****** "แผ่นดินเมืองเหนือที่น่าหลงใหล" ******
บ่ายสามแล้ว...ฝนยังพรำอยู่เลยทำอะไรดี
เมื่อสองสามวันก่อน เราขึ้นไปบนดอยอินทนนท์ เป็นครั้งแรกจริงๆที่ข้าได้เดินทางขึ้นไป
ที่จริงข้าเองก็มาทางเหนือหลายครั้งแล้วนะ เส้นทางมาทางดอยอินทนนท์นี่ก็เคยผ่านมาบ่อยๆ แต่ไม่เคยขึ้นไปหรอก
โน่น..ผ่านเลยไปทางแม่แจ่มโน่น แม่แจ่มเป็นเมืองแห่งหุบเขาที่ข้าชื่นชอบอีกที่หนึ่ง
ที่ดอยอินทนนท์ เราไปพักกันที่บ้านพักของกรมอุทยาน บรรยากาศยอดเยี่ยมมาก
ต้นสนสูงๆสง่างาม อากาศเย็นคล้าหมอกขาวเจือจาง มองดูบรรยากาศยังกะไม่ใช่เมืองไทย
เสียงฝนตกเกรียวกราว แต่ไม่มีฝนมาโดนเราให้เปียก เสียงเกิดจากเมฆที่ลอยมากระทบใบไม้ที่ตั้งตระหง่านท้าทาย
บนความสูง 2,565 เมตรจากน้ำทะเล เมฆกลั่นตัวเป็นหยาดน้ำยามกระทบยอดไม้ใบดกชื้น
หล่นรวมลงมากระทบใบต่อใบไปเป็นเสียงดุจหยาดน้ำฝนร่วงหล่นเกรียวกราว
ความเย็นระดับต่ำสิบ เนืองแน่นละอองหมอก ชีวิตหนึ่ง..ไม่ค่อยได้เจอกับบรรยากาศเช่นนี้
เมืองไทยทางเหนือ ยังเป็นแดนมหัศจรรย์สำหรับใครหลายคน เราเคยมาเยือนกันหรือไม่
บนดอยอินทนนท์ มีพระธาตุเจดีย์แห่งองค์ในหลวงและราชินีของไทยเรา ตั้งตระหง่านในขุนเขาเนืองนองหมอกหนา
ภาพเจือจางมองเห็นเป็นเงาแอบสูงทะลุเสียบขึ้นไปยังฟ้าในเงาหมอก เป็นสิ่งที่น่ามหัศจรรย์ใจแก่ผู้ที่ได้พบเห็น
ข้านี่..ยืนเพ่งอยู่นานว่านั่นมันเงาอะไร...