*** “ทุกชีวิตต่างผูกพันธ์ต่อกันมา” ***
ทุกชีวิตต่างมีสัญญาที่บันทึกสืบเนื่องกันมา
เพราะเหตุแห่งสัญญา มันจึงขับเคลื่อนเป็นวิบากให้มาพบเจอกัน
คนใกล้ชิดที่ผูกพัน คนที่อยู่ดูแลกันและกัน ทำอะไรด้วยกัน เห็นๆกัน
ทุกชีวิต..ต่างเป็นผู้ที่เคยอยู่ร่วมกันมาด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น เป็นเพียงแต่เราไม่สามารถระลึกได้ก็แค่นั้นเอง..
แต่บางคน ที่ฝึกมาดี มีความแรงกล้า คม อารมณ์เป็นหนึ่งเดียว แค่สัมผัสกับกระแส แค่เห็นหน้า เขาก็ระลึกได้ ว่าผู้นี้เคยเป็นอะไรมา…
เรื่องพวกนี้ มันยากต่อการพิสูจน์ของคนทั่วไปทั้งหลาย แต่คนทั้งหลายไม่รู้ว่า มันมีสัญญาสืบเนื่องต่อกัน มันจึงได้มาพบมาคุยมาอยู่ร่วมกัน..
ชีวิตนั้น เกิดดับมามากมาย ซ้ำๆซ้อนๆและกระทำอยู่ในเรื่องเดียวที่จิตมันมุ่งมั่นไปด้วยสัญญาแห่งวิบาก
อาจจะเชื่อยาก หากบอกว่า นักบวชบางคน ชีวิตเขาเคยบวชเช่นนี้ มานับพันๆหมื่นๆชาติมาแล้ว
ชีวิตที่เกิดดับ มามากมายเต็มไปด้วยการแสวงหาอะไรซักอย่าง ที่เขาเองก็ไม่รู้แสวงหาอะไรเหมือนกัน
มันเป็นความเชื่อที่ตกทอดกันมา เมือถึงเวลา มันก็ต้องบวชตามเหตุปัจจัยในสัญญาวิบาก
คำว่าบารมี มันสะสมกันมาอย่างยาวนาน ใช่ว่ามันจะเริ่มมีกันเฉพาะชาติที่เกิดกันมาเพียงชาตินี้
ปัญญา สมาธิ ความรอบรู้ตามความเป็นจริง มันสร้างสมกันมาอย่างยาวนาน ใช่ว่าเพิ่งจะมาเรียนรู้กันในชาตินี้
ทุกคนมีสตอรี่เรื่องราวแบบแปลนของซีรี่ย์แห่งชีวิตอันยาวนานทุกๆคน
ส้มผลหนึ่งที่ต้นออกลูกมาให้เราได้กินกัน ใครเป็นคนทำให้มันได้เกิดมาเป็นผลและองค์ประกอบเช่นนั้น
มนุษย์บางกลุ่มก็เล็งไปที่พระผู้เป็นเจ้าสร้างสรรขึ้นมา เพราะจำนนต่อคำตอบต่อโจทย์ในคำถาม
ใคร..เป็นคนสร้างต้นส้ม ใบ ดอก ผล มาเป็นส้มที่เราเรียกและใช้กิน
เราตอบไม่ได้ว่าใคร เรารู้แต่เพียงมันเป็นธรรมชาติที่เราเกิดมามันก็มีของมันอยู่แล้ว มีมาก่อนเราเกิด
มนุษย์เราก็เหมือนกัน เราเกิดมาก็มีเผ่าพันธุ์แห่งมนุษย์เกิดมาอยู่บนโลกนี้ก่อนเราเหมือนกัน
เพราะเหตุแห่งเคยมีมาก่อนเราเกิดนี่แหละ ชีวิตเราจึงเกิดการเวียนวนเกิดดับและกลับมาเจอกันด้วยพันธะแห่งสัญญาที่มีความผูกพันธ์และโยงใยต่อกัน
คนข้างๆเรา เพื่อนเรา ครอบครัวเรา เขาเหล่านั้นต่างเคยเป็น พี่เป็นน้อง เป็นเพื่อน เป็นผัวเป็นเมีย เป็นญาติของเราผูกพันมาทั้งสิ้น
รักษาน้ำใจเขาเหล่านั้นไว้ให้ดี อย่าไปทำลายอะไรให้มันแตกหักผุพังลงไปเลย
ที่สุดก็ต้องจาก และเวียนกลับมาพบเจอเริ่มต้นสะสมความสัมพันธ์ใหม่อีกไม่มีที่สิ้นสุด
ยิ่งเกลียดก็ยิ่งเจอรู้ไหม
รักก็ต้องเจอ
โกรธอาฆาตเช่นไรก็ต้องเจอ
เฉยๆต่อกันก็ต้องเจอ
มันต้องเจอกันอีกไม่ว่าจะทรงอารมณ์เช่นไร มันเป็นวัฏฏะ
เรียนรู้กับชีวิตที่เหลือให้ดี เข้าให้ถึงธรรมชาติอันเป็นธรรมที่เราพอจะเข้าใจแตกต่างไปจากสัตว์ได้
อยู่ด้วยความสุข และเห็นอกเห็นใจกันเถิด พี่น้องและผู้เคยใกล้ชิดมีบุญมีบาปต่อกันด้วยกันทั้งนั้น
เมียจับได้ว่ามีกิ๊ก บอกเมียไปตามตรงว่า เขาไม่ใช่กิ๊กนะ ชาติก่อนเขาเป็นอาม่าพี่เอง พี่จำเป็นต้องดูแลอาม่าที่รักเพื่อตอบแทนคุณกันไป บอกเมียตามความจริงไปอย่างนั้นนะ ถ้าเมียไม่เชื่อก็ตัวใครตัวมัน..
พระธรรมเทศนา ณ วันที่ 20 พฤษภาคม 2563
โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง
