ความทรงจำแห่งรอยเท้าริมทะเล

*** “ความทรงจำแห่งรอยเท้าริมทะเล” ***

เงินซื้ออะไรก็ได้

แต่ซื้ออะไรที่เราขาดหายไปจากอดีตไม่ได้

ข้าเคยมาวิ่งเล่นตกปลาอยู่แถวชายหาดแห่งนี้

รอยเท้าบนผืนทรายที่เคยวิ่งเล่น มันจางหายไปนานมากแล้ว

แต่สิ่งที่วิ่งเล่นและรอยเท้าที่ย่ำไปในผืนทราย

มันยังตราตรึงฝังแน่นอยู่ในความทรงจำ

รอยเท้าในความทรงจำ มันยังอยู่ ไม่เคยลบเลือน

มันยังคงย่ำและวิ่งทิ้งรอยอยู่ตรงนั้น รอยเท้านั้นยังคงตราตรึงอยู่

วันนี้ เราอาจเดินย่ำไปในร่องรอยแห่งรอยเท้าเก่า

เท้าเราคงโตขึ้น พอๆกับความกว้างแห่งใจ ที่มันยิ่งใหญ่ขึ้น

ฟากฟ้า แห่งขอบน้ำทะเล ยังคงเป็นวิวทิวทัศน์เดิม เหมือนเมื่อกว่าสี่สิบปีก่อน

เป็นแต่เรา ที่เปลี่ยนไป จนขอบฟ้าแห่งท้องทะเล จำเราไม่ได้

ทะเล..หาดทราย..สายลม ละอองคลื่น ยังคงเช่นเดิม

มีแต่รอยเท้าเดิมๆ ที่เคยย่ำทิ้งไว้ มันเลือนลางหายไป

พอๆกับวัยที่เคยย่ำ วิ่ง..ทิ้งรอยเท้าไว้

มันสลายไป กลายเป็นเรา
ที่มองย้อนหวนคืนกลับไป
ในวันเก่าๆแห่งเด็กน้อย
ที่วิ่งเล่น ย่ำไปริมหาดทรายแห่งท้องทะเล

ทะเลคงจำเราไม่ได้ เพราะเราโตขึ้น

แต่เรา ยังจำท้องทะเลได้ ที่เราเคยวิ่งเล่นได้

บางครั้ง เราอาจจำอะไรกับสิ่งดีๆ ที่เราเคยประทับใจ

เรามองความประทับใจของเรา ที่ตราตรึงกับใครบางคน

ความประทับใจแห่งเรา อาจโดนความไม่ชอบใจของเรา มันกลบกลืนทับถมไว้

เราลองมองคนข้างๆเรา มองเขา คนที่เราลืมความประทับใจ

ความตราตรึงใจนั้น มันยังคงตราตรึงอยู่ใช่ไหม

หรือมันเลือนลางหายไป ดุจดั่งรอยเท้า ที่เคยย่ำไว้ บนรอยผืนทรายริมชายหาดแห่งท้องทะเล

คนข้างๆเรา เขาเปลี่ยนแปลงไป
หรือเป็นเรา ที่จำสิ่งดีๆจากเขาไม่ได้

หรือเขา จำในสิ่งดีๆของเราไม่ได้

เราและเขา จึงเหมือนรอยเท้า ที่เลือนหายไป ต่างกลับกลายเป็นหาดทราย
ที่ไร้รอยย่ำ เคยวิ่งเล่นร่วมกัน

เพื่อนเอย..ความดีต่อกัน
แม้มันเลือนหาย
เหมือนรอยเท้าที่ทิ้งไว้ ในผืนทราย

แต่เจ้าของรอยเท้า ยังไม่ได้ไปไหน

วันนี้ เรายังมานั่งยังที่เดิม
หวนคืนอดีตที่เคยทิ้งไว้

เราทั้งหลาย ยังมีกันและกันได้เสมอ

แม้รอยเท้าที่ทิ้งไว้จะเลือนหายสลายไป

แต่ใจดวงนี้ ยังคงมีดวงตา
ที่มองเห็นรอยเท้า ที่เราเคยย่ำไว้

วันนี้..มองไปยังขอบฟ้า ทะเลยังคงเหมือนเดิม

เรา..ก็ยังคงมีเหมือนเดิม

เป็นเพียงแต่เรา จำรอยเท้าที่วิ่งและทิ้งความประทับใจเอาไว้ไม่ได้..ว่ามันอยู่ตรงไหน

ไม่เป็นไร..ตราบใดเรายังไม่ตายจากกัน

เราย่อมสร้างฝันด้วยรอยเท้ารอยใหม่
ที่จะย่ำไปด้วยกันและทิ้งไว้

เพื่อสานใยในไมตรี ความตราตรึงที่วันนี้ยังมี
วันที่ เรายังคงได้เดินย่ำ สร้างรอยไว้

สร้างความประทับใจขึ้นมาใหม่

ตราบใดที่เรา..ยังมีซึ่งกันและกัน เหมือนเรากับหาดทรายสายลมและท้องทะเล

พระธรรมเทศนา ณ วันที่ 24 กรกฎาคม 2561

โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง