ใจที่ยิ่งใหญ่ ย่อมรับผลที่ใหญ่ยิ่ง

พระอาจารย์ : หวัดดี ค่ำวันอาทิตย์ วันนี้เย็นมากๆ หมอกลงจัดมองไม่เห็นภูเขาเลย วันนี้เหลือแค่สามเอง เหลือสองแล้ว วันนี้คงเป็นวันสบายๆ

อากาศที่นี่ แค่สิบกว่าๆ เอง เท่าๆ กับในตู้เย็นดีที่ไม่มีลม

ลูกศิษย์ : สวัสดีค่ะ
ลูกศิษย์ : กราบนมัสการค่ะ / ครับ

พระอาจารย์ : ตอนนี้น่าจะ ยี่สิบสามยี่สิบสี่ สิบกว่าๆ นี้ตอนดึกๆ ขดยังไงก็หนาว นี่ห่มผ้าซ้อนกันห้าผืน ก็ยังขด ตรงนี้เย็นกว่าตรงนั้น มหา เย็นผิวเลย ถ้ามีลม สงสัยแย่

มันมีเรื่องอยู่เรื่องหนึ่งจะเล่าให้ฟัง ฟังเขาเล่ามาอีกที

มันมีครอบครัวหาเช้ากินค่ำ ครอบครัวหนึ่ง มีพี่น้องอยู่คู่หนึ่ง คนพี่เป็นผู้หญิง คนน้องเป็นผู้ชาย

วันหนึ่งคนพี่ได้แอบเอาเงินพ่อไปซื้อผ้าผืนหนึ่งที่เธออยากได้ ทำให้พ่อโกรธมากที่เงินโดนขโมย จึงจับทั้งคู่มาเพื่อที่จะตี ฝ่ายแม่ก็เข้ามาห้าม

แต่พ่อไม่ยอม จะตีทั้งคู่ให้ได้ เพราะไม่รู้ว่าใครขโมยเงินไป พี่สาวนี้กลัวพ่อมาก สั่นไปทั้งตัว แต่ก่อนที่ทุกคนรวมทั้งแม่ด้วยจะโดนตี

น้องชายก็เอื้อมมือไปคว้าข้อมือพ่อ บอกว่า เขาเอาเงินไปเอง พ่อชงัก และจ้องมองลูกชายอย่างโกรธแค้น พ่อกระหน่ำตีลงไปกลางหลังอย่างไม่นับด้วยความเสียใจที่ทำไมลูกถึงเป็นเช่นนี้

ตีจนหนำใจจนเหนื่อย เด็กน้อยหลังลายไปทั้งแถบ พี่สาวรู้สึกผิดมากๆ แต่เธอไม่กล้าบอกพ่อและสงสารน้องชายที่สุด

เธอกอดน้องชายพร้อมแม่ร่ำให้ ถามว่า ทำไมถึงยอมรับแทนพี่ได้เช่นนี้ น้องชายบอกว่า ไม่อยากให้พี่สาวเจ็บ และพ่อจะได้ไม่โกรธใครต่อ

พี่สาวได้ฟังก็ยิ่งรู้สึกเจ็บปวดใจ ที่ตัวเองเป็นคนไม่กล้ารับ ก็ได้แต่กอดน้องร้องให้ เพราะตัวเองนั้นกลัวพ่อ เมื่อทั้งคู่โตขึ้น พี่สาว ต้องเข้ามหาลัย

ส่วนน้องก็ต้องเข้ามัธยมปลาย แต่เงินมันไม่พอ พ่อหาไม่ทัน น้องก็เลยบอกว่า เขาขอ ไม่เรียน จะออกไปทำงานให้พี่สาวเรียน

พ่อฟังแล้วตบหน้าลูกฉาดใหญ่ บอกว่าคิดเช่นนั้นได้ไง ครอบครัวเรายากจนก็เพราะว่าเราไม่มีการศึกษานี่แหละ พ่อจะหาเงินมาส่งเรียนให้ได้

แต่ที่สุดก็หาให้ไม่ได้ น้องชายบอกว่า เขาจะหางานทำเพื่อให้พี่สาวได้เรียน เพราะพี่สาวเข้ามหาลัยได้โอกาศย่อมสูงกว่าเขา
ในการที่จะจบออกมาช่วยครอบครัว

ที่สุด เขาก็ออกไปทำงานก่อสร้างเพื่อส่งเสียพี่สาว ทั้งๆที่ตัวเขาเองก็สอบเข้ามัธยมปลายได้มาอันดับหนึ่ง

พี่สาวร่ำให้กอดน้องชาย น้องเธอสละเพื่อเธอทุกเรื่อง แต่เธอไม่ค่อยได้ตอบแทนน้องชายอะไรเลย ระหว่างที่เรียน เธอตั้งใจมากๆ

วันหนึ่ง คนใกล้ๆ ที่พักมาบอกว่า มีชาวบ้านสกปรกคนหนึ่ง มาขอพบเธอ เธอออกไปดู เห็นน้องชายสกปรกมอมแมมมาหาเธอ

เธอวิ่งเข้าไปกอด ด้วยความดีใจ ถามว่าทำไมไม่บอกเขาไปว่าเป็นน้องชาย น้องบอกว่า กลัวพี่สาวอาย ที่น้องมาหา เพราะว่าน้องเนื้อตัวสกปรก

พี่สาวบอกว่า พี่ไม่เคยอาย น้องประเสริฐที่สุดสำหรับพี่ น้องชายล้วงลงไปในกระเป๋า ดึงเอากิ๊บหนีบผมส่งให้พี่สาว และบอกว่า พี่เคยบอกว่าอยากได้

นี่น้องซื้อมาให้ อยากให้พี่มีกิ๊บสวยๆ ใส่ไปเรียนมหาลัย พี่สาวน้ำตาไหล บอกขอบใจและกอดน้องชายแน่น พี่สาวเรียนจบและได้ทำงานดี

วันหนึ่ง พี่สาวพาแฟนไปกราบพ่อแม่ พี่สาวแปลกใจ ที่ทำไมบ้านช่องดูซ่อมแซมเรียบร้อย แม่บอกว่า น้องชายหนีงานมาทำไว้ให้

พี่สาวจะได้ไม่อายแฟน พี่สาวน้ำตาไหลอีกกับน้องคนนี้ เมื่อเธอแต่งงาน หน้าที่การงานของสามีเธอก็เจริญเติบโต ได้เป็นประธานบริษัท

เธอจึงให้น้องมาเป็นผู้จัดการ แต่น้องชายไม่เอา เดี๋ยวคนอื่นจะหาว่า พี่สาวปกครองคนไม่เท่ากัน ขอทำงานเป็นลูกจ้างธรรมดา

วันหนึ่งน้องชายก็เกิดอุบัติเหตุจากการทำงาน เธอตกใจและโกรธน้องชายมาก นี่เพราะน้องเธอไม่ยอมรับตำแหน่งผู้จัดการแท้ๆ

ทำให้ต้องมาทำงานเอง ทั้งๆ ที่พี่สาวก็ได้เป็นถึงรองประธาน น้องบอกว่าการศึกษาเขาน้อย หากรับตำแหน่งสูงเกินฐานะ พนักงานคนอื่นก็จะด่าว่าพี่สาวได้

ว่าเอาคนที่ไม่มีการศึกษามาเป็นนาย เขาไม่อยากให้ใครมาว่าพี่ที่เขารัก เรื่องนี้ทำให้สามีพี่สาวซึ่งใจมาก ต่อมา พี่สาวได้เลื่อนตำแหน่งมาเป็นประธานบริษัท

นี่เป็นค่ำคืนหนึ่งท่ามกลางแขกเหลื่อมมากมาย หญิงสาววัยกลางคน ได้เล่าเหตุการณ์ต่างๆ ให้แขกทั้งหลายฟัง ท่ามกลางหิมะที่โปรยปราย

เธอกล่าวว่า ทั้งหมดที่เธอเล่ามา ทั้งรายละเอียดน้อยใหญ่ทั้งหลาย ที่เธอเติบโตมานี้ น้องชายเธอเป็นส่วนช่วยให้ชีวิตเธอยืนขึ้นมาได้

เธอขอขอบใจน้องชาย ที่ทำให้บริษัท ฮุนใดของเธอ ก้าวมาถึงระดับโลก และขอเป็นกำลังใจให้บริษัทน้องชาย ที่เป็นเจ้าของ ซัมซุงที่ข้าใช้อยู่ ก้าวถึงระดับโลกเช่นกัน หึหึ หวัดดี

ดึกแล้ว เย็นด้วย ขี้เกียจเจาะรายละเอียด เจ้าของทั้งคู่ เก่งมาก อดทน ตั้งมั่น มั่นคง ยอมสละ เพื่อตอบแทนคนที่ตัวเองรัก เคยอ่านประวัติที่เขาเรียบเรียงไว้ผ่านๆ เศร้ามากท่านเอ๋ย

คนที่ก้าวมาถึงระดับนี้ ต้องมีใจที่ตั้งมั่นและอดทน กล้าที่จะสละกายและความเจ็บปวดได้โดยไม่ย่อท้อ ของเราชอบสบายๆ ว่ะ เลยไปกันเรื่อยๆ

ข้านี่ เคยยอมตาย เพื่อให้ได้รู้ธรรมมาแล้ว ในอดีตชาติ แต่ไม่บรรลุธรรม ตายฟรี แต่มันก็ส่งผลมาถึงชาติปัจจุบันนี้ ต้องขอบใจไอ้เจ้านั้น

ที่มันยอมสละมาให้ข้า ตัวมันเองตายฟรี น่าสงสารว่ะ ข้าไม่ค่อยได้ทำ แต่ข้าชุบมือเปิบ หุหุหุ ไอ้หมอนั่นมันเป็นฤษี มาหลายปี ข้าเอามากินซะนี่ ความเป็นฤษีของพวกมันที่อุตส่าห์ฝึกมา หุหุหุ

ลูกศิษย์ : ใครหรือค่ะ?
ลูกศิษย์ : ก็หลวงพี่เมื่อชาติที่แล้ว
ลูกศิษย์ : กะท่านในอดีตมั้งฤาษี ชาติที่ แล้ว

พระอาจารย์ : ชาติที่แล้วไม่รู้ใคร ไม่รู้จักโว๊ยย

ลูกศิษย์ : ตอนนี้พี่สาวฟ้องน้องชายแบ่งมรดกสองแสนล้านวอนครับ
ลูกศิษย์ : ช่ายค่ะ ฟ้องกันเมื่อปีที่แล้ว

พระอาจารย์ : เป็นไงล่ะพี่สาวที่รักน้องชาย หึหึ น้องชายที่แสนน่ารัก ฟ้องแม่งเลย เงินไม่เข้าใครออกใคร พอไม่ถูกใจมันไม่มีพี่มีน้อง

ทุกอย่างเป็นแค่ใจสมมุติขึ้นทั้งนั้น ความรักไม่มีอะไรจริงเลย แม้จะเป็นพี่เป็นน้องที่ทดแทนบุญคุณกันมาก็เหอะ

ลูกศิษย์ : ขนาดเคยลำบากมาด้วยกันเคยสละมาด้วยกัน สุดท้ายพอรวยหนักกลับฟ้องกันเงิบเลยเพิ่งรู้สองบริษัทนี้พี่น้องกันอ่ะ

พระอาจารย์ : นี่แหละ ใจมนุษย์เรา คุคุคุ ที่จริงรายละเอียดน่ะซึ้ง อ่านแล้วน้ำตาร่วง ที่พี่สาวพรรณาคุณของน้องชาย
และน้องชายพรรณาคุณในการตอบแทนคุณพี่สาว

แต่ข้าขี้เกียจเจาะลึกลงไป ซัมซุงเขาเติบโตเพราะทุนฮุนได แต่ซัมซุง เงินมากว่าเติบโตกว่าซะแล้วในตอนนี้ เขาตีขยายออกไปแข่งขันทั่วโลก

ขณะที่ฮุนได ไปไม่ค่อยรอด แข่งขันกับตลาดโลก ยึดส่วนแบ่งได้น้อย เงินมันไม่เข้าใครออกใคร ท่านเอ๋ย พี่น้องฆ่ากันตายเพราะมรดกไม่ลงตัวมีกันเยอะแยะ

ข้าเองก็มีที่ทาง ที่แม่ทำไว้เยอะแยะ ที่พังงา แต่ตอนนี้ มันเป็นอากาศไปสำหรับข้า ทั้งหลายมันเป็นของแผ่นดินท่านเอ๋ย

ถ้าวางได้ มันไม่ทำให้เราต้องไปเจ็บปวดกับการยื้อแย่ง

ตอนไม่มี อะไรมันก็ได้ แต่พอมีแล้ว รักแสนรัก มันก็ไม่สนมันก็ไม่ยอม ยิ่งใกล้ยิ่งเจ็บท่าน

คนที่มันยากจน เรียกว่ามามืด ตายแล้วไปมืด มันก็มี ยากจน มามืด ไปสว่าง มันก็มี ร่ำรวย เพียบพร้อม เรียกว่า มาสว่าง แต่ไปมืดก็มี มาสว่าง ไปสว่าง นี่ หายาก

ข้านี่ มามืด ไปสลัวๆ พอมองเห็นทางก็โอแล้ว พอใจแค่นี้ คึคึคึ หวัดดี

ลูกศิษย์ : สาธุครับ / ค่ะ
ลูกศิษย์ : นมัสการครับ / ค่ะ

พระธรรมเทศนา จากห้อง Line โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง