ภัยพ่ายที่หวั่นใจของเหล่านักรบ

****** ” ภัยพ่ายที่หวั่นใจของเหล่านักรบ ” ******

ขอสาธุคุณให้มีแต่ความสุขความเจริญ…

มีนักบวชมากมายได้เดินทางเข้ามาหา

พวกเขาเกือบทั้งหมดมักพ่ายแพ้ต่อความเหงาและเปล่าเปลี่ยวใจที่มันผุดขึ้นมา ยามอยู่ในเพศบรรพชิต

ที่สุดก็เผลอตกลงไปในกระแสแห่งความกำหนัด

เมื่อพรหมจรรย์เสียไป การตอกย้ำซ้ำๆเข้าไปใหม่ มันก็เหมือนรูรั่ว

เรื่อที่มีรูรั่ว ความอับปางมันย่อมมาเยือนไม่ช้าก็เร็ว

หากไม่มีนายช่างผู้ชำนาญมาคอยบอกคอยชี้ วิธีอุดรอยรั่วเรือ

เรือที่แสนโสภาสวยงาม มันก็จมหายไปในกระแสน้ำที่มันทะลักเข้ามาทางรูรั่วนั่น ที่นับวันจะฉีกแตกกว้างขึ้นๆ

เจ้าของ จะอยู่อย่างเรือที่รอวันจม หรือจะหาวิธีที่จะอุดรอยรั่ว

นี่..ขึ้นอยู่กับใจเจ้าของ

การเกิดอารมณ์กำหนัดนี่ ไม่ใช่ความชั่ว เราอย่าเพิ่งไปวิตก

มันเป็นธรรมดาของอาการแห่งจิตที่มันกระตุ้นปรุงแต่งให้มีตัณหา

มันเป็นธรรมดาแห่งโปรแกรมธรรมชาติในการเผยแพร่พันธ์ุเพื่อความดำรงเผ่าพันธุ์

ตัณหาแห่งกามราคะ มันเป็นธรรมดาของปุถุชนคนทั้งหลาย ที่ต้องมีและต้องเป็น

นี่..มันมีสัญญาโปรแกรมของมันอยู่

นักบวช..เมื่อบวชเข้ามาแล้ว

หากอ่อนแอใจเราก็ยากที่จะว่ายทวนไปในกระแส

นักบวชที่อ่อนแอไหลทวนกระแสแห่งความกำหนัดยินดีในราคะไม่ได้

ย่อมกลายเป็นนักบวชที่ใจเต็มไปด้วยโมเลกุลแห่งความพ่ายแพ้

ใจที่มันพ่ายแพ้ ย่อมเข้าไม่ถึงความเป็นจริงแห่งชัยชนะ

ผู้ที่ไม่เคยชนะแม้ใจตน จะไปตะโกนกู่ร้องว่าตนเป็นผู้ทรงชัย แม้จะใส่ชุดนักรบที่หาญกล้า

มันก็แค่จัญไรใจที่หมักหนองไว้ ภายในของชุดนักรบ

มันไร้เรี่ยวแรง ที่จะยกดาบขึ้นฟาดฟันความกำหนัดแห่งใจตน ที่ผุดขึ้นมารุกราน

นักรบเลว ย่อมหวาดหวั่นต่อภัยสงคราม

ภัยสงครามที่เป็นมหาสงคราม คือ มหาสงครามแห่งใจที่เจ้าของชนะมันได้ยากยิ่ง

พึงตั้งสติ ที่จะไม่พ่ายแพ้

แม้ความพ่ายแพ้มันจะเกิดขึ้นเสมอๆก็ตาม

ที่แพ้..เพราะเจ้าของมันอับจนหนทาง

เจ้าของไร้ปัญญาแหวกขวากหนามออกจากยางเหนียวแห่งกาม

กลายเป็นใจกระหรี่ ที่โดนถากถางซ้ำๆ อย่างไม่เคยพอ…!!

นักบวชที่พ่ายแพ้ คือ นักบวชที่เป็นผู้ทุศีล

ใจที่มันไร้ศีล จะทำให้มันเป็นใจที่พ่ายแพ้

นักบวชแย่ๆ ย่อมพ่ายแพ้อยู่อาจิณ

ความมีศีลมันหดหายไป

แม้ใจมันจะพร่ำบ่นและท่องปาฏิโมกข์ศีล

ศีลแบบหมาเห่า มันไม่ช่วยให้ใจดวงนี้เป็นผู้ทรงศีลขึ้นมา

ศีลแบบท่องจำ โจรไร้ศีลมันก็กระทำและจำเอามาหลอกๆคนทั้งหลายได้

คนพ่ายแพ้…นี่เพราะใจมันอ่อนแอ

คนอ่อนแอ…อย่ามาโม้ให้มากความว่า เจ้าของเป็นผู้ทรงคุณ

ผู้คนเขากราบ เพราะเข้าใจว่านี่เป็นผู้ทรงศีล

ผู้ทรงศีลที่มีแต่ฉลากยาประกาศว่า เจ้าของเป็นผู้ทรงศีล มันรักษาอาการป่วยของใครไม่ได้

บวชมาแล้วยังพ่ายแพ้ความเปล่าเปลี่ยวเหงาหงอยใจ

นี่เป็นเพราะไม่ทำอะไร เพื่อฝึกจิตให้เกิดความละอายในเพศแห่งพรหมจรรย์

เป็นนักบวชพวกลวงโลก ลวงใจตนเอง และคนใกล้ชิด

เป็นแค่ซากชีวิตที่แอบแฝงอยู่กินในศรัทธาของชาวบ้านที่มีต่อพระพุทธชินสีห์

วันหนึ่งความตายมันมาทำลายสลายชีวี

ใจดวงนี้ที่ลวงคนจะจมไปในอบาย..!!

แล้วถ้ามันพ่ายแพ้ไปล่ะ….!!

สู้ใหม่…ขอให้ตั้งใจที่จะสู้ ส่วนใหญ่ ใจมันไม่ค่อยสู้

ถ้าใจมันสู้ และมีเรี่ยวแรงชนะมันได้ อย่าเพิ่งไปดีใจ

พึงจำไว้ สงครามใจมันเพิ่งเริ่มต้นที่จะเผชิญเท่านั้น

นักรบที่เคยพ่าย เมื่อยอมตายที่จะรบ เขาจะรบต่อไปด้วยใจที่ไร้พ่าย

ขอให้มันตายดีกว่าที่จะพ่าย

นี่..เป็นนักรบที่พร้อมจะเอาตัวเข้ารบและน่าสรรเสริญนิบน้อมกราบไหว้ แม้เขาจะเคยพ่ายแพ้มามากแค่ไหนก็ตาม..

วันที่ 30 มีนาคม 2559 โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง