ชีวิตพึงมองเขามองเรา ให้เห็นทั้งสองมุมที่ซ่อนเร้น

*** “ชีวิตพึงมองเขามองเรา ให้เห็นทั้งสองมุมที่ซ่อนเร้น” ***

น้องเขาเอามาโพสต์ อ่านแล้วมันแยกมุมมองให้เห็น ชอบว่ะไม่รู้ใครเขียน..

#เก็บเล็กผสมน้อย_หลวงพ่อสอนใจ

เวลา” ถูกใจ ” ลองหามุมมองซักมุม

จะเห็นว่า …

มันมี” ความไม่ถูกใจ “ซ่อนอยู่ในนั้นด้วย

เห็นมันไหม..??

เราสุข.. ทุกข์ก็ซ่อนตัวอยู่ในนั้น

เราเห็นไหม..??

เราทุกข์..สุขก็ซ่อนตัวอยู่ในนั้น

เราเห็นไหม..??

เราชอบใจ..ความไม่ชอบใจมันก็ซ่อนตัวอยู่ในนั้น

เราเห็นไหม..??

ดูซิ…

ไม้ท่อนนั้นยาว แต่..

ไม้ท่อนสั้นมันก็ซ่อนตัวอยู่ในนั้น

เธอเห็นไหม..??

เกลียดเขา..รักมันก็ซ่อนตัวอยู่ในนั้น

เธอเห็นไหม..??

อิ่ม…หิวก็ซ่อนตัวอยู่ในนั้น

เธอเห็นหิวไหม..??

สรรพสิ่งล้วนสมมุติ แต่ ..

พวกเธอเห็นวิมุติที่ซ่อนตัวอยู่ในสมมุติไหม..??

อัตตา มันก็มีอนัตตาซ่อนตัวอยู่ในอัตตา

เธอเห็นไหม..??

เสร็จ มันมีความไม่เสร็จซ่อนตัวอยู่

เธอรู้ไหม..??

เพราะทุกอย่าง มันมีธรรมชาติในตัวที่มันซ่อนตัวมันอยู่

เธอรู้ไหม..??

หามุมมองมันซักมุม มองจากมุมนี้

เลือกหามุมมองให้ดี

เราจะเห็นมุมต่างๆ

ที่มันซ่อนตัวเองอยู่ในมุมมองแห่งกระแสนั้น

สรรพสิ่งทุกอย่างมันเป็นของมันอย่างนั้น

เพียงแต่เราจะมองเห็นมันไหม..??

หากหามุมนั่งมองดีๆมันจะเห็นมุมแห่งความจริง

ที่ซ่อนตัวเองอยู่ในมุมที่เรามอง

แต่…ความจริงที่ซ่อนตัวในมุมมองเหล่านั้น

หากได้ถอยออกมามองความจริง

ที่ซ่อนเร้นอยู่ในมุมมองนั้น

เราจะได้มุมมอง

ที่มองเห็นว่า

ที่มันซ่อนเร้น กันอยู่นั้น

#เกิดจากมุมมองแห่งใจนี้ทั้งสิ้น

ไม่ได้เกี่ยวกับมุมที่นั่งมอง

แล้วเห็นความจริง อย่างนั้น อย่างนี้เลยซักนิด

ที่เห็นอย่างนั้น เห็นอย่างนี้

มันซ่อนอย่างนั้น มันซ่อนอย่างนี้

เกิดจากใจนี้แหละ ที่ยัดเยียด

และบันดาลมัน ให้มีและให้เป็น

ใจที่มัน” ชอบ ” มันย่อมมองไม่เห็น ” ไม่ชอบ ”

ใจที่มัน” สุข “ย่อมมองไม่เห็น ” ความทุกข์ ”

เราเห็นสิ่งหนึ่ง..

เราก็ย่อมมองไม่เห็นอีกสิ่งหนึ่ง

ผู้ใดที่ถอยออกมา

มีมุมมองเข้าใจและมองเห็นทั้งสองด้าน

ว่ามันอยู่ในที่เดียวกัน

ว่าอย่ามัวมองแต่มุม ที่ส่งออกไป

ให้หันกลับมาดูใจ ที่เป็นเจ้าของเหตุ

เราก็จะมองเห็นได้ ทั้งสองมุม

ผู้ที่เห็นทั้งสองมุม ย่อมเข้าใจ…ว่า

#สรรพสิ่งในโลกใบนี้_มันเป็นของมันเช่นนั้นเอง

ที่วุ่นวาย อึดอัดขัดข้อง เพราะเจ้าของใจ

มันเสือกโต่งไป ในมุมใดมุมหนึ่ง

โดยลืมอีกมุมหนึ่ง ว่ามันอยู่ในที่เดียวกัน

ที่ตรงนั้น…ก็คือ เจ้าของใจ

ส่วนหนึ่งจากบทธรรม

วันที่ 11 พฤษภาคม 2562

โดย พระอาจารย์ ธรรมกะบุญญพลัง