กราบนมัสการครับ คำว่านิพพานนี่มันดับสูญใช่ใหมครับ ถ้าดับสูญ…!!! เราทำทุกอย่างไปเพื่ออะไรครับ ทำเพื่อมุ่งไปสู่ความดับสูญเพื่อไม่มีอะไร ผมว่ามันขัดแย้งกับธรรมชาติไม่รู้ว่าเราจะทำกันไปทำไม พอจ.ช่วยขยายความจริงข้อนี้ให้ผมหน่อยครับ ผมไม่อยากนิพพานด้วยความงมงายครับ ขอกราบด้วยความเคารพที่ไม่รู้จะถามกับใครดี
ข้าขออธิบายพอคร่าวๆนะท่าน นิพพานนี่ไม่ได้สูญอย่างที่ท่านเข้าใจความหมายและวิตกอะไรอย่างนั้น
การปฏิบัติธรรมเพื่อดำเนินไปสู่เส้นทางแห่งความดับสูญสิ้นนี่ มันเป็นความหมายแห่งความดับทุกข์ที่มีตัณหาผุดขึ้นมาไม่รู้จบจากใจดวงนี้ ตามหลักแห่งอริยสัจ ที่พระพุทธองค์เจ้าทรงตรัสรู้และชี้หนทางให้เห็นมา
ไม่ใช่ดับจิตดวงนี้ให้มันสูญสิ้นไปตามความเข้าใจ หรือรู้สึกคิดเห็น การบรรลุธรรมนี้ ก็เป็นไปเพื่อพระนิพพาน แต่ไม่ใช่บรรลุธรรมแล้วต้องนิพพานคือมะลายสิ้นสูญหายไปอย่างที่เข้าใจ
มนุษย์นั้น ดำเนินอยู่บนเส้นทางที่แสนประมาท
ที่กล่าวว่าประมาท เพราะการมีเครื่องมือมนุษย์ มันสามารถก้าวไปสู่ความหลุดพ้นได้
พุทธศาสนานี้ มุ่งหวังดำเนินไปสู่ความหมายแห่งแดนนิพพาน
คำว่า นิพพานนี้ ล้วนมีอยู่ในทุกๆศาสนา แตกต่างกันแค่ความเข้าใจ แต่จุดหมายดูเหมือนว่า จะเป็นแนวเดียวกัน คือพ้นทุกข์
นิพพานในศาสนาพุทธ คนส่วนใหญ่เข้าใจว่า คือความหลุดพ้นที่หมายถึงดับสูญ
นี่..เข้าใจผิดหลายๆละ..!!
ธรรมชาติของดวงจิต ไม่มีจิตดวงไหนดำเนินมาเพื่อการดับสูญ
สะสมบารมี ความรู้เกิดดับมาอย่างยาวนาน เพื่อผลแห่งการดับสูญ เข้าใจเช่นนี้มันเป็นการฝืนธรรมชาติจิต
แค่การมีรูป ธรรมชาติแห่งโปรแกรมจิต ยังปกป้องหวงแหนรักษาไม่ให้ใครมาทำลายรูป
แล้วจู่ๆจะมาชี้แนะว่า นิพพานทำให้จิตดับสูญ นี่เป็นเรื่องที่งี่เง่าของคนคิด ที่ฝืนธรรมชาติ อย่างน่าเขกกระบาลจริงๆ
รูปนี่ มันเป็นเครื่องมืออย่างหนึ่งของวิญญาน ที่อาศัยการผัสสะทางอายตนะเป็นเครื่องปรุง เพื่อให้เกิดความรู้สึก ที่เรียกกันว่า เวทนา
เวทนานี้ เป็นสมมุติอัตตาตัวหนึ่ง ที่วิญญานวิวัฒนาการสร้างสมมา เพื่อแสดงการบันทึกสมมุติ ที่อาศัยจากการผัสสะ
เมื่อรูปถึงกาลสลายตามธรรมดา ข้อมูลแห่งผัสสะที่บันทึกเป็นเวทนา ซึ่งโยงไปเกิดเป็น ตัณหา อุปาทาน ภพ ชาติ อะไรไปนู่น ก็ดำเนินต่อเนื่องไปเกิดเป็นรูปใหม่
รูปนี้ จึงเป็นเครื่องมือที่สลายเกิดดับสำหรับวิญญานอาศัยมานับไม่ถ้วน หากเอามารวมกันเพื่อกองๆแยกรูปที่เกิดดับมารวมกองกันไว้
มันก็จะกองรวมกันเป็นกองใหญ่ ยิ่งกว่าภูเขาหิมาลัยหลายๆลูก มารวมกองกัน
เมื่อเข้าใจและเห็นชัดว่า รูปเป็นคนละตัวกับวิญญาน วิญญานเป็นผู้อาศัยสร้างและยึดครองรูป
องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ได้ทรงบรรลุระสัมมาสัมโพธิญานเมื่อายุ 35
ตลอด 45 พรรษา ที่ทรงได้ตรากตรำประกาศศาสนา 45 พรรษาที่ทรงชี้สอน นั่นคือใคร..??
นี่..ที่ถามเช่นนี้เป็นเพราะว่า เกจิอาจารย์หลายท่าน กล่าวว่า นิพพานนี้คือดับสูญ เป็นการสิ้นสุดทุกอย่าง ไม่เหลือเชื้อ ไม่มีอะไรแล้ว
ในเมื่อพระพุทธองค์ทรงบรรลุธรรมแล้ว จำเป็นด้วยหรือ ที่จะต้องอยู่ครองรูปไปจนกว่าสลาย จึงจะเรียกกันได้ ว่านิพพาน
พระอรหันต์มากมาย บรรลุธรรมแล้วก็ยังครองรูปอยู่ต่อไป ไม่เห็นว่า ต้องตายเพื่อนิพพานอะไรเลย
ในเมื่อรูปก็ส่วนหนึ่ง นามขันธ์ก็ส่วนหนึ่ง รูปนี่เป็นธาตุ ถึงเวลาก็เสื่อมสลายกายมาเป็นธาตุเดิม
ผู้ที่บรรลุธรรม เมื่อบรรลุธรรมแล้วยังครองรูปอยู่ต่อไปได้ ทั้งๆที่รูปก็ไม่ใช่ตัวตนผู้นิพพาน
นี่ย่อมแสดงและชี้ชัดลงไปได้ด้วยเหตุด้วยผลได้เลยว่า
การนิพพานนั้น ไม่ได้สูญสลายอย่างใครๆเข้าใจ และชี้นำมา
ถ้านิพพานสูญสลาย พระพุทธองค์เจ้าเมื่อบรรลุธรรม ก็คงต้องสลายเพื่อนิพพานไปด้วยเมื่ออายุ 35
แต่นี่บรรลุพระสัมโพธิญานแล้ว พระพุทธองค์ก็ทรงมีชีวิตอยู่ต่อไปได้ ไม่เห็นว่า พระพุทธงค์เจ้า หรือพระอรหันต์องค์ไหนต้องชีพดับสูญ เพื่อเข้านิพพาน
นี่เป็นเครื่องยืนยันว่า นิพพาน ไม่ได้สลายดับสูญดั่งใครเข้าใจท่านพอเข้าใจใหม..!!
พระธรรมเทศนาจากบทธรรม เรื่อง ** กุศล ทำได้เจริญได้เนื่องจากมีรูป ** ณ วันที่ 8 กรกฎาคม 2558 โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง
