ยึดนัก ก็บ้า

*** “ยึดนัก ก็บ้า” ***

ขอให้มีแต่ความสุขความเจริญ

เด็กๆนั้นมีพัฒนาการของความเป็นเด็ก

ยุคนี้ เด็กหลายคนเก่งจนน่าทึ่ง

ความน่าทึ่งนั้น ก็ต้องมีการพัฒนาควบคู่ไปด้วยให้สมวัยเด็ก

เด็กบางคน เก่งจนน่าทึ่ง

แต่ความน่าทึ่งนั้น ใช้งานอะไรไม่ได้ เมื่อกาลผ่านไป

เพราะผู้ใหญ่ไม่ชี้สอนให้เขารู้ตัว

ว่าไอ้ความเก่งจนน่าทึ่งนั้น มันล้าหลังไปแล้ว

โตเป็นควายแล้ว ไม่ใช่ภูมิใจอยู่แต่ความน่าทึ่งนั้นจนทิ้งไม่ลง

เด็กโตไม่ได้ แม้อายุมากแล้วก็ยังเป็นเด็ก

เด็กบางคนมีหน้าที่อาชีพการงานที่สูงส่ง แต่มันก็ยังเป็นเด็ก

เด็กบางคน มีหัวหงอกขาว ตาฟ้าฟาง แต่ความเป็นเด็ก ความคิดแบบเด็กๆไม่เคยจางหาย

ผู้ใหญ่นั้น เขามีปัญญา ตื่นรู้ขึ้นมาตามความเป็นจริง

โตได้แล้วอย่าจมอยู่กับความคิดแบบเด็กๆ

อยู่กับความจริงว่ามึงแก่แล้วไม่ใช่เด็กๆ
ที่จะยึดนั่น นู่น นี่ จนเป็นบ้าเป็นหลังไม่ฟังใคร

ขอให้ใช้ชีวิตไม่ขาดทุนที่เกิดมา

บางคน..ศึกษาธรรมมาก…ก็บ้าธรรม

บางคน..ปฏิบัติธรรมมาก…ก็บ้าปฏิบัติ

บางคน..ต้องมีเหตุมีผล…ก็บ้าเหตุบ้าผล

บางคน..ต้องถูกต้อง…ก็บ้าแต่ความถูก

บางคน..เป็นคนดี…ก็บ้าแต่ความดี

บางคน..รู้มาก…ก็บ้าแต่สิ่งที่ตนรู้

เอาให้มันพอดีๆ อย่าบ้ากับมันจนเกินพอดี

ชีวิตจะได้มีช่องทางออกให้เราและผู้อื่น ได้ไปมาหาสู่กันได้บ้าง

ตื่นขึ้นมาจากสิ่งที่แช่อยู่เดิมๆ
กรอบแห่งความภูมิใจ
บางอย่างมันก็ใช้ไม่ได้
กับห้วงกาลเวลาที่มันผ่านไป

มองความจริงให้เห็น
และพยายามอยู่กับความเป็นจริง

ด้วยการลดในความยึดมั่นถือมันในตัวในตน
ที่ตนเห็นว่าถูกทุกเรื่องซะบ้าง..!!

พระธรรมเทศนาวันที่ 13 ธันวาคม พ.ศ. 2561

โดยพระอาจารย์ ธรรมกะ บุญญพลัง