หลงที่มองไม่เห็น

******* ” หลงที่มองไม่เห็น ” ********

หวัดดียามเย็น

มาคุยกันหนุกๆกันดีกว่า

แกว่าพระอาทิตย์ขึ้นหรือโลกเราหมุนรอบดวงอาทิตย์เอง

>> ลูกศิษย์ : โลกหมุนเองเจ้าค่ะ
>> ลูกศิษย์ : โลกหมุนรอบดวงอาทิตเองครับ

<< พระอาจารย์ : เราไปเชงเม้งหรือเชงเม้งสั่งให้เราไป

>> ลูกศิษย์ : เราไปเองครับผม

<< พระอาจารย์ : ความเห็นหลายอย่างนี่ มันคลาดเคลื่อนไปจากความจริง นี่ก็เพราะว่า เราย้อมมาอย่างนั้น

เมื่อเห็นพระอาทิตย์เราเรียกว่ากลางวัน… นี่สมมุติเอา

เมื่อไม่เห็นพระอาทิตย์เราเรียกว่ากลางคืน..นี่ก็สมมุติเอา

กลางวันกลางคืนมันไม่มี ที่มีที่เข้าใจกันน่ะ มันสมมุติเรียก

กลางวันมันหลอกเรา เราขึ้นภูเขาได้คนเดียวไม่กลัว

แต่พอกลางคืนเรากลับกลัว ไม่กล้าขึ้นไปคนเดียว นี่..มันหลอกเราแล้ว

ทำยังกะเวลากลางคืน ต้นไม้ก้อนหินมันแปลงกายผิดไปจากตอนกลางวัน

นี่..ใครหลอกใคร..แกว่าไม๊..!!

ใครมีผัวมั่ง????

>> หนูมีเป็นพักๆค่าาา
>> หนูมีแต่เมียค่าาา

ทำไมยามผัวเราคลอเคลียกับคนอื่น เราใยเจ็บปวด ความเจ็บปวดนี่ มันเกิดมาจากอะไร..??

>> ลูกศิษย์ : เพราะของข้าใครห้ามยุ่ง
>> ลูกศิษย์ : ยึดว่าเป็นของเรา
>> ลูกศิษย์ : เพราะคำว่าของกูคำเดียวเลยค่ะ

<< พระอาจารย์ : เราหวง ผม ขน เล็บ ฟัน หนัง ที่รวมกันเป็นผัวใช่ไหม..??

ลำใส้ ตับ ไต ผังผืด ม้าม ขี้ ด้วยใช่ไหม..?? ที่รวมมาเป็นผัว

เอาขี้ผัวให้กิ๊กผัว ทำไมเราสะใจและไม่หึงหวง

ตองถามว่า เราหึงหวงอะไร..??

ผัวพูดคำหวานๆ ให้สาวๆ ทำไมเรารู้สึกไม่ชอบใจ..

ผัวด่าว่าด้วยคำหยาบๆ ต่อสาวๆ ที่เข้าใกล้ผัว ทำไมเราชอบใจ..ดูว่าผัวเราภักดี น่ารักจัง

ทั้งๆ ที่มันก็ออกจากปากเหมือนกัน

นี่..เรามันหลงและปรุงแต่งเอาเองโดยไม่ตรงตามความเป็นจริง

เราไม่เคยแยกแยะก้อนรวมๆ ออกมาว่าเราหลงอะไรชอบอะไรตรงไหน

มีภิกษุณีรูปงามผู้หนึ่งชื่อ $€(_#%€ กุกุก..!! นี่..อ่านออกมั๊ย เธอเป็นคนสวยงาม

เมื่อมาบวชโกนหัว ความเปล่งปลั่งก็ยิ่งเฉิดฉาย มีเจ้าหนุ่มคนหนึ่งเห็นเข้าก็หลงรักจะเป็นจะตายเอา

วันหนึ่ง..ไอ้หนุ่มมันก็ทนไม่ไหว มันแอบไปดักพบเพื่อจะข่มขืนเธอละ

เพราะมองดูยังไงเธอก็คงไม่สึกออกมาเป็นสาวงามตามธรรมชาติของโลกให้ใครได้สืบพันธุ์อีกแล้ว

เมื่อเจอกันระหว่างทาง เจ้าหนุ่มก็บอกว่า…

ขอความงามที่ตรึงใจเขาของเธอ เขาขอเหอะ อย่าให้มันต้องเป็นของทิ้งขว้างโรยราไป เหี่ยวเฉาไปมันน่าเสียดาย

เพราะการรักษาพรหมจรรย์ในรูปของนักบวชเลย

ความงามที่ตรึงตาตรึงใจ มันจะโรยราและสูญค่าไปเสียเปล่าๆ

สาวเจ้ามองหน้าเจ้าหนุ่มนิ่ง บอกว่า…

กายนี้มันสกปรกนักหนา ทำไมเจ้าจึงยินดีในกายแสนสกปรกเช่นนี้เหล่า

เจ้าหนุ่มบอกว่า สกปรกตรงไหน มองเมื่อไหร่ ความกำหนัดมันเกิดไปทั้งเรือนร่าง

อย่าเอาเรือนร่างที่แสนโสภามาทิ้งไปกับการบวช ที่แสนงี่เง่าอะไรนี่เลย

มาอยู่เป็นเมียเขาดีกว่า เขาจะเลี้ยงดูอย่างดี ไม่ให้รูปทรงโรยราไปเปล่าประโยชน์

เธอบอกว่า อย่าเลย..อย่าทำอะไรกับเรือนกายที่เหม็นเน่าและล่อลวงใจเธอด้วยมายารูปอีกเลย เราสละและออกบวชแล้ว

เจ้าหนุ่มมันไม่ยอมเสียล่ะ เมื่อไม่ยอมดีๆ มันจะปล้ำ วันนี้มันหน้ามืดมิดสนิทราวๆตีสองแล้ว

สาวเจ้าเห็นความหื่นกามของเจ้าหนุ่ม ที่ทะลักพลั่งพลูเป็นน้ำป่า ที่ไม่อาจจัดขืนได้ หรือพูดจาอะไรให้เข้าใจได้

เพราะตัณหามันมาปิดบังจนมัวหมองมืดบอดไปด้วยตัณหา

นางจึงถอดผ้าและยืนเปลือยกาย ถามว่า…ตรงไหนในเรือนกายนี้ ที่เจ้าหนุ่มชอบ ขอให้บอกมา

เจ้าหนุ่มตะลึงในความงามที่แสนน่าเสน่ห์หาของเรือนกายขาวโพลนตรงหน้า

ใจเจ้าหวั่นไหวและลุกโชนไปด้วยตัณหา อยากทะยานเข้าไปเกาะกอดและซุกลงไปบนเนินถัน

เจ้าหนุ่มกล่าวเสียงสั่นว่า ชอบทุกส่วนทั้งตัว

สาวเจ้าเบ่งขี้ออกมาเอามือรองรับและยื่นให้

กลิ่นขี้ฟุ้งหอมกระจายไปทั่ว ทำเอาเจ้าหนุ่มตาเหลือก ปัดมือสาวเจ้าออกแทบไม่ทัน

ยึ๋ยยย…เล่นอะไรบ้าๆ ทำไมสกปรกอย่างนี้

สาวเจ้าขากเสลด น้ำมูกน้ำลายออกมาแล้วยื่นให้เจ้าหนุ่ม บอกว่า เอาไปสูดชิมและดอมดมซิ

เจ้าหนุ่มแทบอ๊วกเบือนหน้าหนี ไม่คิดว่า สาวเจ้าจะเล่นสกปรกเช่นนี้

จึงร้องบอกไปว่า…ข้าไม่เอาสิ่งเหล่านี้ ข้าจะเอาตัวเจ้า

สาวเจ้ายิ้มบอกว่า ตัวข้าตรงไหนละที่ทำให้เจ้าหลงไหล

เจ้าหนุ่มบอกว่า ดวงตาไง

ดวงตาเจ้าช่างงามเลิศ มันทำให้ข้าสติขาดเพ้อฝัน ยามเห็นประกายตา ที่งดงามวาววับคู่นั้น

สาวเจ้าเอามือติดขี้ จิ้มควักลูกกระตาออกมา แล้วยื่นส่งไปให้เจ้าหนุ่ม

เสียงร้องจ๊ากกก ลั่นป่า ที่เห็นลูกกระตายื่นมาตรึงอยู่ตรงหน้า

เอาไปซิ ลูกกระตาที่แสนน่าเสน่ห์หา ข้ายกให้เจ้า สาวเจ้าพูดบอก

เจ้าหนุ่มทรุดตัว ทำท่าร้องให้ ทำอะไรไม่ถูก นี่มันเกิดอะไรขึ้น

เจ้าชอบตรงไหนของเราอีก สาวเจ้าถาม

ชายหนุ่มมองร่างงามเป็นผีตาโบว๋ เลือดกรังหน้าอย่างหมดราคะตัณหา

สาวงามที่มันเคยเห็นเคยหลงไหล ไฉนจึงแปลงภาพไปเป็นอย่างงี้

มันส่ายหน้าและบอกว่า มันไม่เอาแล้ว มันช่างน่าเกียจน่ากลัวอะไรเช่นนี้

มันขอโทษ ที่มองอะไรผิดไปอย่างสาวเจ้าเข้าใจและว่าให้จริงๆ

ความงามมันอยู่ตรงไหน..??

ทำไมใจของความเป็นหนุ่มมันจึงได้หลงไหล จมลงไปในกระแสขนาดนี้

สาวเจ้าขอมีด จะเอามาตัดใส้ติ่งให้อีก เป็นของแถม

เจ้าหนุ่มร้องจ๊ากกก บอกว่าไม่ต้องแสดงแล้ว กูเชื่อแล้ว

กูเห็นแล้ว เก็บไว้แสบเวลาคนด่าเหอะไอ้บ้า..!!

ที่สุด.. นางเจ้าก็ก้มลงเอาผ้าขึ้นมาห่ม

และเอามือควักตกขาวในหว่างขา ยื่นไปที่หน้าเจ้าหนุ่มพร้อมบอกว่า…

เอานี่อีกไม๊แถมให้

เจ้าหนุ่มอยากโดดถีบสองตีนซักเผว๊ะ ที่สาวเจ้าไม่ยอมจบ

ไอ้บ้า..กูเข้าใจแล้ว มึงไปตามทางของมึงเหอะ หมดแล้วๆๆๆ โลกแสนงามของกู กูขอตามไปบวชด้วยแล้วกันอีเวร..

นี่.คนเราถ้ามันเห็นความจริงซึ่งๆ หน้า

มันก็จะคลายตัณหาลงได้ทั้งนั้น

ปัญหาคือ…

คนเรามันโดนบดบังความจริงที่มันซ่อนแอบด้วยตัณหาอันหนาทึบนี่ซิ

นี่…ตัวปัญหา

เรา..พอมีเรด้า สแกนหาความจริงกันพอได้ไหม..??

หวัดดียามเย็นนี้ ที่แสนโสภา

พระธรรมเทศนา ณ วันที่ 2 เมษายน 2559 โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง