ห้ามไม่ได้ใจมันชอบโพล่งคำหยาบๆ

**** “ห้ามไม่ได้ใจมันชอบโพล่งคำหยาบๆ” ****

ขอสาธุคุณให้มีแต่ความสุขความเจริญ…

มีไอ้น้องคนหนึ่ง มันเป็นนักปฏิบัติมากราบข้า

กราบแล้วก้มหน้านิ่ง ข้าจึงแกล้งถามว่า

ด่าแม่ข้าทำควยอะไร..!

มันตกใจหน้าซีดเผือด ก้มลงกราบอีก บอกว่า ผมห้ามมันไม่ได้ๆๆๆ

ข้าหัวเราะ บอกว่าข้าแกล้งพูดเท่านั้น

มันถามว่ารู้ได้ไง

ข้าบอกว่า กูก็เคยเป็น หนักกว่าแกอีก คุคุคุ

มันถามว่าช่วยผมด้วยครับพระอาจารย์ ผมจะทำยังไงดี ผมกลัวบาปกรรม

ข้าก็บอกว่า แกก็ปล่อยให้มันด่าแม่ข้าซิ ไปห้ามมันทำไมให้ทุกข์ใจ ข้าไม่ได้ทุกข์กับแกด้วยซะหน่อย

มันจ้องหน้าข้า ซักพักมันก็ยิ้มและบอกว่า

ใช่ครับๆๆๆ มันเบาบางลงแล้ว ผมรู้สึกได้

มันยังฝากบอกมาด้วยว่า …เอ่อ..เอ่อ..,,!!

เอ่อ..อะไร มันฝากบอกว่าไง ว่ามาข้ารับได้ๆๆ

เจ้าหนุ่มก้มหน้ามองพื้นและบอกเบาๆว่า…

ไอ้เหี้ย..ไอ้ส้นตีน ไอ้หัวควย ไอ้ไล้น ไอ้ธรรมกะบ้า

กูไม่ด่ามึงก็ได้ ไอ้เหี้ยๆๆๆ ไอ้สัตว์ๆๆๆ ไอ้ควยๆๆๆ

ตอนนี้..มันยังด่าอยู่เลยครับ แต่ผมสบายใจแล้วครับ

ข้าเอาผ้ามาซับเหงื่อ..บอกว่า เออๆๆข้ารับได้..ไอ้เย๊ดเข้ ..!!

ธรรมวันนี้ดูเหมือนจะโดนต่อมใครหลายๆคน

มีน้องๆถามมานานแล้ว แต่ไม่ค่อยได้เอ่ยถึงเกี่ยวกับเรื่องนี้

ข้ามักเลยไปธรรมตัวอื่นซะก่อน

อาการพวกนี้ บางคนตำหนิตนเองว่า คงเป็นคนเลว

จริงๆแล้วไม่ใช่หรอกนะ

ส่วนคนที่ไม่ปรุงนั้น ไม่ใช่ว่าเขาจะไม่มี

เป็นแต่เพียง สิ่งเหล่านี้ มันยังใช้ก้อนเนื้อร่วมกันอยู่ อย่างไม่หนักไปทางด้านใดด้านหนึ่งเท่านั้น

หากมีสติและปัญญาบังเกิดขึ้น

มันก็จะเห็นสิ่งที่ปรุงขึ้นมาได้ชัด

มันชัดเพราะตัวยึดมันยึดสิ่งหนึ่ง และข่มอีกสิ่งหนึ่ง

ถึงจุดหนึ่ง มันก็แตก แตกแล้วสติดันไประลึกได้

เมื่อระลึกได้ ปัญญาที่มีกำลังไม่เพียงพอ

มันก็จะไปทึกทักเอาเองว่า “กูเป็น”

มีพระท่านวิตกบอกมาว่า ท่านก็เป็น

การเป็นเช่นนี้ เราจะมีผลแห่งกรรมเกิดขึ้นกับเราไหม ท่านอยากรู้

ข้าจึงบอกไปว่า หากเราฝันว่า ด่าแม่พระอรหันต์ หรือทุบตีพระอรหันต์ในฝัน

เช่นนี้ เราจะเป็นบาปต้องรับกรรมไหม..

ท่านก้มหน้าตรึกอยู่นาน

ข้าจึงถามว่า เราห้ามฝันได้ไหม…

ท่านบอกบอกว่าห้ามไม่ได้

เมื่อห้ามไม่ได้ มันจะมีผลกับใจเราไหม…

ท่านจึงยิ้มออกมาได้ และตอบว่า ไม่มีผล

อาการที่โพล่งขึ้นมาในใจ เราบังคับมันไม่ได้ก็เช่นกัน มันไม่มีผลต่อวิบากกรรม

ถามว่า ไม่มีกรรมเลยหรือ มันก็มี แต่มันเป็นกรรมที่ไม่ครบเหตุปัจจัย

เมื่อไม่ครบเหตุปัจจัย วิบากกรรมเช่นนี้ เจ้าของมันก็ต้านได้ อย่างดี ใครมองหน้าเรา เขาก็ด่าแม่โดยที่เรา ไม่รู้ตัวและรู้สึกรู้สาเช่นกัน

วิบากพวกนี้ หากเกิดกับใจเรา ขอให้เรา พึงมีสติและสัมปชัญญะ

ปลดปล่อยความเป็นโลกสวยของเราออกไป

ให้มีสัมปชัญญะระลึกไว้ว่า มันเป็นของมันเป็นธรรมดา เมื่อข่มไม่ได้ ก็พึงปล่อยมันออกมา

ปล่อยให้เต็มที่ ปล่อยให้หมดคอกไม่ต้องไปข่มมัน มันไม่เป็นบาปกรรมอะไร

เมื่อรู้เท่าทัน ไม่ใหลลงไปในกระแสแห่งมัน ไม่นาน อาการเหล่านี้ก็จะทุเลาเบาบางลงไป

ไม่มีอะไร มันเป็นธรรมชาติที่ทุกคนต้องเป็น โดยเฉพาะ พวกที่หนักมาทางโทสะจริตและ พุทธจริต

เอาเป็นว่า สบายใจได้ ไม่ต้องวิตกกังวลอะไร

มานั่งจ้องหน้าด่าแม่ข้าก็ได้ ข้ายินดีให้ปล่อยของ

หูข้าตึง ไม่ค่อยได้ยินอะไรที่พวกมานั่งด่าแม่ในใจอยู่แล้ว

เราจะได้สบายใจ แล้วค่อยมาเจอกัน..

พระธรรมเทศนา ณ วันที่ 15 กันยายน 2559 โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง