โดนแช่ง….มีผลหรือไม่

มีพระท่านหนึ่ง ถามมาว่า คำแช่งที่เขาแช่งมา และกำลังเผชิญกับคำแช่งเหล่านั้น มันเป็นจริงรึเปล่า เพราะกำลังเผชิญอยู่ และเราจะแก้อย่างไร.. นี่ท่านถามมา

เที่ยงนี้จึงขอโม้ธรรมในคำถามนี้ซะเลย น่าจะดีนะ เพราะหลายคนคงเคยโดนแช่งชักหักกระดูกอยู่

ตามธรรมชาติแล้ว คำแช่งชักหักกระดูก และใส่เจตนาลงไปว่าขอให้เป็นอย่างนั้น ขอให้เป็นอย่างนี้ มันไม่ได้ดั่งใจดอกท่าน มันเป็นแค่อากาศ ที่มีแต่ความหลงยึดเอาเอง

การที่ท่านประสบทุกข์ภัย จะมีใครแช่งไม่แช่ง มันก็เกิดของมันตามผลแห่งวิบาก อย่างนั้นแหละ ไม่ได้เกิดมาจากการแช่งหรอก

การแช่งนี้ มันเกิดจากโทสะ ของคนที่ขาดปัญญา เป็นผู้ไม่มีศีล เป็นผู้ที่ยึดและมีอุปาทานอันมากหลาย เพราะความไม่ถูกใจ จึงได้แช่งชักหักกระดูกกันขึ้นมา

หากการแช่งที่ใครเขาทำเขาแช่งเป็นจริงดั่งเราคิด เช่นนี้…แก้ง่ายมาก

เมื่อเขาแช่งให้เกิดนั่นเกิดนี่ เราก็ให้คนที่รักเราแช่งทับลงไปซิ ว่าแช่งว่าขออย่าให้มีขออย่าให้เกิด หากทางโน้นศักดิ์สิทธิ์ ทางเราก็ต้องศักดิ์ด้วยเหมือนกัน

ฉะนั้น ไม่ต้องกลัว มันเป็นแค่อาการหลงคิดไปเองว่า….เท่านั้นเอง

การเกิดเภพภัย มันอาศัยวิบากจากกรรมที่ได้กระทำ ไม่ได้เกิดจากวิบากจากปากของใคร ให้เขาแช่งไปเหอะ เหนื่อยเปล่า

การที่เขาแช่ง ขอให้มึงเป็นอย่างนั้น ขอให้มึงเป็นอย่างนี้ ผู้แช่ง..กำลังเป็นอยู่ ไม่ใช่เราเป็น

มนุษย์เราจะหลงและยึดในความรู้สึกว่า เราโดนแช่ง และคงเป็นไปอย่างที่เขาว่า พอเวลาเกิดเรื่องอะไรขึ้นมา ที่หาเหตุไม่ได้ เราก็เลยไปลงตรงเพราะเหตุที่เขาแช่งเรานี่แหละ

คำกล่าวแช่งของพวกทุศีล ไม่ค่อยมีผล ไม่ต้องกลัว แต่คำแช่งของผู้มีสัจจะนี่ซิ น่ากลัว เพราะมีกำลังแห่งจิตที่เป็นสัจจะ มันมาให้ผลเพื่อเร่งวิบากได้

แต่นั่น..เรียกว่าเป็นไปด้วยฤทธิ์ ที่เป็นอภิญญา ผู้ได้อภิญญา ไม่ได้เอาอภิญญาไว้แช่งชักหักกระดูกใคร นี่..มันลึกลงไปเป็นเรื่องของจิตที่ละเอียดลงไปอีก

อ้าว..สัญญานไม่มีน่ะครับ ส่งไม่ไป งั้นขอลาตรงนี้ก่อน

<< สาธุๆๆ

<< สาธุค่ะ

หวัดดีจ้า ดึกไปมั๊ย จะได้เข้า กรรมฐาน วันนี้โม้เรื่องการโดนแช่งทิ้งไว้ในหน้าเพจ โม้ต่อเลยมั๊ย งั้นข้าขอแช่งพวกแกก่อน จะได้มีอันเป็นไปตามความเชื่อ

>> ขอให้มันรวยๆ กันซะให้เข็ด

>> ขอให้มันอย่าได้เจ็บอย่าได้ไข้

>> ขอให้มันสมดั่งความปรารถนาทุกประการ

>> ขอให้มันมีแต่ความอบอุ่นชื่นตาชื่นใจตลอดชีวิต

>> คิดถึงทองขอให้มันได้ทอง

>> ขอให้มันทั้งหลายอย่าได้อับจนนับจากนี้ไป

>> ขอให้มันมีดวงตาเห็นธรรม

>> สิ้นกายเมื่อไหร่ ขออย่าได้ไปผุดไปเกิด ให้ต้องมาทุกข์กายทุกข์ใจอีก นิพพานไปซะ

<< สาธุๆๆๆๆๆ
<< สาธุๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
<< สาธุค๊าาาา
<< เย้ๆๆๆ แช่งเลยๆๆๆชอบบบบๆๆๆๆ

<< คำถาม  :  หนูขอถามค่ะ ว่าพ่อแม่อวยพรให้ลูกเป็นสิ่่งดี แล้วหากพ่อแม่ แช่ง ละคะ???

>>  พระอาจารย์  :  เฮ้ยๆๆๆๆๆ ข้าแช่งอยู่นะเว้ย สาธุกันสนั่นเชียว ใครเคยโดนแช่งมาก่อน ขอให้คำแช่งของข้านี้แรงกว่า ใหญ่กว่า บดบังคำแช่งทั้งหลาย ทำลายแช่งที่ชั่วร้าย ให้มันหมดไป เอาละ แช่งซะ ….จะได้ไม่ต้องกลับมาเกิดให้รกลูกกระตาใครอีก

ข้าเป็นคนถือสัจจะ ตายเป็นตาย ฉะนั้นคำแช่งมันเป็นจริงเชียวน่า..ไม่กลัวเกรงกันรึ ปกตินึกอะไรก็ได้เช่นนั้นอยู่แล้ว เดี๋ยวก็รวยกันตายชัก ทุกข์เพราะติดสบายอีก ไม่กลัวรวยไม่กลัวสบายกันเลยน้อ เจ้าพวกนี้

เรามาว่าถึงการที่พ่อแม่แช่งกันบ้าง พ่อแม่ที่แช่ลูก คนไทยเรากลัวกันหนักหนา ด้วยเพราะว่า หากพ่อแม่แช่ง มันจะหาความเจริญไม่ได้ ตรงนี้ ข้าขอยืนยันให้เลยว่า จริงมั่งไม่จริงมั่ง

ที่ไม่จริงก็คือ ไม่ว่าพ่อแม่จะแช่งชักลูกยังไง มันก็ไม่ได้เป็นไปตามนั้น ที่มันเป็น มันเกิดจากเหตุปัจจัยของลูกเป็นเหตุ เราต้องมาแยกย่อยให้ลึกลงไปอีกตามเหตุปัจจัย อย่าเพิ่งไปเหมารวม ว่าพ่อแม่แช่งแล้วจะเป็นไปตามปาก ดังที่เข้าใจ

ส่วนที่จริงก็คือ เราวิตกและคิดไปเอง ด้วยความพร่องแห่งใจที่หลงหลายๆ  อยู่ ว่าจะเป็นไปตามนั้น ทำให้เกิดวิตกจริตว่านี่คือเรื่องจริง วิบากทุกตัว มันอาศัยเหตุปัจจัยเกิด ไม่ได้อาศัยปากเกิด

หากพ่อแม่เลว ต้องการให้ได้ดั่งใจ จากลูก เมื่อไม่ได้ดั่งใจ ก็แช่งลูก อย่างนี้ ไม่เป็นผล วิบากตกอยู่ที่ผู้เป็นแม่ ตายตอนนั้น จะไปเป็น อสูรกาย หากแช่งลูกอยู่บ่อยๆ ใจพ่อแม่โดนย้อมด้วยโทสะและแช่งชักหักกระดูกลูกบ่อยๆ จนเป็นนิสัยและแก้ยาก

แน่นอนเลยว่า พ่อแม่เหล่านั้น จิตไม่เป็นปกติ มีแต่อารมณ์ยึดอุปาทาน ตายเมื่อไหร่ ย่อมเข้าถึงอบายเป็นที่ไป พ่อแม่ที่เป็นพระอรหันต์ของลูก ย่อมไม่แช่งชักลูก อันเป็นที่รัก นี่เป็นธรรมชาติ พ่อแม่เช่นนี้ที่แช่งลูก แช่งยังไง ก็ไม่มีผลต่อลูก เป็นแค่อารมณ์และสันดานปากพล่อยของพ่อแม่

มีแต่พ่อแม่นั่นแหละ ที่จะทุกข์ใจ เราไม่ต้องกลัว คำแช่งของพ่อแม่ เพราะพ่อแม่แช่งลูกยังไง วิบากกลายเป็นขนมนมเนยหมด ลูกไม่ชิบหายเพราะคำแช่งของพ่อแม่ หากพ่อแม่ดี แต่ลูกเลว และเลวหนัก แม้พ่อแม่จะแช่งหรือไม่แช่ง ลูกมันก็ต้องเผชิญวิบากแห่งความเลวนั้นอยู่แล้ว

ธรรมชาติของความเลวนั้น ย่อมมุ่งไปสู่อบาย ตามกรรมที่ตนเองก่อ ไม่ใช่เป็นไป เพราะคำกล่าวสาปแช่งของพ่อแม่

ลูกที่ดี ย่อมประพฤติตัวให้ดี เพื่อไม่ให้พ่อแม่แช่งได้ เพราะหากพ่อแม่แช่งเมื่อไหร่ มันจะเป็นการย้อมใจพ่อแม่ ให้จิตมันมืดและดำมิด

จิตพ่อแม่ที่มืดและดำมิด เมื่อโดนย้อมบ่อยๆ มันจะเป็นจิตที่เคยชินกับความเป็นเจ้าอารมณ์ ความเป็นเจ้าอารมณ์นี้ ที่พ่อแม่เป็น มันจะทำให้พ่อแม่เรา ดิ่งลงสู่อบาย เราเป็นลูก ก็ยอมๆ ท่านหน่อย ท่านแช่งเท่าไหร่แค่ไหน เราก็ไม่เป็นไรหรอก

เพียงแต่เราอย่าทำให้ท่านต้องแช่งเรา เพราะเรา กำลังทำให้ท่านย้อมใจเพื่อเป็นไปสู่อบาย แต่ถ้าท่านแช่งเป็นสันดานปกติอยู่แล้ว ไม่เป็นไร ยิ้มรับไป ห้ามพ่อห้ามแม่ห้ามยากจะตาย ทิฏฐิต่อลูก มันมีสูงมันไม่ฟังกันอยู่แล้ว เราก็พึงยอมรับคำแช่งมัน

ไม่ต้องกลัวหรือจิตตก ไม่มีผลต่อวิบากที่จะเกิด ตามคำที่พ่อแม่แช่ง หากวิบากมันเกิดตามที่พ่อแม่แช่ง วิบากนั้น เป็นผลจากเหตุที่เรากระทำนั่นแหละ ไม่ได้เกิดจากปากของใคร สำคัญ ใจเรามันดีพอรึยัง

หากคิดว่าเราวางใจได้ดีแล้ว ก็ไม่ต้องกลัว ยังไงหากคำแช่ง เราคิดว่าเป็นจริง เพราะใจเรามันยังไม่ได้รับการอบรม ว่าความจริงเป็นเช่นไร บางคนจิตตก และหวั่นไหว ขอให้วางใจ เมื่อได้อ่านข้อความนี้ เพราะข้ามีศีลบริสุทธิ์กว่าแม่พวกเรา ข้าขอแช่งทับให้เรียบร้อย

หากคำแช่งที่คิดว่าเป็นจริง ของข้าก็จริงเหมือนกัน ขอให้สบายใจได้ บาปบุญเกิดจากการกระทำ ไม่ใช่เกิดจากคำขี้ปากของใคร นรก สวรรค์ มีไว้สำหรับผู้ที่วางใจและอบรมใจ หากไร้การอบรมและดำเนินมาทางชั่ว ใครจะแช่งหรือไม่แช่ง มันก็ไปนรก

หากได้รับการอบรม และดำเนินมาทางดี จะมีใครแช่งหรือไม่แช่ง มันก็ไปสว่างล่ะ การแช่งเป็นอารมณ์ที่เกิดจากโทสะ หากการแช่งเป็นจริง นักการเมืองและคนเลวๆ คงสิ้นซากล้มหายไปจากโลกเกลี้ยง และทุกคนคงสมดั่งความปรารถนาในทุกสิ่ง

หากพ่อแม่เราอวยพร การอวยพรเป็นอารมณ์ ยินดีเบิกบาน น่าจะเป็นกำลังที่ยิ่งใหญ่กว่าการแช่งมากมายนัก แต่ทว่า ทั้งการแช่งและการอวยพร ต่างก็เกิดจากความรู้สึกที่มาจากใจ เหมือนกันทั้งคู่ หากคำแช่งมันเป็นจริง คำอวยพรขอให้เจริญมันก็เป็นจริงเช่นกัน

เรา..เป็นผู้มีปัญญา ขอลองตรองดู ว่าคำแช่งมันจะร้ายแรงเป็นจริง หรือไม่เป็นจริง มันก็เกิดจากใจเจ้าของทั้งสิ้น ขอให้เดินมาทางใจที่มี หิริโอตัปปะเถิด ใจเช่นนี้ ใครแช่งยังไงก็ไม่มีผลกับใจ และกาย ผู้ที่โดนแช่งเลย

กลับกัน…หากเป็นใจที่ชั่วร้าย ขาดสติ อย่าว่าแต่พ่อแม่เลย แม้ไม่มีใครแช่งชัก ใจที่เป็นสัตว์ มันก็ต้องเสวยวิบากทางเลวของมันอยู่แล้ว

คำแช่ง เป็นแค่ความปรารถนาของคนโง่ ที่ทำอะไรไม่ได้แล้ว นอกจากจะพ่นอากาศและเสียงใส่ เรา..อย่าได้มีใจอยากออกไปแช่งชักใครๆ ก็แล้วกัน แช่งเท่าไหร่ เรานั่นแหละ เป็นผู้ชดใช้คำที่แช่งออกไป

คนที่มันเหี้ยยยย ไม่ได้เหี้ยยยย..เพราะโดนพ่อแม่แช่ง มันเหี้ยยยย..เพราะตัวมันเป็น และเป็นเหี้ยยยโดยสันดาน เหี้ยยยย..มันหนังหนา คำแช่งแค่ไหนมันก็ไม่มีผล

พ่อแม่จะแช่งหรือไม่แช่ง ความเหี้ยยย..นั้นนำเราไปสู่อบายภูมิอยู่แล้ว เรา..อย่าเป็นเหี้ยยย….ให้พ่อแม่แช่งก็แล้วกัน

และพึงเริ่มต้นที่เรา….ฝึกใจเราว่าจะไม่ไปแช่งชักหักกระดูกใคร เอาแค่นี้จะทำได้ไหม

ขอให้เราอยู่อย่างสบายใจ อย่าให้ใจดวงนี้ส่งออกไปแช่งใคร ให้ใจต้องสลายเพราะคำแช่ง ที่เกิดจากเจ้าตัว

เรา…..อย่าทำร้ายเรา ด้วยคำแช่งของเรา ที่มีต่อใครๆ

คืนนี้ขอสวัสดี ขอแช่งให้ทุกคน มีแต่ความสุขผุดๆ ทุกๆ คืนวัน หวัดดีจ้า…!!

พระธรรมเทศนา ณ วันที่ 15 กรกฎาคม 2557 โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง