หวัดดียามค่ำ…
วันนี้ เทเสร็จอีกหนึ่งฐาน แสนสุขใจที่ได้ชดใช้ไปทุกวัน เดี๋ยวนี้ มีคนมาหาข้าเยอะมากกว่าแต่ก่อน นี่… เป็นเพราะธรรมเป็นเหตุ
เมื่อก่อน เป็นแค่พูด ปากต่อปาก มาเพราะความแปลกๆ ไม่ค่อยเอาธรรมกันหรอก มักมาเรื่องฤทธิ์เดชซะมากว่า มาลองของกันก็เยอะ
แต่เดี๋ยวนี้ คนที่มา เขามาด้วยกระแสธรรม ฉะนั้น ความหนักแน่นทางปัญญาจึงมีมากกว่า คือ มาด้วย “ศรัทธาธรรม” และเหล่าผู้สนใจธรรมเหล่านี้ เป็นลูกหลานข้าเอง มันมีสัญญาธรรมต่อกัน
ข้าเองได้ปฏิภาณแห่งธรรมมา ธรรมทุกตัว ที่เขาเรียนรู้กัน จึงอธิบายได้หมดจด เข้าใจง่าย และแสดงเหตุแสดงผล ที่มาที่ไปลึกลงๆ ในแต่ละรอบแห่งกาลได้
นี่… คือความแตกฉานเป็นปฏิภาณแห่งธรรม เป็นปาฏิหาริย์อย่างหนึ่งที่หาไม่ใช่ง่ายๆในยุคปัจจุบัน ที่กล้าพูด ไม่ต้องเกรงใจใคร เพราะผลแห่งธรรมมันแสดงตัวอยู่
การสละแม้ชีวิตประกอบกับสติและปัญญาที่หล่อหลอมมา มันลงตัวพอดี ไม่ใช่ได้ธรรมมาเพราะนึกๆคิดๆเอาเอง แล้วเอามาเบ่งมาอวดตนว่ามีธรรม
ส่วนเรื่องที่บางคนไม่ชอบใจอะไรนี่ เป็นเรื่องของเขา บางคนไม่ได้มีสัญญาต่อกันมาเขาฟังไม่รู้เรื่องอยู่แล้ว พวกนี้ข้าไม่สนใจ พวกบ้าพวกยึดตำรา ข้าก็ไม่สนใจ บางคนพออ่านธรรมที่ข้าแสดง มันก็จะบอกว่า ในตำราก็มี ในสูตรนั้นสูตรนี้ก็มี
พระพุทธเจ้าก็ชี้อยู่ ไม่เห็นแปลก นี่..พวกมานะทิฏฐิจัด มันไม่ฟังอะไร มันไม่รู้ว่า ข้านี่ไม่ได้เรียนอะไรมาทางธรรม ธรรมทั้งหลายที่แสดงไป มันบอกว่า ในตำราก็มีอ่านเอาก็ได้
นี่… แสดงให้เห็นชัดว่า ธรรมที่ข้าแสดงไป มันไม่ได้เพี้ยนไปจากตำรา ที่เขาเรียนรู้กันมา และไม่จำเป็นต้องลอกจากตำราอย่างที่พวกมันลอกๆ กันมาสอน
ธรรมเหล่านี้ มันเป็นธรรมออกจากใจที่มันประจักษ์ใจ ฟังง่าย เข้าใจง่าย และผู้ฟังสามารถตามรู้ได้ เพราะมันเป็นธรรมชาติแห่งความจริงของความเป็นของมันเช่นนั้น
ธรรมนี้จะอธิบายยังไงก็ได้ จุดหมายเพื่อให้ผู้ฟังเข้าใจผลแห่งธรรม ธรรมหนึ่งตัวมันต้องอธิบายกันเป็นร้อยๆ พันๆ บรรทัด เพื่อให้ผู้ฟังพอเข้าใจในความหมายตามเหตุและผล
บางอย่างก็เอาคำที่มันขยายมากมายเป็นร้อยเป็นพันบรรทัด เพื่อย่อลงแค่ประโยคเดียว สำหรับท่านที่มีปัญญา นี่..ถึงจะเรียกว่า เป็นปาฏิหาริย์แห่งธรรม
ธรรมเหล่านี้ จะเป็นสาวกประกาศ หรือศาสดาประกาศ มันก็ธรรมตัวเดียวกัน เพราะมองเห็นเป็นสิ่งเดียวกัน ไม่ได้เกิดจากความเชื่อซึ่งกันและกัน เพราะเหตุแห่งความถูกใจหรือไม่ถูกใจ
แต่เกิดจากการเห็นธรรม มันเป็นของมันเช่นนั้นเหมือนๆ กัน นี่..ธรรมมันเป็นอย่างนี้ บางพวกไปแยกว่า นี่…ของพระพุทธเจ้า นี่…ของเกจิอาจารย์ นี่… อรรถาจารย์แต่งเพิ่มเติม อะไรอย่างนี้
พวกนี้นี่ เป็นแค่พวกรับจ้างรีดนมวัว มันไม่ใช่ลูกหลานพวกเจ้าของวัว แต่เจ้าของก็ต้องอาศัยพวกรับจ้างนี่แหละ รีดนมวัวออกมาให้ เพื่อขยายน้ำนมให้ผู้อื่นได้มีกินออกไปมากๆ
หากเราแยกแยะเช่นนี้ได้ ต่างฝ่ายต่างก็อยู่อาศัยกันไป ไม่มีใครเดือดร้อน ขอให้เราเข้าใจในธรรมอย่างง่ายๆ กันเถอะว่า…
ธรรมทั้งหลาย มันเป็นธรรมดา ไม่ได้เกิดจากใครทั้งสิ้น ธรรมทั้งหลายไม่ได้เกิดมาจากพระพุทธองค์ จะมีพระพุทธองค์หรือไม่มี ธรรมทั้งหลายเหล่านี้ มันก็มีของมันอยู่เช่นนั้น
พระปัจเจกพระพุทธเจ้า ต่างก็ตรัสรู้ได้โดยไม่ได้อาศัยฟังธรรมจากศาสดาองค์ใด ซ้ำไม่ใช่ผู้นับถือศาสนาพุทธอะไรด้วย ทำไมถึงทรงตรัสรู้ได้เล่า และพวกชาวพุทธเรายังยกย่องให้เป็นพระพุทธเจ้าด้วยซิ นี่แหละธรรม มันไม่ได้ขึ้นกับหนังสือเก่าแก่ หรือคำพูดของใคร หากมีปัญญาเข้าใจและเข้าถึงธรรม มันก็บรรลุกันได้
พุทธ คือปัญญา เป็นเรื่องของภูมิปัญญาแห่งมวลมนุษยชาติ ไม่ได้เป็นพุทธเพราะเกิดจากการยัดเยียด ของใคร หรือลอกแนวทางใคร แล้วบอกว่าใช่หรือไม่ใช่ แต่อะไรก็ตาม หากฟังง่าย เข้าใจได้ง่าย เห็นตามได้ ตามรู้ได้ ตรงตามความเป็นจริงที่หาข้อแย้ง ตามธรรมแห่งความจริงไม่ได้ เหล่านี้ล้วนเป็นธรรมที่จรรโลงใจให้ก้าวพ้นทุกข์ทั้งสิ้น นี่..ธรรมทั้งหลาย มันมีร่องของความเป็นธรรมดาของมันอย่างนี้ ไม่ไปยึดเอา ว่าต้องอย่างนั้นอย่างนี้
กูถูกมึงผิด อย่างนั้นมันไม่ใช่ แต่คนโง่ๆ นี้มันมีมากหลาย ช่วยไม่ได้จริงๆ อย่าไปยุ่งกับพวกแม่งมัน วุ่นวายเปล่าๆ
จริตข้าเองนี่ ก็ใช่จะสาธารณะกับใคร ใครชอบใจไม่ชอบใจ ไม่สนใจแม่ใครอยู่แล้ว ใช่ว่าต้องใจดีอย่างนักธรรมวิจิตรเขาคิดเอา เซ่อซ่าเข้ามา ข้าด่าแม่ตายห่า สนใจใครที่ไหน เอาไงเอากัน มันเป็นไปโดยสันดาน ก่อนมาเกิดเป็นตัวเป็นตนอย่างนี้อีก..
เออ..คืนนี้หวัดดี
พวกฟังธรรมในห้องนี้ก็ใช่จะตั้งมั่น ทนฟังข้อธรรมทั้งหลายยังไม่ได้เลย ข้าส่งทีละประโยค มันยังไม่อยากรอเลย มันโดดไปห้องโน้นทีห้องนี้ที เรียกว่า เป็นพวกไม่เคารพธรรมกันซักเท่าไหร่
กว่าจะได้เจอกันก็แค่หัวค่ำๆช่วงเดียว ตั้งใจซักหน่อยพอประเทืองปัญญา กลับกระโดดไปกระโดดมา มันน่าถีบจริงๆไม่อยากฟังก็ออกๆจากห้องธรรมไป
*******************************
พระธรรมเทศนา ณ วันที่ 27 พฤศจิกายน 2557
โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง
