เช้านี้ ณ แม่สาย

เช้านี้ ณ แม่สาย

246
0
แบ่งปัน

*** “เช้านี้ ณ แม่สาย” ***

เวลานั้นไม่ได้มีล้ออะไร แต่มันหมุนวนไปไม่มีหยุด ใคร…จะหยุดเวลา หยุดทุกอย่างให้คงที่ให้นิ่งตามใจตน

เราเคยผ่านอายุ 15 วัยสวยใส หลายคนวงล้อชีวิตหมุนไปสู่วัน 50 กินระยะทางครึ่งร้อยไปแล้ว

หน้าตาในทุ่งหญ้าแห่งวงหน้าในวัย 50 กับสภาพที่เคยเยาวัยที่กำลังอยู่ในความฝันของ 15 มันช่างแตกต่างกัน

แต่ผู้คนทั้งหลาย ไม่มีใครเห็นความแตกต่าง…

เราเถียงกันเลือดสาดทีเดียวว่ามันแตกต่าง ห่างไกลกันไปมาก

เมื่อก่อนหน้าใสวัยร่าเริง วันนี้กระบาลเถิกเหนียงยาน กร้านยังกะหนังล้อรถสิบล้อสอยยางมะตอย

วัย 15 ยิ้มเต่งตึงบานสะพรั่ง วัย 50 รอยตีนยับย่นเดินกันเต็มหน้าไม่กล้าใช้ครีม ถ้าเอาคีมมาดึงให้มันตึงนี่ ยังพอว่า

แต่เราก็ไม่สะดุ้ง อยู่กับมันได้ แม้จะดูกระจกอยู่ทุกวันก็ไม่รู้สึกเปลี่ยนแปลงอะไรไป

มันเปลี่ยนไปแล้วแต่เราไม่รู้ เราแค่รู้เลื่อนลอยคว้าอะไรไม่ได้ว่ามันไม่เปลี่ยน

หากรู้ว่ามันเปลี่ยนจริง เราคงทนกับหน้าตัวเองไม่ได้ ดั่งตาลุงที่ไม่อยากทนหน้าเมียตน จึงมีเมียน้อยไป

ลองในวัย 15 มองกระจกเช้าขึ้นมา เห็นหน้าตนในวัย 50 ซิ

มันจะร้องจ๊ากกก.ก แหกปากลั่นรับไม่ได้กับหน้าใหม่ในวัย 50 ของตน ที่มันเปลี่ยนแปลงไป ทั้งๆที่เป็นหน้ามัน แต่เสือกมาไวในวัยเยา 15

นั่นแหละ..ความเปลี่ยนแปลงมันเกิดตลอดเวลา แต่เรามองมันไม่เห็น

หากใครเห็นความเปลี่ยนแปลง และอยู่กับมันได้ การเกิดมาในโลกนี้ เราจะมีความสุข ที่เห็นธรรมดาของมัน

แต่ไอ้ที่ปากบอกยอมรับได้ๆๆๆนั้น มันเปลี่ยนแปลงเหมือนกัน แต่เจ้าของไม่รู้ว่ามันเปลี่ยนแปลง

เมื่อไม่รู้ ใจมันก็ไม่สะดุ้ง มันไม่กลัวกับการเปลี่ยนแปลง

รู้ว่าโลกนี้เปลี่ยนแปลงตามความเป็นจริงแล้วอยู่กับมันด้วยความเข้าใจในธรรมดา

กับอยู่ไปเหมือนจะรู้ว่ามันเปลี่ยนแปลงไป ไม่รู้สึกเป็นอย่างไรกับการเปลี่ยนแปลง

การมีชีวิตย่อมแตกต่างกัน..

สรรพสิ่งย่อมเปลี่ยนแปลง ไม่มีอะไรคงทน เมื่อถึงเวลาอะไรๆเปลี่ยนแปลงไม่ได้ดั่งใจตน มึง..อย่าเสียใจซิ.!!

พระธรรมเทศนา วันที่ 25 สิงหาคม 2562

โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง