ที่เยี่ยวเขามี
ท่านบอกว่า มันมีแต่โถเยี่ยว ต้องยืนเยี่ยว เป็นพระมันไม่เหมาะ
ข้าจึงบอกว่า
งั้นมึงก็นั่งพับเพียบ เยี่ยวใส่โถซะจะได้หมดเรื่อง
ท่านบอกว่า ข้านี่พูดจาไม่ตรงธรรม
ข้าจึงบอกท่านว่า
เมื่อไม่มีห้องให้พระดีอย่างท่านได้นั่งเยี่ยว
เขาทำโถให้ยืนเยี่ยว ท่านก็ยืนเยี่ยวไปเถิด
ถ้าไม่ยืน ท่านก็ไปนั่งเยี่ยวตรงโคนไม้
ถ้าอายคน ท่านก็เยี่ยวใส่สบงนั่นแหละ เดี๋ยวค่อยไปซัก
ชีวิตมัวแต่ยึดนั่นนี่มากไป แทนที่จะเป็นเรื่องดี กลับกลายเป็นภาระให้แก่เจ้าของและผู้อื่นไปซะนี่
แถมเพ่งโทษผู้อื่น ที่ไม่ดีอย่างที่ตนถือดีอีก
นี่..ใจมันเลวนั่นแหละ แต่ไม่รู้ตัว
พระธรรมเทศนา ณ วันที่ 5 สิงหาคม 2561
โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง
