แสดงธรรมให้สมภูมิ ดีกว่าอวดภูมิที่ไร้ธรรม

*** “แสดงธรรมให้สมภูมิ ดีกว่าอวดภูมิที่ไร้ธรรม” ***

การแสดงธรรมนั้น หากแสดงจากการก๊อปปี้เขามาโชว์ แล้วอวดนั่นอวดนี่ ไม่มีการวินิจฉัยให้ดีซะก่อน

นี่..เป็นการดูถูกภูมิปัญญาของเพื่อนมนุษย์ด้วยกันเลยล่ะ

เพราะผู้แสดงมันขาดภูมิธรรม คิดอะไรไม่เป็นแต่อยากโชว์ ว่าตนเองมีธรรม

แต่เป็นธรรมที่ลอกเขามา แล้วอ้างว่า เราจะไม่บิดเบือนคำสอนของพระผู้เป็นเจ้า

นี่..คำอ้างของคนโง่ ที่โต่งและยึดมั่นไร้ปัญญาคิด

ธรรมทั้งหลายในตำรา เมื่อเราได้ศึกษาและได้อ่านได้ฟัง เราควรนำเอามาตรึกตรอง ใช้สมองคิดก่อน ว่ามันผิดถูกประการใด

แล้วจึงใช้ปัญญาวินิจฉัย ขยายความออกมา ให้คนอื่นเข้าใจ ตามความคิดเห็นนั้น เท่าที่ประสบการณ์ตนมี

ผิดถูกยังไง ผู้มีปัญญาย่อมเห็นภูมิความคิดเราได้

พูดคุยชี้แนะกันได้ เราจะได้ ไม่เหม็นเน่าหมักหมมกับทฤษฏีเดิมๆที่เรายึด

สรรพสิ่งรอบกายมันเปลี่ยนแปลงทุกขณะ เพียงแต่บางอย่างเรามันมองไม่เห็น

เราจึงยัดเยียดปักใจว่ามันไม่เปลี่ยนแปลง

เมื่อใจมันคิดว่าอะไรไม่เปลี่ยนแปลง ใจมันก็ย้อมลงไปให้ยึดว่า สรรพสิ่งทั้งหลาย มันเป็นเช่นนั้น มันเป็นเช่นนี้ ตามที่ตนจดจำมา

บ้างก็ยึดตำรา ครูบาอาจารย์ ทฤษฏีต่างๆแห่งตน รวมไปจนถึงยึดพระพุทธเจ้า ด้วยคำอ้างแห่งตน

การยึดนี่มันโต่งและเป็นอุปาทาน ปิดกั้นความเป็นจริงที่จะมีปัญญาเข้าไปเห็น

การยึด มันจะเป็นหมุดปักในความเห็นว่า ของตนถูก ผู้อื่นผิด นี่..อัตตาหลงยึดทั้งแท่ง

เรียกได้ว่า เดินไปตามกระแสแห่งสมุทัย

ผลก็คือทุกข์เป็นวิบากกับใจตนเอง และผู้อื่นที่ไม่เห็นตาม

ผู้ที่มีปัญญามีภูมิธรรมนั้น จะคัดจะเขียนอะไรสื่ออะไรออกมา ท่านสื่อออกมาจากใจจากภูมิปัญญาที่ตรึกตรอง

ท่านผัสสะธรรมแล้วนำมาขยายความให้ผู้อื่นให้เข้าใจตามรู้ได้

ความมหัศจรรย์แห่งธรรม ที่เป็นปาฏิหาริย์ คือย่อขยายธรรม ให้ผู้อื่นเข้าใจตามรู้ได้ ตามภูมิแห่งตน

ไม่ใช่ก๊อปแปะๆๆๆ แล้วมาอวดภูมิตน ว่านี่ใช่ นั่นไม่ใช่ โดยไม่รู้ธรรมห่าอะไรกับเขาเลย เป็นแค่ชอบใจคำแปลและไปจำของเขามา

คนมีธรรม มีปัญญานั้น อธิบายได้ทุกเรื่อง ตามภูมิที่ตนได้ผัสสะ

พระอรหันต์นั้นก็ใช่ว่าจะรู้กันทุกเรื่อง แต่ทุกเรื่องที่ท่านไม่รู้ ท่านก็เข้าใจว่ามันมีเหตุปัจจัยของมันเท่านั้นเอง

ธรรมของครูบาอาจารย์ที่ขยายความมาก็ดี

ธรรมจากตำรา ที่ขยายความมาก็ดี

ธรรมเหล่านี้ มีนิยามความเข้าใจจากเจ้าของ ย่อมแตกต่างกัน แต่อยู่ในความหมายเช่นเดียวกัน

อาจแตกต่างกันด้วยภาษาสื่อ ประโยค การร้อยเรียง แต่ความหมายไหลอยู่ในธารเดียวกัน เพื่อมุ่งตรงไปสู่ทะลกว้าง

เราจึงควรนำธรรมมาวินิจฉัยให้เกิดภูมิ แล้วจงขยายและอธิบายตามปัญญาตน

ผิดถูกยังไง ผู้รู้ก็จะได้แก้ไข และมันจะได้คลายความยึดที่เป็นอุปาทานลงมา

นี่…การจะมีปัญญาเข้าถึงความเป็นจริงแห่งธรรมได้ ตามภูมิปัญญาของเจ้าของ..!!

พระธรรมเทศนาโดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง

วันที่ 2 ตุลาคม 2561