ฝึกกรรมฐานขาดปัญญา มันก็โง่เช่นกัน

*****” ฝึกกรรมฐานขาดปัญญา มันก็โง่เช่นกัน “*****

เรื่องกรรมฐานนี่ ได้ชี้ไปอย่างมากหลาย

บางคนถามว่า พระอาจารย์ไม่สอนกรรมฐานหรือ

สอนน่ะสอน แต่ยังไม่เห็นคนเอาจริงซักที

มีแต่ท่าและอยากรู้กันเท่านั้น

กรรมฐานมันก็เหมือนเอาไม้สีไฟ

คนไม่เคยรู้อะไร สีเท่าไหร่ไฟมันก็ไม่ติด

เพราะไม่รู้จัก ไม้แห้ง ไม้เปียกหรือไม้ชุ่มยาง

นั่งสีไม้กัน ไม่กี่พักก็หมดแรง

มองหน้ามึงมองหน้ากู แล้วลงความเห็นกันว่า…

กูว่าไม่ใช่แล้วว่ะ มึงว่าไม๊

ไอ้กิเลสตัวเอ้ มันจะคอยชักใย

มันจะพยักหน้าคล้อยตามได้ว่า เออๆกูก็ว่า

ที่สุด มันก็ทิ้งไม้สีไฟกันไป

และไปประกาศป่าวร้องว่า ไม่ใช่ๆ ไฟไม่มีหรอกในไม้ที่สีน่ะ

มันนั่งพากเพียร สีไม้มาตั้งนาน

สีเท่าไหร่ ก็ไม่เคยได้เห็นเปลวไฟ

นี่..มันโทษไม้ชุ่มยางที่มันนั่งสี ความเพียรมันมี แต่ปัญญามันน้อย

มันนั่งเพื่อที่จะให้ตนเห็นว่า เมื่อไหร่สมาธิมันจะเกิด

มุนคอยห่วงแต่สิ่งที่มันทำ ว่าต้องอย่างนั้น ว่าต้องอย่างนี้

ความไม่ดี มันเกิดจากไม้ที่มันไม่เคยรู้จัก

สีเท่าไหร่ นานแค่ไหน แถมสีเป็นพักๆ มันจะติดได้ไง

ไม่รู้จักว่าไม้แห้งเป็นเช่นไร คว้าเอาไม้ชุ่มยางมานั่งสี

นี่..ไอ้พวกนี้นี่ มาฝึกมาทำกรรมฐานดุจพวกเอาไม้ชุ่มยางมาสีไฟ

สีๆไปก็อ่อนหล้า แล้วโทษไม้ ไอ้เหียยย..กูสีแทบตายทำไมไม่เห็นมีอะไร..!!

ส่วนอีกพวก สีไม้แห้งเพราะรู้จักว่าอะไรเป็นอะไร

สีไม่นานไม้แห้งก็ติดไฟ

สีเมื่อไหร่ไม้ก็ติดไฟ เลยพากันนั่งสีกันเพลิน

พวกสีจนติดไฟ มันก็โง่อย่างหนึ่งอีก

พวกนี้ได้ปิติ ได้สุข และได้อุเบกขา

มาถึงก็นั่งสีๆๆๆๆ แตไม่เกิดปัญญา

เป็นแต่ว่าสีไม้ให้ติดไฟ แต่เอาไฟไปใช้ไม่เป็น

นี่..ไฟติดแล้วก็โง่อีกเหมือนกัน

การทำกรรมฐานนี่ ต้องมีครูสอนครูชี้เพื่อนเอ๋ย

ไม่งั้นมันจะตันและไปต่อในทางที่ถูกน่ะไม่เป็น

มันจะมีแต่การปรุงที่เราหลงและเราเห็น

ไปไม่เป็นรับรองได้หากขาดครู

วันที่ 2 กุมภาพันธ์ 2559 โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง