เพื่อนกัน..อย่าทำร้ายกันด้วยความเฮงซวยในสันดานแย่ๆแห่งเรา

*** “เพื่อนกัน..อย่าทำร้ายกันด้วยความเฮงซวยในสันดานแย่ๆแห่งเรา” ***

ชีวิตคนเรานั้น เราต้องการเพื่อน แต่เพื่อนที่เราต้องการ บางทีมันก็ขาดจิตสำนึกแห่งความเป็นเพื่อนไป

ธรรมชาติของคนนั้น หากขาดการอบรมใจ มันก็มักเห็นแก่ตัว

ความเห็นแก่ตัว ทำให้เราเอาเปรียบผู้อื่นโดยไม่รู้ตัว ว่าเขาคนนั้น เป็นเพื่อนเรา

เพื่อที่ให้ความเป็นเพื่อนเรา เราพึงรักษาน้ำใจเขาไว้

เราอย่าเอาอัตตาตนไปทำลายน้ำใจที่เขามอบความเป็นเพื่อนมาให้ ด้วยการเอาเปรียบเขา

เพื่อนนั้น ย่อมเห็นใจเพื่อนที่ทุกข์ยากเสมอ แต่ไอ้เพื่อนเฮงซวยนี่ มันเอาเปรียบเพื่อนเสมอ

โดยลืมไปว่า เมื่อเราแย่ เล่าเรื่องแย่ๆ ด้วยความอ่อนแอของเราที่เผชิญ เพื่อนเห็นใจและโอบอุ้มเราไว้

เรามีเพื่อนที่มักช่วยเรา แต่เรามันลืมว่า

เพื่อนที่ช่วยเรา เขาก็อยากให้เรา คืนความเป็นเพื่อนดีๆให้แก่เขาเช่นกัน

แต่เพราะความเฮงซวยของใจเรานี่แหละ ที่ไม่ค่อยนึกถึงความเป็นเพื่อน ในยามที่เราเผชิญกับสิ่งแย่ๆ

เพื่อนที่ช่วยเหลือเรา ไม่ใช่เพราะเขามีอะไรมากมายที่จะให้เรา

แต่เขารู้ว่า ในยามที่เขาไม่มี เขาก็ทุกข์ใจไม่ต่างกับเรา

เขาแค่อยากคืนความสุขที่เขาพอมี ให้กับความเป็นเพื่อนที่มีต่อเรา

เรา..อย่าเอาเปรียบและแสดงความเฮงซวยแห่งนิสัยเรา ในการที่จะทำร้ายเพื่อนๆเลย..

“คนที่กล้าให้คุณยืมเงิน” ไม่ใช่เพราะ “โง่” ลองอ่าน แล้วจะรู้ถึงความจริงที่เขามีให้คุณ

คนที่กล้าให้คุณยืมเงิน คือผู้อุปถัมภ์ของคุณ

คนประเภทนี้มีน้อยมากแล้วในสังคมทุกวันนี้

หากคุณมีวาสนาได้พบเจอ ต้องสำนึกคุณไปชั่วชีวิต

ตอนที่คุณลำบากเรื่องคน แล้วมีคนยื่นมือเข้ามาช่วยพยุงคุณไว้

ไม่ใช่ว่าเพราะเขามีเงินมาก แต่เพราะน้ำใจของเขา

ที่อยากฉุดคุณให้ขึ้นจากหุบเหวของความลำบาก

ที่ให้คุณยืมนั้นมันไม่ใช่เงิน แต่มันคือความเชื่อใจความไว้ใจและกำลังใจ

เพราะเชื่อในศักยภาพของคุณ เพื่อให้คุณพ้นจากความลำบากในตอนนั้น

หวังว่าคุณทั้งหลายที่เป็นคนยืมเงินอย่าได้เหยียบย่ำคำว่า น้ำใจ ที่ใครเขาให้มา

เพราะคำว่า เสียสัจจะ คือการล้มละลายที่สาหัสที่สุด
ในชีวิตคนเรา ต้องระวังไว้ให้ดี

มิตรสหายที่จริงใจคือทรัพย์สมบัติที่ประเสริฐที่สุดในชีวิต

ในขณะเดียวกัน ขอให้คุณพึงระลึกไว้เสมอว่า

คนที่ชอบจ่ายเงินก่อน ไม่ใช่เพราะเขาอวดว่ามีเงินมาก

แต่เป็นเพราะเขาเห็นว่ามิตรภาพสำคัญกว่าราคาอาหารในมื้อนั้น

คนที่ยอมยกผลประโยชน์ให้คุณมากหน่อยตอนร่วมหุ้น

ไม่ใช่เพราะเขาโง่ แต่เป็นเพราะเขารู้จักแบ่งปัน

คนที่ยอมทำงานมากกว่าคนอื่น ไม่ใช่เพราะเขาโง่

แต่เป็นเพราะเขาอยากรับผิดชอบในหน้าที่และเขารักองค์กร

คนที่ยอมขอโทษก่อนเวลาทะเลาะกัน ไม่ใช่เพราะเขาผิด

แต่เป็นเพราะเขายังแคร์ความรู้สึกของคุณอยู่

คนที่ยอมช่วยเหลือคุณไม่ว่าเรื่องใด ไม่ใช่เพราะเขาเป็นหนี้คุณ

แต่เป็นเพราะเขาเห็นคุณเป็นเพื่อนแท้

คนอื่นช่วยเหลือคุณนั่นเป็นเรื่องของน้ำใจ

ที่ไม่ช่วยเหลือคุณนั่นก็เป็นเรื่องของเขา

คนเป็นจำนวนมากแสดงท่าทางโกรธแค้นที่คนอื่นไม่ยอมให้ยืมเงิน

ทั้งที่คุณไม่มีสิทธิ์ที่จะโกรธแค้นเขาเลย

คนบางคนกลับทำตัวฉลาด ยืมแล้วไม่ยอมคืน คนประเภทนี้

สักวันหนึ่งจะหมดค่าในสายตาของผู้คน

หากการได้พบการได้รู้จักกันคือวาสนา

การจะคบหากันให้ยาวนานต้องอาศัยสัจจะและความจริงใจ

ขอบคุณแหล่งที่มา khaonaroo

พระธรรมเทศนา วันที่ 21 พฤศจิกายน 2562

โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง