นรก…ขุมสี่

นรก…ขุมสี่

1606
0
แบ่งปัน

ขุมที่ 4 นี้ เป็นนรกขุมที่รองรับพวกทำบาปผิดศีลข้อ 4 คือพวกชอบพูดโกหก มดเท็จ คือในมหานรกทั้งแปดขุมนี้ สัตว์นรกที่ตกเข้ามาเสวยกรรมนี้ 

เป็นพวกที่กระทำอยู่เนืองๆ จนเป็นนิสัย แก้ยาก และตัวตนจัด ดื้อจัด เอาความรู้สึกความคิดตัวเองเป็นใหญ่ ทำบาปอกุศลด้วยใจที่ไม่ละอายต่อบาปเลย 

ทำจนเป็นความเคยชิน พอกายแตกปั๊บ วิญญาณพุ่งโด่งข้ามยมโลก 320 ขุม ผ่านขุมบริวาร อีก 128 ขุม เรียกว่า ไม่มีใครไปกวักมือเรียกกันเลย พุ่งตรงมาหล่นตุ๊บๆๆๆ

ตามแต่ละความชอบใจที่เคยชิน ใครเคยชินอะไรน้ำหนักใจไปทางไหน ขุมนั้นก็ดึงดูดตัวไปทำงานด้วยกันก่อน นรกขุมที่ 4 นี้ เป็นนรก ชื่อดอกบัวไฟ หรือเรียกกันว่า โรรุวะ มหานรก

เป็นนรกที่เต็มไปด้วยเสียงร้องครวญคราง เป็นนรกที่เต็มไปด้วยเสียงร้องครวญคราง ที่จริงมันก็ร้องกันครวญครางโหยหวลกันทุกขุมนั่นแหละ

แต่ขุมนี้เวทนาแรงกล้ากว่า เพราะมันต้องโดนเผาอยู่ตลอดเวลาโดยที่ร่างกายไม่สลายหรือตายไป สัตว์นรกขุมนี้ จะโดนนายนิรบาลจับโยนลงไปยังดอกบัวเหล็ก

ที่เปิดกลีบบัวรอรับอ้าอยู่ สัตว์นรกพอตกลงไปก็จะคลานหนี แต่ขาจะโดนยึดและจมลงไปในเนื้อของดอกบัว มือที่ ยันตัวไว้ก็จมลงไปประมาณข้อมือ

พอยิ่งดิ้น ลำตัวก็ยิ่งราบไปกับพื้นดอกบัว จนปลายคางจมลงไปโดนยึดหัวตรึงไว้ไม่ให้ดิ้น สัตว์นรกบางตัวพยายามดิ้นหนี ตัวก็จะยกลอยขึ้นมา

แต่มือที่จมไปไปแค่ข้อ และเท้าที่จมไปแค่ข้อเท้า มันยกไม่หลุดออกมา คราวนี้ คางก็ติด มือก็ติด เท้าก็ติด และมันจะติดอยู่ท่าไหนท่านั้นตลอดชั่วอายุของกรรมที่ต้องเสวยวิบาก
คือ 4,000 ปีนรก เมื่อสัตว์นรกดิ้นไปดิ้นมาเพื่อให้หลุดจาก พื้นดอกบัว

เปลวไฟนรกอันร้อนแรงก็ปรากฏขึ้น มันเผาสัตว์นรกจนร้อนรนดิ้นทุรนทุราย
แต่หนีไปไหนก็ไม่ได้ มือและขามันโดนตรึงอยู่ ไฟนรกจะแลบเข้าไปในหูซ้ายทะลุหูขวา บางก็แลบออกหูออกตา แลบออกไปทางจมูก

สัตว์นรกร้อนรนบิดตัวส่ายไปมาร้อยครวญครางในความปวดแสบแผดเผา ไฟนรกเผาดอกบัวเหล็กจนแดงเป็นเพลิงเหล็ก มือก็ถอนไม่ได้ ขาก็ถอนไม่ได้ ตายก็ไม่ตาย

เสียงร้อนกรี๊ดดดด โหยหวลกรีดร้อง ดังลั่นระงมทั่วขุมนรก เหล่าสัตว์หน้าตาประหลาด บินไปมา ลงโฉบกระชาก รุมกัดฉีกกินเนื้อ ที่ปริแตกเพราะความร้อน

โดนเผาจนเนื้อปริแตก จนบิดตัวดิ้นรนอย่างทุรนทุราย ซ๊ายังโดนกัดกระชากเนื้ออันร้อนฉ่านั้นอีก หนีก็หนีไม่ได้ ตายก็ตายไม่ได้

เนื้อที่โดนดึงกระชากโดนกินไป เนื้อใหม่ก็ก่อตัวขึ้นมารับความร้อนที่แผดเผาต่อ เสียงกรีดร้องอันโหยหวลและครวญคราง ไม่เคยขาดไปจากขุมนี้

สัตว์นรกต้องทนทรมานอยู่อย่างนั้น 4,000 ปี หนึ่งวันของที่นี่ เท่ากับ 576 ล้านปีในโลกมนุษย์ ผู้ที่โชคดีได้รับเชิญมาเที่ยวมาพักมานอนเล่นที่นี่

ใช้วิธี โกหกมดเท็จให้คนอื่นต้องชิบหาย ยิ่งทำกับแผ่นดินด้วยละก็ แค่ครั้งเดียวก็เป็นกรรมที่ต้องอยู่ยาว การโกหกคนทั้งชาติ

ใส่ความทำให้ผู้คนเกลียดชังกัน ทะเลาะกัน แบ่งฝักแบ่งฝ่าย เอาเรื่องที่ไม่จริงไปโพทนา หาความไม่จริงใส่ร้ายผู้อื่น ยิ่งถ้าเป็นอริยสงฆ์ด้วย แค่ครั้งเดียว นรกขุมนี้เรียกหาทันที

ขุมนี้ ลงกันเยอะ โปรดจำไว้ด้วยเด้อ ชื่อขุมว่า นรก ดอกบัวไฟ พวกนักการเมือง พวกประท้วง พวกแบ่งแยกฝ่าย พวกแฮกันไปตามลูกพี่ โดยไม่รู้อะไรถูกผิด

ร่วมกันกับอีกฝ่าย ใส่ร้ายอีกฝ่าย นรกขุมนี้ จองตัวหมด สรุปแล้ว หากโกหกเป็นนิสัย โกหกจนเคยชิน และคำโกหกนั้นทำให้ผู้อื่นเดือดร้อน

ท่านได้ไปพักผ่อนหย่อนใจ ในมหาขุมนรกแห่งดอกบัวไฟแห่งนี้แน่ๆ นี่เป็นขุมที่ 4 มีอายุ 4,000 ปีนรก 1 วันของที่นั้น เท่ากับ 576 ล้านปีของบ้านเรา ยาวนานเท่าไหร่ก็ลองคูณกันดู คุคุคุ

คืนนี้จบแค่นี้ สำหรับมหานรก ขุมที่ 4 ใครไปมั่งยกมือขึ้น….. นี่ไม่มีใครคิดไปเลยรึ ขุมนี้ เห่ยยยยๆๆๆๆ ขุมนี้ เพื่อนเยอะ เด้อ

เป็นขุมที่มาร่วมชุมชุมกันมาสุดๆ เพราะสันดานมันมีกันทุกคน คุคึคุ ดอกใครดอกมันเลยนะ ตายปุ๊บ ดอกบัวเหล็กบานปั๊บ มันบานรอท่าไว้เลย คึคึคึ

<< ลูกศิษย์ : เลิกแล้ว อะ ใครที่ ไม่รู้ เขาคงไม่เชื่อ เนอะ ว่ามันมีจริงๆๆ

>> พระอาจารย์ : มีจริงจริ๊ง ข้ายืนยันให้ คึคึ คงคิดว่าข้าคุยเล่นมั้ง แต่นรก คึคึ ไม่มีใครกลัว ที่ไม่กลัวเพราะมันคิดว่า ตัวเองไม่ตาย คึคึ

มันเลยใช้ชีวิตอยู่อย่างประมาท ที่สำคัญ มันไม่เคยได้ฟังธรรมเรื่องนรก และคิดว่า พวกนี้เหลวไหล มันไม่มีจริง คิคิคิคิ คิดอย่างนั้นก็ได้ ไม่พริอๆๆๆๆๆ

<< ลูกศิษย์ : จริงๆ อยากนิมนต์เทศน์ เรื่องทำแท้ง ด้วย แหละคะ

>> พระอาจารย์ : เรื่องทำแท้ง ใครทำแท้ง ลงขุมแรกเลยจ้า คึคึ แต่ทำไปแล้วและมามีสติระลึกได้ ทำแต่กุศลและประคองใจถูก

แม้ต้องรับวิบาก แต่อาจไม่ต้องไปนรก มันมีวิธีอีก สำคัญอยู่ที่ใจเราตัวเดียว เรื่องนรกนี้ คนมันห่างเหินไปมาก ทั้งๆ ที่ทุกชาติ เขาก็มีเรื่องนรกกันทั้งนั้

คนมันประมาทกันเอง พระพุทธองค์เจ้าก็ทรงแสดง และทรงกล่าวถึงบ่อย เพียงแต่เราไม่กลัว เกรงชั่วละอายบาป กันเท่านั้น

เราเพลินกับความสุข จนลืมระลึกถึงว่า วันหนึ่งเราต้องจากโลกนี้ไปอย่างไม่หวลกลับ เราไม่ได้อยู่ยืนยาวอะไรเลย ยิ่งคนอายุถึง 50 ปี

มันจะรู้สึกเลย ว่า…เวลาที่ผ่านมาและจะมีต่อไปทำไมมันช่างสั้นแท้ แล้วใยเราจึงมัวแต่ประมาทใจอยู่ คึคึคึ คนมันคิดกันไม่ได้เอง ตัวใครตัวมันเด้อ…พี่น้อง

ทุกวันนี้ ที่เราโดนบีบคั้น มันก็นรกพอทนกันอยู่แล้ว เพียงแต่สีทนได้.. ตอนตายไปแล้ว สีเอ๋ย…มันแสนจะทนเชียวละ สีถลอกแน่เลย คิคิคิ คืนนี้หวัดดี หนาวไม่มาก แค่ 12 องศา คึคึคึ

พระธรรมเทศนา ณ วันที่ 21 ธันวาคม 2556 โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง