หนุกหนานบนความระทมของผู้อื่น

******* “หนุกหนานบนความระทมของผู้อื่น” *******

ข้าจะพูดซักเรื่อง… ในการมาที่เกาะนี่

พวกเรานี่ มันเล่นกันมากไปในบางเรื่อง เล่นกันถ้าไม่เดือดร้อนคนอื่นนี่ไม่ว่า

แต่ถ้าเดือดร้อนคนอื่น เพราะตนเข้าใจว่า นี่มันเป็นเรื่องสนุกนี่ มันเลว

และความเลวอย่างนี้ มันบ่มเพาะเข้าไปในสันดานโดยไม่รู้ต้ว มันจะกระทำซ๊ำๆด้วยความมักง่าย เมื่อเห็นใครก็ตามที่มันเป็นเหยื่อ

เรื่องน้ำนี่สำคัญ

ที่นี่… เคยมีคนตายด้วยน้ำมานับคนไม่ถ้วน น้ำที่นี่ลึก และกว้าง

ด้านล่างมันทอดยาวต่ำลึกลงไปเป็นร้อยเมตร

มันไม่ได้เป็นพื้นเรียบๆ ในอ่างน้ำ ที่เสมอกันด้วยความลึก

บางคนนี่ เขาว่ายน้ำไม่เป็น ไอ้เหี้ยก็ดันเสือกไปแกล้งเขาลงน้ำอีก

มีคนมาฟ้องข้าหลายครั้ง.. บอกให้พระอาจารย์ช่วยเตือนหน่อย

ข้าได้แต่พยักหน้า ว่าห่างๆ พวกมันไว้ อย่าไปยุ่งกะมัน

เพราะความเป็นกันเอง และอยากให้ผู้มาใหม่มีความใกล้ชิด สนิทสนมกัน

เจ้าพวกนี้จึงแสดงออกด้วยการกลั่นแกล้ง แบบพี่รักน้อง สร้างความขบขันกันเองด้วยความหวาดกลัวของอีกฝ่าย

ไอ้เจี๊ยบมันเกือบตาย เพราะไปแกล้งมัน

คนมันกลัว แต่ชอบเอาความกลัวของคนมาล้อเล่นเป็นเรื่องขบขัน

อีกคน ผัวเขาต้องกระโดดลงไปช่วยเมีย เพราะเขารู้ว่าเมียเขาว่ายน้ำไม่เป็น

ไอ้พวกเวรก็ได้แต่ขบขัน เอาความหวาดหวั่นของผู้อื่น มาเป็นอารมณ์หนุกหนาน

คราวก่อนโน่น เจ้าลักษ์ก็แทบแย่ นี่ก็เพราะคิดเอาเองว่าเจ้าลักษ์ว่ายน้ำเป็น เอาตัวรอดได้ คงไม่เป็นไร

เจ้านิดนี่ก็โดนจับโยนน้ำ จนมันจมหายไป มันเองก็ว่ายน้ำไม่เป็น

ถ้าไม่มีคนลงไปอุ้ม มันก็คงจมลงไปในน้ำ

ไอ้คนข้างบนมันหัวเราะร่า ที่เห็นผู้โดนแกล้งวี๊ดว๊าย คงนึกว่าแกล้งจมหายไป

เวลาเล่นกันมากๆ น่ะ มันมองไม่เห็นหรอก ว่าใครจะเป็นกันเช่นไร ใครอยู่ตรงไหน ใครจม ใครว่าย

เพราะไอ้คนโยนมันเข้าใจว่า ไอ้คนโดนโยนมันว่ายน้ำเป็น มันเอาตัวรอดได้

นี่..มันไม่รู้กันว่า พลาดแล้วตายเอาง่ายๆ ที่นี่น้ำมันลึก ด้านล่างมันเย็นเฉียบ

แม้จะเป็นข้างตลิ่ง ดูไม่มีพิษสง มันก็อันตราย เพราะเรายืนหยั่งไม่ถึง

ข้านี่ได้ห้ามเรื่องน้ำ ว่าอย่าเล่นกันไปหลายครั้ง แต่ก็ยังมีการไปแกล้งกันอีก

เวลาเกิดเหตุโศกนาศกรรมขึ้นมา มันก็จะอ้างว่า มันไม่รู้ว่า มันว่ายน้ำไม่เป็น

นึกว่าสนุกกัน เอาตัวรอดได้และเห็นคนโดนแกล้งหนุกกนานด้วย ทำให้คนอื่นหัวเราะ

คนจมน้ำน่ะ เมื่อเรากระโดดลงไปช่วย เขาก็จะกดเราจมลงไปด้วย มือเขาจะเกร็ง

นี่เป็นธรรมชาติของการเอาตัวรอด ที่ขาดสติอยู่แล้ว

และหากเกิดกรณีเช่นนี้ อย่าได้หวังเลย ว่าไอ้พวกที่แกล้ง มันจะช่วยได้

มันน่าอายมากกว่า ที่คนข้างนอกเขาบอกว่า..

ไอ้พวกที่มาเกาะนี่ เป็นพวกมีปัญญา มีปัญญาเหี้ยอะไร เรื่องแค่นี้ ยังระลึกไม่ได้

ถ้าจะเล่นกัน ก็เล่นกันในหมู่ที่มันอยากเล่นด้วยกันไปซิ

คนที่เขาหวาดกลัว เอาอาการหวาดกลัวจริงกลัวจังของเขา มาเป็นเรื่องขำๆ กัน

เรื่องเหี้ยๆ อย่างนี้นี่มันเลว

คืบก็น้ำ ศอกก็น้ำ ไอ้น้องเอ๋ย พวกแกประมาทกับมัน

ข้านี่ ว่ายน้ำแข็ง และว่ายข้ามฝั่งไปมาหลายครั้งด้วยตัวเปล่า

สมัยที่เจ้าพจน์มันจมน้ำ ข้ายังไม่กล้าลงไปช่วยมันเลย เพราะข้าเข้าใจคนจมน้ำ

เจ้าพจน์มันก็ว่ายน้ำแข็ง แต่เวลาบทจะจมขึ้นมา มันก็จม มันตกใจร้องให้ข้าช่วย

ถ้าข้ากระโดดลงไปช่วย มันก็จะกดข้าจมลงไปด้วย

ธรรมชาติของมนุษย์ที่จมน้ำ มันจะเกาะและจับไว้แน่นไม่ปล่อย

นี่..เพราะขาดสติ มันมุ่งที่จะเอาตัวรอดของมันเพียงอย่างเดียว

และจะตายกันไปพร้อมคนลงไปช่วยและคนจม

คนจมน้ำนี่มันจะคว้าทุกอย่าง เพื่อให้ตัวมันพรวดขึ้นมาสูดอากาศหายใจ และคนที่เคยเกิดกับตนเองซักครั้ง

มันจะผวาไปตลอดชีวิต กลัวน้ำไปตลอดชีวิต

นี่..มันเป็นการทำร้ายจิตใจกันทางอ้อมโดยไม่รู้ตัว

มันจะมีประโยชน์อะไรกับการถือธูปเทียนดอกไม้เข้าไปขอขมาต่อศพ ที่ได้ทำผิดพลาด

เราควรรักษาและเคารพสิทธิซึ่งกันและกันจะดีกว่า

ห้าวจัดก็เล่นเฉพาะพวกห้าวไป

อย่าไปเสือกลากใครที่เขาเห็นความห้าวของเรา แล้วเกิดความหนุกหนาน

ไปลากเขามาร่วมวงความห้าวของเราเข้าไปด้วย

นี่..มันตัดสินด้วยตัวเราเองแล้ว ว่าใครเขาคงชอบ

ตัดสินเพราะเห็นเขาเล่นด้วย และกรี๊ดกร๊าดสั่นไหว เมื่อเราแกล้ง เพื่อสร้างความขบขันให้แก่ผู้อื่น

ใจเหี้ยๆ เช่นนี้ มันย้อมมาทางเลวแล้ว หากผลมันออกมาผิดพลาด เรานั่นแหละจะเสียใจ

เมื่อก่อนเจ้านัทแกล้งเจ้าเจนด้วยความหนุกหนาน ด้วยตัวเองคิดเอา

ผลมือเจ้าเจนมันช้ำ สร้างความหงุดหงิดและไม่ชอบใจขึ้นมาให้แก่หัวใจได้

แต่จริงๆ เจ้านัทมันแค่หยอกเล่น แต่การหยอกเล่นที่ผิดจังหวะ

มันก็เป็นการทำลายน้ำใจกันได้เช่นกัน

คนทุกคน มันมีกำลังใจไม่เสมอกัน

เราอย่าเอาความรู้สึกของเรา ไปยัดเยียดให้ผู้อื่นเขาซิ

ข้านี่ไม่ห้ามใจในการกระทำของใครๆ หรอก

แต่มันต้องยืนอยู่บนพื้นฐานของการมีขอบเขตด้วย

จึงจะนับได้ว่า เป็นคนไม่เสียแต้มในสิ่งที่ตนมันมี

เจ้าเรินน้องไอ้พรมันเป็นคนงาน มันยังหนุ่มแน่น ใครไม่รู้เสือกไปถีบมันตกน้ำเล่น ด้วยความสนุก

ขณะที่ข้ากำลังลากแพใหญ่ออกขนทราย มันอยู่คนละแพกัน

ข้าถามว่าใครตกน้ำ ความว่ามันแกล้งจับโยนน้ำกัน

นี่..ไอ้คนแอบถีบและจับโยน มันเข้าใจเอาเองว่า เจ้าเรินมันเอาตัวรอดได้ เหตุการณ์คล้ายกับเจ้าลักษ์

ที่ว่ายตามแพไม่ทัน ต้องช่วยกันโยนเชือกให้คว้า

แต่ของเจ้าเรินนี่ ทิ้งมันเลย และพากันหัวเราะด้วยความสะใจที่แกล้งมันได้

เจ้าเรินบอกว่า มันเกือบจมน้ำ เพราะกางเกงยีนส์มันหนัก ว่ายไม่ขึ้น เจ้าพรพี่มันต้องลงไปช่วย เอาเสื้อชูชีพ ว่ายเข้าไปส่งให้มัน

เจ้าพรนี่ฉุนจัด ที่น้องมันโดนแกล้ง มันมาฟ้องข้าว่า

นี่ถ้ามันไม่ลงไปช่วย น้องมันก็คงจมน้ำตายเพราะความสนุกสนานของพวกมัน

และพากันลอยคอว่ายกันเข้ามาถึงฝั่งที่ท่าทรายกันเอง ไม่มีใครขับเรือออกไปรับ

ส่วนไอ้พวกแกล้ง มันก็ยังร่าเริงที่เห็นคนที่มันแกล้ง พากันตุ้ะกุยตะกายเข้าฝั่ง

พวกมันคงไม่รู้กันว่า ตรงบริเวณปากอ่าวก่อนเข้าท่าทรายนั้น มันเป็นน้ำหมุน

และมีคนตายมาแล้วหลายศพ เพราะการล่องแพแล้วกระโดดเล่นน้ำตามแพล่อง

เวลาจมหาย ต้องให้นักประดาน้ำดำลงไปควาญหา เพราะมันลึกเจ็ดแปดสิบเมตร

นักประดาน้ำก็เคยตาย ขณะลงไปควานหาศพกัน เพราะน้ำมันลึกและเย็นเฉียบ

ในน้ำนั้น ยังมีตอไม้ ที่อยู่ตรงไหนบ้างก็ไม่รู้

ผลักลงไปเกิดไปทิ่มกับตอ ก็อาจพิการและตายได้

ความเมามันสนุกสนาน เพื่อความขบขัน ด้วยการแกล้งผู้อื่น ถ้าเล็กน้อยนี่ ไม่เป็นไร

แต่เรื่องน้ำ เรื่องทำงานอะไรนี่ ไม่ได้ มันอันตรายเกินกว่าที่เราจะรับกันได้ หากเกิดพลาดพลั้งขึ้นมา

ทุกอย่างเราควรใช้จิตสำนึกของเรา เพื่อความสงบสุขในการได้มาร่วมกันทำงานเพื่อแผ่นดิน

มาแล้วเล่นอย่างอื่นกันไปเหอะ อย่าไปเอาความขบขันหนุกหนาน ด้วยการเอาการหวาดหวั่นของผู้อื่น

มาเป็นเครื่องหนุกหนานขบขัน ด้วยความสะใจตนเองและผู้ให้สนุกขบขัน

บางคนเขาเกรงใจและไม่กล้าขวาง การเล่นอย่างหนุกหนานและพากันขบขัน

แต่ภายในใจเขาหวาดหวั่น พลาดไปซักครั้ง มันจะพากันเสียใจไปตลอดกาลกันเลยรู้ไหม..!!

ขอหวัดดี

พระธรรมเทศนา ณ วันที่ 21 มิถุนายน 2559 โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง