เรา..คือตัวเสือกในธรรมดา

**** เรา..คือตัวเสือกในธรรมดา ****

ธรรมทั้งหลาย อาศัยเหตุปัจจัย..

และเหตุปัจจัยนี้ เรามักเข้าไปเป็นเจ้าของอยู่เสมอ

บางครั้งเราถูกใจ เราก็ชอบใจไปซะหมด

บางครั้งเราไม่ถูกใจ เราก็ไม่ชอบใจไปซะหมด

ถูกใจบ้าง ไม่ถูกใจบ้าง ชอบใจบ้าง ไม่ชอบใจบ้าง

นี่…เป็นธรรมดาของอาการแห่งจิต

พระอริยเจ้าท่านก็เป็น

แต่สิ่งที่แตกต่างระหว่างพระอริยเจ้ากับปุถุชน ก็คือ

พระอริยเจ้าท่านเข้าใจว่ามันเป็นธรรมดา

แต่ปุถุชนเข้าใจว่า…กูเป็น

โน่น..ต้นไม้ในภูเขาต่างแย่งแทรกตัวกันขึ้นอย่างระเกะระกะ ดูไม่เป็นระเบียบ

ต้นนั้นขึ้นทางนี้ ต้นนี้ขึ้นทางนั้น นั่นเล็กนี่ใหญ่ นั่นสูงนี่ต่ำ เจ้าของต่างมองเห็นชัด

นี่..มันใกล้ตัวไป เราจึงเห็นความไม่เป็นระเบียบที่ผุดขึ้นมาไม่ได้ดั่งใจอันเป็นระเบียบของเจ้าของ ที่ต้องการให้ได้อย่างโน้น ให้ได้อย่างนี้

ลองมองไปยังทิวเขาเบื้องหน้ามั่งซิ..

โน่น…เห็นไหม เห็นอะไรไหม นั่นทิวเขาที่พาดผ่านแผ่นฟ้ากว้าง สลับซับซ้อนเขียวขจี

ทิวไม้สวยงามมันช่างเรียงตัวกันเป็นทิวเขา มีระเบียบน่าดูน่าชมเสียเหลือเกิน

นั่น..เห็นไหม..!!

สิ่งที่ไม่งามไม่เป็นระเบียบ มันก็ช่างสวยงามเรียงตัวกันเป็นระเบียบ เมื่อเราถอยออกมามอง

ความไม่เป็นระเบียบ มันเป็นความมีระเบียบของมันที่เรามองเห็นและมองไม่เห็น

เม็ดทรายเต็มชายหาดต่างวางตัวระเกะระกะ มีเม็ดไหนบ้างที่มันอยู่อย่างเป็นระเบียบ

แต่ความไม่เป็นระเบียบของมันนั่นแหละ คือ ความงามแห่งหาดทรายที่ตัดขวางทอดตัวยาวกั้นระหว่างทิวไม้กับน้ำทะเล ให้มองดูเป็นระเบียบสวยงาม

เรามองเห็นความงามที่ทอดตัวยาวเหยียดแห่งผืนชายหาดขาวที่ทอดเส้นผืนยาวอย่างเป็นระเบียบนั่นไหม..

หรือเรามองเห็นแค่ความไม่เป็นระเบียบแห่งเม็ดทราย ที่วางเรียงรายใหญ่เล็กอย่างระเกะระกะ

นี่..ทุกอย่างอยู่ที่เรา ไม่ใช่อยู่ที่อะไร

มองความพอดีแห่งความต้องการแห่งใจให้เจอ

สรรพสิ่งทั้งหลายทั้งถูกใจและไม่ถูกใจ เกิดจากใจเจ้าของ ไม่ใช่เกิดจากสรรพสิ่งที่มันมีที่มันเป็น..!!

เราลองมาทวนใจกับความจริงที่มันแสดงอยู่เบื้องหน้าด้วยปัญญาของเราเถิด..

วันที่ 5 มกราคม 2559 โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง