เกิดมาอย่าอ่อนแอ แพ้ใจตนเอง

เกิดมาอย่าอ่อนแอ แพ้ใจตนเอง

277
0
แบ่งปัน

*** “เกิดมาอย่าอ่อนแอ แพ้ใจตนเอง” ***

เมื่อไหร่ที่เจ้าล้มลงเพราะพิษไข้

พิษไข้จะเข้ามารุม กระทืบเจ้า

เมื่อไหร่ที่เจ้าอ่อนแอ

ความพ่ายแพ้จะมาเป็นสหายเจ้า

เมื่อไหร่ที่เจ้าเพ่งโทษผู้อื่น

มารแห่งความหลงจะมาครอบครองเจ้า

เมื่อไหร่ที่เจ้าเศร้า

ความเดียวดายจะกอดคอเจ้าให้จมลงไปในห้วงทุกข์

เมื่อใหร่ที่เจ้าโอหัง

ตัวตนเจ้าจะทำลายเจ้าให้หมดสิ้นค่า

บางครั้ง…ขี้หมามันก็บ่งบอกสถานะภาพว่า อย่าเหยียบมานะ

บางครั้ง…คนเหี้ยๆก็บ่งบอกสถานะภาพว่า อย่ามาคบกุนะกุมันเหี้ย เหมือนขี้หมามันประกาศตัว

บางครั้ง…สิ่งร้ายๆที่เราไม่ชอบใจ มันก็ช่วยบอกพฤติกรรมของมันให้เราถอยๆออกห่าง

บางครั้ง…กุมันเหี้ยอย่างที่มึงเห็นจริง แต่มึงคงลืมร้อยครั้งที่เคยดีกะมึง ใครกันที่เหี้ย

บางครั้ง…ความดีที่สุดก็คือต้องแสดงพฤติกรรมหลอกลวง เพื่อให้มึงดูว่ากุเป็นคนดีจริงๆนะเออ

บางครั้ง…ก็ต้องหลอกตัวเอง เพื่อให้โลกรู้ว่ากุเองก็ยังมีชีวิตอย่างที่โลกต้องการ

บางครั้ง…ท้อใจกับความดี ลองเหี้ยๆดูบ้างก็ได้เผื่อจะได้ถูกใจพวกดีๆที่อำพรางตัวอย่างเหี้ยๆ

บางครั้ง…ต้องเกาหัว ทั้งที่ปวดตีนด้วยความมึนงงในพฤติกรรมของจอมอำพราง

บางครั้ง…มีอีกหลายครั้งไม่มีที่สิ้นสุดแห่งกาลเวลาของคำว่า บางครั้ง..!!

ผู้มีโอกาสได้ฝึกตน ย่อมยิ่งใหญ่ในใจตน

วันที่ต้องเผชิญ..
อะไรๆก็พอจะผ่านได้พอสบายๆ

ผู้ที่เคยเดินบนหนทางที่ยากลำบาก
ย่อมเดินสบาย เมื่อชีวิตต้องเผชิญกับหนทางที่ยากลำบาก

ผู้ที่เดินแต่หนทางสบาย ต้องเดินอย่างยากลำบาก เมื่อต้องเผชิญกับหนทางที่ยากลำบาก

โซ่ตรวนคล้องชีวิต สำหรับบางคน มันคือสร้อยคอทองคำที่น่าแสนเสน่ห์หา

ลูก ครอบครัวและชีวิต ลองค้นหา มันคือสร้อยคอล้ำค่าหรือโซ่ตรวน

วันที่ตายจาก เราไปคนเดียว
วันที่เกิดมา เรามาคนเดียว

บุญและกุศลที่เราสร้างไว้ตอนมีชีวิตเท่านั้นเพื่อนเอ๋ย มันเป็นเสบียงให้เราได้ออกเดินทางต่อไปได้

ไม่มีสัตว์ตัวไหนคิดได้ ว่าตนต้องตายจากโลกนี้
มีแต่มนุษย์เราเท่านั้น ที่รู้จักความตาย

ก่อนตาย..พึงสร้างบุญกุศลไว้ให้ใจตนเองเท่าที่พอกำลังมี

พระธรรมเทศนาวันที่ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2563

โดยพระอาจารย์ ธรรมกะ บุญญพลัง