>> สุเทพ ขำสุวรรณ : กราบนมัสการครับพระอาจารย์
ธรรมที่เป็นเครื่องอยู่แห่งปัจจุบัน…ในการเข้าใจในสถานภาพของตัวเองว่าเราอยู่ในผลของอะไร
และอะไรคือมายาและอะไรคือสิ้นสงสัย..สิ้นสงสัยในมายา..และหายสงสัยในสิ้นสงสัย
เพราะสิ้นสงสัยก็เป็นอาการของใจที่เข้าไปรู้ในสิ้นสงสัย..ทุกอย่างจึงเป็นอุปาทานของธรรม
จบที่การเข้าใจอาการของตัวเองที่เป็นอยู่…ว่าเราอยู่ในอาการของอะไร..เมื่อเข้าใจมันก็เป็นของมันเช้นนั้นเอง
และเราก็ใช้ใจเรานี่ละที่เข้าใจทุกสิ่ง…เข้าใจว่าทุกอย่างมันเป็นอาการ…เราจึงใช้ใจนี้อยู่กับอยู่กับสมมุติอุปาทาน..แบบผู้ที่เข้าใจในอาการของจิต…กราบนมัสการครับพระอาจารย์
<< พระอาจารย์ : อุปาทานมันก็เหมือนเรือน่ะ เจ้าเทพ
แกจะผ่านผืนน้ำกว้าง โดยไม่อาศัยเรือ เพราะว่าเรือมันเป็นอุปาทาน ยึดมั่นถือมั่นไม่ได้ อย่างนั้นหรือ
เรือมันเป็นสมมุติอุปาทานที่ต้องใช้เพื่อลำเลียงกายตนไปให้ถึงฝั่ง
จะบอกว่าเรือนี่มันเป็นอุปาทาน ที่เราต้องยึด ตราบใดที่ยังต้องอาศัยเรือ อย่าไปคิดไกลกว่านั้น
เพราะเรือที่เรานั่งอาศัยข้ามฝั่ง มันเป็นความจริงที่เรานั่งอาศัยอยู่ ต้องถอยออกมาดู ว่านี่คือเรือที่ต้องอาศัย
หมั่นดูแลเรือให้ดี และยึดเรือไว้ให้ดีเถิด อย่าคิดว่านี้มันไม่ใช่เรือ หรือเข้าใจว่าเป็นแค่เรือ นี่เรามันเจ้าของการเข้าใจ
ท่ามกลางผืนน้ำที่กว้างในการเดินทาง เรือยังต้องเผชิญคลื่นลมมากมาย
ตราบใดที่ยังต้องอาศัยเรือ ยามเจอคลื่นลมกระแทกเรือ จะนั่งดูเรือเฉยๆ ไม่ใส่ใจเพราะมันเป็นแค่เรือเช่นนั้นหรือ
ปราชญ์ย่อมต้องยึดเรือ ประคองตัวเพื่ออาศัยเรือ เส้นทางอันยาวไกล แม้เรือรั่วหน่อยเดียว ยังต้องรีบแก้ไข
เรือลำนี้มันสำคัญ ลอยลำไปโดยไม่เห็นว่ามันสำคัญ
ที่สุด คลื่นลมที่กระแทกกระทั้น ย่อมจมเรือให้อับปาง
ให้ความสำคัญกับเรืออย่างเต็มภูมิเถิด
ถึงฝั่งเมื่อไหร่ เราจะเห็นคุณค่าของเรือ ที่เราหวงแหนและรักษา
ขึ้นฝั่งแล้ว จึงบอกลา คงไม่มีใครบ้า แบกเรือเพื่อเดินต่อไปให้ถึงจุดหมายที่รอไปเยือน
พระธรรมเทศนาจากบทธรรม เรื่อง** ธรรมชาติแห่งธรรมที่ร้อยเรียงกัน ** ณ วันที่ 3 สิงหาคม 2558 โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง
อีกเรื่องเป็นการให้ทัศนะเกี่ยวกับเรื่องพระสงฆ์ที่ไปประเทศอินเดีย ….!!!
>> อย่างนี้ มันก็ดูถูกดูแคลนพระสงฆ์บ้านเราซิ ประเทศอินเดียเองศาสนาพุทธยังล่มสลายรักษาไว้ไม่ได้เลย หนอยจะมาดูถูกพระสงฆ์ของเรา
>> Chew Baker : ทำให้นึกไปถึงลัทธิหนึ่งในเมืองไทยที่ห่อหุ้มไปด้วยกิเลสแห่งความโลภ หลงในทรัพย์ศฤงคาร เงินๆ ทองๆ หมื่นๆ ล้านแสนๆ ล้านอยู่ณฺเพลานี้เลยทีเดียวเชียว
<< พระอาจารย์ : ความเป็นสิทธิในมุมมองของแต่ละคนนี่ มันไม่เสมอกัน
เราจะเอาแต่ความเห็นเราที่เข้าข้างทิฏฐิเรา ว่าทำไมเขามองเรามาเช่นนั้น ทำให้เรามันไม่ชอบใจ ที่เขามากล่าวหาว่าเรา เป็นพวกนักบวชเศรษฐี
ข้านี่ถ่ายทอดมาตามที่ประสบมากับตนเอง
และถ่ายทอดให้เห็นคุณแห่งการถือธุดงค์
ธุดงค์คือ การลดกิเลส ไม่ได้ทำเพื่อความวิเศษให้ใครเขาชม
อยู่อย่างธรรมดา กินอย่างธรรมดา นอนอย่างธรรมดา
ความเป็นธรรมดาแห่งการเป็นอยู่นี่หรอก ที่นำเอามาสาธยายให้เห็น เมื่อเขามองมาแบะเกิดการเปรียบเทียบ
นักบวชเมื่อล้นจากความเป็นธรรมดา ก็ย่อมมีความเป็นธรรมดา ที่ใครเขาจะติฉินนินทา
การประกาศศาสนาด้วยการเป็นอยู่อย่างธรรมดา มันเป็นการอวดยกตนข่มใครหรือ
เมื่อได้ย่างเท้าเข้าไปสู่อินเดีย ข้าชี้ให้เห็นผลที่เขามองมาและทิฏฐิ มุมมองของเขาที่มีต่อสงฆ์ต่างหากเล่า
ว่าแม้แต่นักบวชต่างลัทธิ ของเขา ยังอยู่ยังอัตภาพแบบธรรมดา ไม่ได้เลิศเลอแสวงหา ความศิวิไลย์มาถมใส่ตัวเหมือนของเรา
แล้วประกาศรูปโฉม ที่แม้แต่ยาจกขอทานข้างถนน มันก็รู้ว่า นี่มันนักบวชเศรษฐี
เขาบอกว่า บรรพบุรุษที่แสนภูมิใจของเขา ออกจากวรรณการแบ่งแยกจากการเป็นกษัตริย์ ลงมาสู่พื้นล่างต่ำเสียยิ่งกว่ายาจก
ประกาสเกียรติภูมิแห่งพราหมณ์ในสายปัญญา กึกก้องเป็นพระพุทธศาสนา
แต่ผู้เดินตาม กลับทำตัวยิ่งใหญ่ อาศัยศรัทธาอันเกิดจากบรรพบุรุษที่ยิ่งใหญ่ของเขา แอบอ้างเอามาหากินและเลี้ยงชีพ
นี่..มันน่าอายตรงนี้ นักบวชอย่างเรามันน่าอายกันบ้างไหม
แต่ละท่านแต่ละนาย บวชแล้วแปลงกายเป็นเทวดา ใครแตะต้องไม่ได้ทั้งสิ้น
นี่..มันหลงอารยะในคราบแห่งศรัทธาของผู้คน ที่มีต่อพระพุทธชินสีห์
บวชเพื่อพ้นทุกข์ กับบวชเพื่อแสวงหาความสุข จากลาภสักการะนี่ มันสวนทางกัน
พระพุทธองค์ ปรารภธรรม แต่เหล่าสาวก ปรารภโลกและปรารภตนเอง
เช่นนี้ ไม่โดนเขาเพ่งโทษ ว่าเป็นพวกเห็บหากินเกาะหนังพุทธเพื่อเลี้ยงตนเอง ก็สมควรยอมรับกันซะมั่ง
ใช่คอยแต่จะดื้อด้าน ด้วยทิฏฐิตน ว่ากูเป็นพระเข้าข้างมานะแห่งตน เข้าใจตนว่าที่เป็นอยู่กระทำอยู่นี่ มันถูก
คนกันเองมันก็เข้าข้างกันเองว่าถูกนั่นแหละว้า
โดนเขาว่ามา ทำเป็นสะดุ้ง นี่แค่ถ่ายทอดออกมาให้ฟังก็แค่นั้นเอง
ถ้าไม่แสบ ก็อย่าไปเดือดร้อนให้อายหมามัน..!!
พระธรรมเทศนาจากบทธรรม เรื่อง ** ชาวพราหมณ์อินเดียมองพระไทย ในมุมที่พระไทยคาดไม่ถึง ** ณ วันที่ 4 สิงหาคม 2558 โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง
