ตอนเช้าๆ หากตื่นมาแล้วไม่ขี้เกียจนั
ให้มีความรู้สึกตัวอยู่ตลอด
เมื่อเราอยู่กับความรู้สึกเ
หากเรามีปัญญาพิจารณาพอ มีสติระลึกได้ในขณะที่ทำควา
ที่เราเราไม่รู้ว่ามันปรุง เพราะเราไม่ได้มีสติทำความร
ตื่นมาเราก็เป็นเจ้าของความ
เมื่อทำความรู้สึกกับกาย ย่อมรู้สึกถึงเวทนา ย่อมรู้สึกถึงจิต จะเห็นชัดว่าสิ่งเหล่านี้ มันอาศัยปัจจัยเกิดตามหน้าท
เมื่อเกิดความชำนาญ จนเคยชิน ในการพิจารณากายใน พิจารณาเวทนาใน พิจารณาจิตใน พิจารณาธรรมใน ย่อมพิจารณาเห็น กายในกาย ย่อมพิจารณาเห็น เวทนาในเวทนา ย่อมพิจารณาเห็น จิตในจิต ย่อมพิจารณาเห็น ธรรมในธรรม
เมื่อทำความรู้สึกอยู่กับกา
ธรรมทั้งหลายที่รู้กาย เวทนา อาศัยจิตเกิด ความรู้แจ้งตรงตามความเป็นจ
จิตก็ซ่อนอยู่ในเวทนา เมื่อพิจารณาเวทนา ย่อมเห็นจิต ธรรมก็ซ่อนอยู่ในจิต เมื่อพิจารณาจิต ย่อมเห็นธรรม ธรรมทั้งหลาย ก็ซ่อนอยู่ในกายนี่แหละ มีสติพิจารณากาย พิจารณากายนอก พิจารณากายใน พิจารณากายในกาย ก็จะเห็นเวทนา
พิจารณาเวทนานอก พิจารณาเวทนาใน พิจารณาเวทนาในเวทนา ก็จะเห็นจิต พิจารณาจิตนอก พิจารณาจิตใน พิจารณาจิตในจิต ก็จะเห็นธรรม พิจารณาธรรมนอก พิจารณาธรรมใน พิจารณาธรรมในธรรม ก็จะเห็นความจริงประจักษ์ชั
ทั้งกายนอก กายใน กายในกาย
เวทนานอก เวทนาใน เวทนาในเวทนา
จิตนอก จิตใน จิตในจิต
ธรรมนอก ธรรมใน ธรรมในธรรม
ทั้งหลายทั้งปวง ล้วนสมมุติ ไร้สาระและเนื้อหาแห่งความม
จิตทั้งหลายมันหลอกลวงเวทนา
นี่เป็นขั้นตอนอย่างหยาบๆ ในการฝึกสติ ในช่วงเช้า เมื่อตื่นนอน แต่ที่ขยายออกไปยาวๆ นั้น แค่ชี้ให้เห็นช่องทางที่ไป เดี๋ยวหนูๆ งงอีก
เมื่อเราทำความรู้สึกตัว จะเดิน จะลุก จะแปรงฟัน จะขี้ จะเยี่ยว เพ่งอาการมันเข้าไป เราจะเห็นเวทนา แต่แรกๆ ไม่รู้จักมันหรอก ไม่ต้องสนอาการทั้งหลาย จับอยู่ที่กายอย่างเดียว จากตื่นนอน จนทำกิจจบ
แล้วกลับมานั่งสมาธิเงียบๆ สงบๆ เพ่งคำบริกรรมอะไรก็ได้ หากมันสงบจริง คำบริกรรมมันก็หยาบ สร้างความรำคาญให้กับใจได้อ
แล้วแผ่เมตตาจิต อาบน้ำแต่งตัวไปทำงาน ทิ้งการปฏิบัติไว้แค่นี้ ที่เหลือจะเป็นอย่างไร มันให้เต็มที่กับชีวิต ยอมรับความจริงที่ว่า เรามันอยู่กับสังคม เราก็ทำตัวตามสบายไปตามสังค
และที่สำคัญอย่างหนึ่ง เราตั้งปฏิธานไว้เลยว่า ตั้งแต่ตื่นนอน จนถึง 9 โมงเช้า ขึ้นชื่อว่าชั่ว กูจะไม่ทำ ศีลทั้ง 5 ข้อ จะไม่ให้ด่างพร้อย รักษามันไว้เอาให้ได้ อดใจให้ได้ เอากันแค่ 9 โมงเช้าพอ ที่เหลือจะเป็นเหี้ยยยยแค่ไ
พระธรรมเทศนา โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง
