พุทธศาสนาชี้แต่สิ่งที่มองไม่เห็น

ฝรั่งที่มาอยู่ศึกษาธรรมกับพระอาจารย์ได้กล่าวว่า
ฝรั่ง: หลักคำสอนของพุทธศาสนาน่ะดี ตรงและเห็นชัดด้วยความรู้สึก นี่ไอ…ก็มาอยู่เป็นเดือนแล้ว สามลิตรชี้ทุกเรื่องที่ไอถาม แต่ไอว่ามันพิสูจน์อะไรไม่ได้ ไอเอาจากตำราทางพุทธมาถาม มันเป็นตำราของศาสนาสามลิตร สามลิตรก็ตอบได้ซิ..ไหนละ บุญ ไหนละ บาป ไหนละ ผี ไหนละสวรรค์ ไหนละนรก ถ้าต้องรอให้ตายก่อนแล้วได้เจอ มันก็เป็นเรื่องเลื่อนลอยและหลอกเด็ก มองไม่เห็นจับต้องไม่ได้ แค่พูดบอกอย่างนั้น บอกอย่างนี้ มันเป็นแค่เสียงที่พ่นออกมาจากปาก พิสูจน์ออกมาให้เห็นกันชัดๆซิ วันนี้เรามาพิสูจน์คำพูดกัน…..
พอจ.: แกจะพิสูจน์อะไร จิ๊บ..?
ฝรั่ง: ผีไง..!!! เอาออกมาซี่ เรียกมาเลย ไออยากเห็นจะๆ ถ้าเรียกผีออกมาให้ไอเห็นไม่ได้ เลิก….ไอจะไม่ฟังอะไรอีกแล้ว..
พอจ.: ได้ซิจิ๊บ..!!!
ฝรั่ง: แน่นะ.!!! ห้ามเบี๊ยว ห้ามเล่นคำ ห้ามยอกย้อนไออีกนะ….!!
พอจ.: เออ….!!! แกออกไปดูท้องฟ้าซิ..จิ๊บ แกมองเห็นดาวไหม..!!
ฝรั่ง: นี่มันกลางวันจะไปเห็นดาวได้ไง.. แอะๆๆ อย่าเชียวนะสามลิตร ไอรู้ทัน..
พอจ.: แสดงว่า….กลางวัน ดาวมันไม่มี..
ฝรั่ง : ฮื่มมมม…..มีซิ แต่เรามองไม่เห็นต่างหาก
พอจ.: หู๊….ข้าไม่เชื่อ. แกหลอกข้า กลางวันมันจะมีดาวได้ยังไง. 
ฝรั่ง: อ้าววว….ก็เมฆมันบัง แสงมันจ้า จะไปเห็นได้ไง
พอจ.: ก็ตรงโน้นไม่เห็นจะมีเมฆ ท้องฟ้าใสสีฟ้าเข้ม แกมันพูดจาเชื่อไม่ได้ ดาวมันไม่มีซักหน่อย ก็เห็นๆกันอยู่
ฝรั่ง: นี่มันกลางว๊านนนน… สามลิตร ดาวน่ะมันมี แต่เราไม่สามารถมองเห็นได้ ถ้าอยากเห็นต้องไปมองกลางคืนนู้น ส า ม ลิ ต ร..
พอจ.: โอ๊ะ.. กลางคืนมันก็มีดาวซิ ไม่เห็นต้องรอ ข้าเห็นอยู่.. แต่ข้าอยากเห็นตอนนี้ ที่นี่ เดี๋ยวนี้ ไม่งั้น ข้าก็ไม่เชื่อแกละไอ้จิ๊บ..!!
ฝรั่ง: ตกลงนี่..ส า ม ลิ ต ร โง่หรือฉลาดกันแน่ กลางวันมันจะไปเห็นดาวได้ไง ตาเรามองเห็นไม่ได้…
พอจ.: นั่นซิจิ๊บ.. แกยอมรับเองแล้วใช่ไหม ว่าดวงตาคนเรามันมีศักย์ภาพห่วย ดวงดาวมันมี แต่เรามันมองไม่เห็น ผีมันก็มี บาปบุญมันก็มี สวรรค์นรกมันก็มี แต่ตาเรามันเฮงซวย มองไม่เห็นเอง …แกเห็นเสียงข้ารึเปล่า จิ๊บ..!!
ฝรั่ง: หึ.. มองไม่เห็น นี่…จะมาไม้ไหนอีก
พอจ.: แล้วเสียงมีรึเปล่า..
ฝรั่ง: ก็……… มี…
พอจ.: ไหน ถ้ามีเอามาให้ข้าดูซิ..
ฝรั่ง: เชี๊ยส…!!! บ้าแล้ว เสียงมันมองไม่เห็น จะดูได้ไง.
พอจ.: แต่ข้ามองเห็น และเห็นชัดเจน..
ฝรั่ง: โนววว..ไม่เชื่อละ โม้แล้ว ไหน..ชี้ให้ไอเห็นด้วยซิ
พอจ.: นี่ไง.
ฝรั่ง: ไหนๆๆๆ เสียงอยู่ตรงไหน ไม่เห็นมี โห้หหหห สามลิตรขี้โม้
พอจ: แกใช้หูดูซิ อย่าเอาตาดู ไอ้โง่..!! 
ฝรั่ง: ………..!!!!!เยสสส
พอจ.: ไอ้จิ๊บ.. แค่นี้แกยังไม่รู้จักใช้เครื่องมือของความเป็นมนุษย์ให้เป็นเลย ทุกอย่างมันจะต้องประจักษ์ต่อสายตาหรือ ถึงจะเชื่อได้ มันมีช่องทางการเห็นได้อีกหลายช่องทาง และแต่ละช่องทางก็แบ่งละเอียด แยกย่อยกันออกไปอีก ช่องทางมันก็คือช่องทาง ทั้งหมดมันไปรวมอยู่ที่ใจข้างในของแก มันมีตัวรับรู้ทุกอย่างอยู่ในนั้น แก…ศึกษาเรียนรู้ รู้จักใจแกหรือยัง ขนาดเสียงมีอยู่เห็นๆ แกยังไม่รู้จักวิธีมอง แต่ดวงดาวที่แกมองไม่เห็นในกลางวันที่ชัดแจ้ง แกบอกว่ามี. แกขัดแย้งกันในตัว เพราะแกมั่ว ยึดว่าของจริงของแท้จะต้องมีโดยการปรากฏทางลูกตาแก แกต้องเห็นด้วยลูกกระตาแก แกถึงจะเชื่อ แล้วแกเห็นตดข้าไม๊ แกเห็น หวาน เค็ม มัน ไม๊ รึว่าทั้งหลายที่ข้าพูด มันไม่มี จมูกก็เห็นกลิ่น ลิ้นก็เห็นรส กายก็เห็น ร้อนอ่อนแข็ง นี่…ไม่ใช่เอะอะก็ต้องพิสูจน์ๆๆๆๆ นี่…ข้าชี้ให้เห็นตั้งกี่ลูกตาแล้ว ผี เทวดา นรก สวรรค์ บาป บุญ มันมี แต่ต้องใช้ตาที่ละเอียดกว่าลูกตาอันเฮงซวยของแก เข้าไปเห็น แล้วแกจะเห็นโดยไม่ต้องถามข้า ว่ามีหรือไม่มี… ตาแกบอดอยู่ คนตาบอดพูดเท่าไหร่ มันก็มองไม่เห็นสี… ตาแกดี หรือตาแกบอด หือ..ไอ้จิ๊บ
ฝรั่ง: โอวววว…มายก๊อดดดด สามลิตรฟาดไออีกแล้ววววววว.