ฝรั่งที่มาอยู่ศึกษาธรรมบอกกับพระอาจารย์ว่า… ไอนี้….อิสระและมีความสุขที่สุด ไปเที่ยวซอกไหนๆในโลกนี้ก็ได้ ได้เดินทางศึกษาธรรมชาติ ศึกษาชีวิตผู้คนและสัตว์ อยากจะทำอะไรก็ได้ เกิดมาเป็นมนุษย์อย่างไอช่างอิสระเสียนี่กระไร ไอชอบความเป็นอิสระ…!!
พระอาจารย์ตอบว่า..
พอจ.: จิ๊บ แกไม่คิดถึงเมียเหรอ
ฝรั่ง: คิดถึงซิ นางไล่ไอออกมา นางต้องทำงาน
พอจ.: แล้วลูกละ คิดถึงไม๊
ฝรั่ง: คิดถึงซิ ไม่คิดถึงลูกถึงเมียก็บ้าแล้ว
พอจ.: เพื่อนล่ะ สัตว์เลี้ยง พ่อแม่ ญาติพี่น้อง บ้าน ที่ทำงาน สิ่งของทั้งหลายที่แกรัก แกจากมาอยู่ที่นี่ แกคิดถึงรึเปล่า
ฝรั่ง: คิดถึงซิ อยากให้พวกเขามาอยู่ มาเที่ยว มาอิสระอย่างไอบ้าง
พอจ.: ถ้าเขาโทรมาบอกว่าลูกแกโดนรถชน ไฟไหม้บ้าน เมียแกนอกใจ พ่อแม่แกโดนทำร้าย สิ่งของที่แกรักมีคนมาทำลายแกจะทำไง..?
ฝรั่ง: อ้าววว…ไอก็ต้องรีบกลับไปเคลียร์ที่เหตุซิ ก็สามลิตร เคยชี้บอกไอไว้ (ฝรั่งเรียกพระอาจารย์ว่า สามลิตร)
พอจ.: แล้วแกจะกลับไปเคลียร์ทำไม ในเมื่อผลมันแสดงออกมาแล้ว ทำไมไม่ช่างมัน
ฝรั่ง: โนววว…นี่มันเรื่องใกล้ตัว ลูกเมียพ่อแม่ บ้าน สิ่งของที่เรารักเราหวง มันหามายาก แม้แต่ญาติที่ดีๆ เราต้องมีเมตตาและใส่ใจ จะไปทอดทิ้งไม่ได้ ทิ้งขว้างช่างมัน ก็เป็นคนเลวนะซิ..!!
พอจ.: แล้วแกอิสระตรงไหน..?
ฝรั่ง: อ่าววววว….!!!!
พอจ.: โน่นก็ห่วง นี่ก็ห่วง แกเอาห่วงมาร้อยเป็นพวงติดไปกับสะเอวของแก แกไปไหนแกก็ลากมันไปด้วย พอแกเพลินแกก็ลืมห่วง พอหมดความเพลิน แกก็มองเห็นห่วงที่สะเอวแก แกจะอยู่ใต้น้ำ บนบก ขั้วโลก หรือบนอากาศ แกไม่เคยทิ้งห่วงเลย แต่แกคิดว่าไม่มีห่วง พอห่วงกระทบตัวแกหน่อย แกถึงได้รู้สึกว่าแกมันมีห่วงเยอะ แกลากห่วงอยู่ทุกวัน แก……อิสระตรงไหน.!!!
ฝรั่ง: ……… !!!!!! ส า ม ลิ ต ร เ อ า กู อีกแล้ว .!!
ฝรั่งที่มาอยู่ศึกษาธรรมบอก
