*** “มีชีวิตอยู่พึงรู้จักธรรมชาติให้เป็นเถิดเพื่อนรัก” ***
ตื่นเช้าขึ้นมาได้มองไปรอบๆตัวเรา เราจะรู้สึกได้ว่า ทุกอย่างเป็นของมันเช่นนั้นเอง
หากเรายืนกอดเสาเถียง เสียงของเราก็ไม่ได้ทำลายเสานั้น เสาก็แค่ยืนเฉยๆเช่นนั้น
ไม่มีอะไรมาทำร้ายทำลายอะไรเราเลย ทุกสิ่งอย่าง มันตั้งวางและดำรงอยู่เช่นนั้น
กิ่งไม้หล่นลงมาโดนหัวพอแสบๆคันๆ หันไปมอง เห็นต้นไม้ใหญ่ยืนตะหง่าน
กิ่งมันหล่นใส่หัว ใบมันร่วงใส่ตัว แค่มองๆแล้วนั่งไม่รู้ไม่ชี้ต่อไป ไม่เป็นไร
แต่หากว่าเกิดมีใคร เอากิ่งไม้มาโยนใส่หัว แล้วเดินจากไปไม่รู้ไม่ชี้ เราก็คงได้โกรธแหละ ใช่ไหม.
และหากไอ้บ้านั่น มันเมา หรือเสียสติ เราก็ไม่รู้จะไปโกรธมันทำไมเหมือนกัน ใช่ไหม.
ทำไมเราไม่โกรธต้นไม้ ที่ทำกิ่งไม้หล่นใส่หัว
ทำไมเรายอมรับได้ ถ้าไอ้บ้านั้นมันโยนกิ่งไม้ใส่หัวเราด้วยความสติไม่ดี..
นั่นเพราะว่า.เรายอมรับธรรมชาติในสิ่งที่มีและที่เป็นตามเหตุปัจจัยไง.
คนเรานั้น..ที่ทุกข์ๆกัน โกรธกัน เคืองกัน อาฆาตมาดร้ายต่อกัน ก็เพราะไม่ยอมรับธรรมชาติน่ะ
เราไม่เข้าใจว่า ทุกคนมีธรรมชาติของตัวเอง ที่ต่างคนต่างก็เป็นของเขาอย่างนั้น
เราให้อาหารหมา ใส่จานอย่างดีให้มัน มันกินมันเลียเขรอะไปทั้งพื้น
แถมกินเสร็จทิ้งไปสะบัดตูดไปไม่ยอมล้างจานซะด้วย
แต่เราไม่ถือสา เพราะยอมรับธรรมชาติของมัน เก็บไปล้างไปถูให้มัน
หากว่าสิ่งนี้เกิดกับเพื่อน คนรัก ลูก เมีย ผัว หรือใครๆ กินแล้วไม่เก็บไม่ล้าง สะบัดตูดหนีเหมือนหมา
แน่นอน..โดนด่าชิบหาย ..
มนุษย์เรานั้น ขอให้เข้าใจว่าทุกสิ่งทุกอย่าง มันเป็นธรรมชาติของมัน
ความทุกข์ มันเกิดจากเราที่ไปบิดเบือนธรรมชาติในสิ่งที่มีที่เป็นน่ะ
ด้วยการเอาทิฏฐิและอารมณ์เรา เข้าไปเป็นเจ้าของในสมมุติที่เราสร้างขึ้นมา
เรามันสร้างอัตตาขึ้นมาเป็นกำแพง ก่อกำแพงอิฐความรู้ล้อมตัวตนตัวเองไว้
ใครผิดไปจากอิฐความรู้ที่ตนสร้างและเก็บมาสะสม เป็นสั่นคลอนเป็นเรื่องเป็นราวทันที
เพื่อนเอย..อยู่ให้เป็น ที่เราได้เกิดกำเนิดมา ไม่นานเราก็ต้องลาจากไป
รักกันไว้ดีกว่า ถนอมใจกันไว้ดีกว่า กระชับมิตรสัมพันธ์กันไว้ดีกว่า
ทุกอย่างมันมีธรรมชาติของมัน ไม่ว่าจะเป็น สัตว์บุคคล สิ่งของ
เป็นแต่เรานี่แหละ เข้าใจและวางใจในสิ่งที่มันเป็นธรรมชาติของมันได้รึเปล่า
อย่าเอาแต่ธรรมชาติตนบดบังความเป็นจริงที่มันเป็นธรรมชาติเดิมๆซิ
หัดดูธรรมชาติของใจเราเองด้วย ว่าหากเราไม่ชอบให้ใครเพ่งโทษ หรือกล่าวร้ายใส่ตัวเรา
ผู้อื่น..เขาก็คงไม่ชอบ เช่นที่เราไม่ชอบเช่นกัน นี่เป็นธรรมชาติทางธรรม ที่เราพึงใส่ใจ..!!
พระธรรมเทศนา โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง วันที่ 13 มกราคม 2563
