ฝรั่ง: ไอเอาขี้ไปเทเรียบร้อยแล้ว บอกเคล็ดวิชา มาให้ไอได้เลย ทำไง ถึงเกิดมา หล่อรวย.. อะฮ้า…
พอจ: แกก็นึกถึงความภูมิใจที่แกได้เทขี้ ให้คนอื่นทุกวันนี้แหละ เป็นกำลังใจ.. และต่อไป แกก็คิดอย่างงี้ว่า ฉันจะไม่ทำชั่ว ทำแต่ความดี และจะรักษากำลังใจแห่งความดีนี้ไว้ ไปทุกวัน จนกว่าจะตาย ตายเมื่อไหร่ ฉันขอเกิดเป็นคนหล่อๆรวยๆเจ๋งๆ พยายามละอายใจในความทำชั่วทุกอย่าง ยิ้มเข้าไว้ อย่าทำหน้าแบบหมาดมตูดแมว..!!
ฝรั่ง: คิดแค่นี้เองรึ แล้วไอจะเชื่อได้ไง มันเหมือนหลอกเด็กยังไงไม่รู้..!!
พอจ: อ้าวววว….หลอกได้ไง คำภีร์ทางพุทธเขาว่ามา ข้าไม่ได้คิดเองนี่หว่า ข้าแค่ย่อและแปลออกมาให้แกฟังง่าย ดันดูเป็นของหลอกเด็ก ไอ้ด๊อกเอ๊ย..!!
ฝรั่ง: โปรดเติม เตอร์ ด้วย..!! แล้วถ้ายังไปเกิดเป็นหมาอีกละ รับประกันได้ไง
พอจ: แกก็ค่อยหาทางมากัดน่องข้าก็แล้วกัน ข้ายอมให้แกกัด หรือแกจะกัดล่วงหน้าตอนนี้เลยก็ได้ เอ้า..เอาตรงเนื้อนะ โดนกระดูกเดี๋ยวฟันหัก.!!
ฝรั่ง: จะบ้าแล้ว สามลิตร ตลก.. ไร้เหตุผล จะให้ไอกัดน่องตอนนี้ ไอไม่ใช่หมาซักหน่อย สามลิตร อธิบายเหตุมาซิ ว่าคิดเช่นนี้ มันจะเป็นอย่างสามลิตรว่าได้ยังไง ไอซีเรียสนะ เป็นเคล็ดวิชาที่น่าสนที่สุดของพุทธศาสนา..
พอจ: พ่อแกซิ..!! เรื่องแบบนี้เสือกน่าสน
ฝรั่ง: อ้าววววว…ใครบ้าง ไม่อยากหล่อ ไม่อยากรวย มีแต่สามลิตรนั่นแหละ ขวางโลก ว่ามาเลย อยากฟังๆๆๆๆ
พอจ: ก็ข้าอธิบายแกเข้าใจแล้วไม่ใช่รึ ว่าพลังงานหรือวิญญาณที่ออกไปจากกาย มันไม่มีสมอง มีแต่ความทรงจำ จะไปบังคับบัญชามันให้ได้ดั่งใจไม่ได้ เมื่อแกรู้อยู่อย่างนี้ แกก็ต้องปลูกความคิดเสียใหม่ ให้เกิดความทรงจำขึ้นมา ย้ำมันลงไปทุกวัน ให้สมองที่มีตอนนี้ สั่งสมความทรงจำให้มันชิน สำคัญอยู่ที่แกต้องไม่ทำชั่ว แกต้องมีศีลเป็นข้อระวัง เมื่อชั่วไม่ แกก็มีแต่ความดี แกก็ไม่ต้องไปหนักใจหรือเกิดความทุกข์วุ่นวาย กับอะไรมากมาย
คนทำดีมีศีล ก็มีแต่ความสุข แกคิดย้ำว่า เกิดต่อไปในภายภาคหน้า หากมันมีจริง ก็ขอให้หล่อ ขอให้รวย คิดถี่ๆย้ำๆทุกวัน แกตายเมื่อไหร่ ความทรงจำอันนี้ มันจะนำพาแกไปเลือกสรร พ่อแม่ใหม่ ที่ มันสวย ที่มันหล่อ ที่มันรวย แม้จะไม่มีสมองนำ แต่ความทรงจำอันแรงกล้ามันมี สสารหรือพลังงานวิญญาณ เมื่อจำสภาวะเคยชินแห่งความทรงจำไว้อย่างไร มันก็จะส่งผลไป ตามโปรแกรมนั้น
เหมือนแกเอาเมล็ดองุ่นมาปลูก เมล็ดมันก็ย่อมมีความทรงจำ ตามพันธุกรรม จะหวาน จะหอม หรือเคยเป็นโรคอะไร มันมีหน่วยความทรงจำเก็บไว้หมด ในกระบวนการแห่งยีนส์ในพันธุกรรม แกก็ได้องุ่นตามพันธุ์ที่แกต้องการ ของเดิมๆเคยหวาน งอกมาใหม่ มันก็หวาน ของเดิมๆเปรี้ยว งอกมาใหม่มันก็เปรี้ยว
อาจมีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย ไปตามเหตุปัจจัย เมล็ดพันธุ์นั้นก็คือเผ่าพันธุ์ มันเป็นสสารบอด ไม่รู้เจ็บปวด นึกคิด แต่ก็มีสัญชาติญาณ เหมือนสสาร หรือพลังงานวิญญาณชั้นสูง ที่มีวิวัฒนาการ แต่พลังงานและสสารเหล่านี้ ต่างก็แยกแยะถูกผิดไม่ออก
เพราะมันเป็นอาการอย่างหนึ่ง ที่เป็นโปรแกรม ตามธรรมชาติ ไม่มีใครไปเป็นเจ้าของ เรียกว่าพวก วิญญาณบอด และภวังค์วิญญาณ ส่วนสัตว์ที่ มีเลือดเนื้อ อย่างเราๆ เรียกว่า วิถีวิญญาณ มันมีรหัสของมัน แล้วข้าจะค่อยอธิบายแก พ่อด๊อกเตอร์ นักฟิสิกส์..!!
ฝรั่ง: โอโห้….ส า ม ลิ ต ร พูดได้เจ๋งมากๆ นี่มันเป็นเรื่องกระบวนการ ทางชีวภาพ ที่ไอสอนเลยนะ แต่มันไม่ละเอียดอย่างนี้ นี่มันมีกระบวนการแห่งพลังงานจิต เป็นหน่วยประกอบ โหยยยย…สามลิตรไปรู้เรื่องเหล่านี้มาจากไหน ทำไมไม่เขียนเป็นตำราขาย..
พอจ: ข้ารู้มาจาก ศาสดา ผู้เป็นพระพุทธเจ้าของข้า ผ่านครูบาอาจารย์ถ่ายถอด สืบๆกันมาเป็นทอดๆ..
ฝรั่ง: ศาสดาของสามลิตร เก่งขนาดนี้เชียวรึ นั่นมันคนสมัยโบราณ ผ่านมาตั้ง 2,500 กว่าปีแล้วนี่ จะฉลาดได้ขนาดนั้นเชียวรึ
พอจ: แกกำลังดูถูกภูมิปัญญาคนโบราณ จะฉลาดหรือไม่ฉลาด จะยุคนี้หรือยุคเก่า มนุษย์ทุกคนก็ต้องมีความทุกข์ จากการ พราก ความเจ็บป่วย ความแก่ และความตาย
